Εκκεντρότητα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η εκκεντρότητα μιας [[επιφάνεια (μαθηματικά)|επιφάνειας]] είναι η εκκεντρότητα μιας ορισμένη [[τομή (γεωμετρία)|τομής]] της. Για παράδειγμα, σε ένα τριασδιάστατοτρισδιάστατο [[ελλειψοειδές]] η ''μεσημβρινή εκκεντρότητα'' είναι αυτή της έλλειψης που σχηματίζεται από μια τομή που περιέχει το μεγάλο και το μικρό άξονα (ένας από τους οποίους θα είναι ο πολικός άξονας) και η ''ισημερινή εκκεντρότητα'' είναι της έλλειψης που δημιουργείται από μια τομή που διέρχεται από το κέντρο, κάθετα στον πολικό άξονα.

Για τις ελλειπτικές τροχιές μπορεί εύκολα να αποδειχτεί ότι το sin⁻¹<math>e</math> δίνει τη [[γωνία προβολής]] ενός τέλειου κύκλου σε έλλειψη εκκεντρότητας <math>e</math>. Έτσι, για να πάρουμε μια ιδέα της εκκεντρότητας της τροχιάς π.χ. του [[Ερμής (πλανήτης)|Ερμή]] (με εκκεντρότητα 0.2056), υπολογίζουμε σύμφωνα με τον παραπάνω τύπο γωνία προβολής 11,86 μοιρών^ο. Αν τώρα γείρουμε ένα κυκλικό αντικείμενο, ειδωμένοιδωμένο από πάνω, κατ' αυτή τη γωνία σε σχέση με το οριζόντιο, η φαινόμενη [[έλλειψη]] που θα αντικρίσουμε θα έχει την ίδια εκκεντρότητα με την τροχιά του πλανήτη.

Η εκκεντρότητα των [[κομήτης|κομητών]] είναι συνήθως κοντά στο 1. Οι περιοδικοί κομήτες έχουν τροχιές μεγάλης εκκεντρότητας, λίγο κάτω από 1. Η ελλειπτική τροχιά του [[κομήτης του Χάλεϊ|Κομήτη του Χάλεϊ]] έχει εκκεντρότητα 0,967. Οι μη-περιοδικοί κομήτες, δηλαδή αυτοί που δεν επιστρέφουν στο ηλιακό μας σύστημα, ακολουθούν σχεδόν παραβολικές τροχιές κι έτσι η εκκεντρότητά τους επλησιάζειπλησιάζει το 1. ΠαραείγματαΠαραδείγματα αποτελούν ο [[Κομήτης Χέιλ-Μποπ]] με 0.995086 και ο [[Κομήτης Μακνώτ]] με 1.000030. Ο κομήτης ΧέϊλΧέιλ Μποπ έχει εκκεντρότητα μικρότερη του 1, δηλαδή η τροχιά του είναι ελλειπτική και τελικά θα επιστρέψει, όμως αυτό θα συμβεί το έτος 4.380. Η τροχιά του κομήτη Μακνώτ, από την άλλη, είναι υπερβολική κι έτσι ο κομήτης θα εγκαταλείψει το ηλιακό σύστημα για πάντα..