Ασπροπροβατάδες: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 31:
Μέχρι το 1464, ο Ουζούν Χασσάν είχε ζητήσει στρατιωτική βοήθεια από τον ισχυρότερο αντίπαλο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, τη [[Γαληνοτάτη Δημοκρατία της Βενετίας|Βενετία]], αλλά παρά τις υποσχέσεις των Ενετών η βοήθεια αυτή ουδέποτε δόθηκε. Ως αποτέλεσμα, ο Ουζούν Χασσάν ηττήθηκε από τους Οθωμανούς στη μάχη του Οτλουκμπελί το 1473, όπου όμως γλίτωσε από την ολοκληρωτική καταστροφή.
 
Όταν ο Ουζούν Χασσάν πέθανε στις αρχές του 1478, τον διαδέχθηκε ο γιος του Χαλίλ ΜίρζαΜιρζά, ο οποίος όμως ηττήθηκε από μια συνομοσπονδία φυλών των Ασπροπροβατάδων υπό την ηγεσία του νεότερου αδελφού του Γιακούπ στη μάχη της Χόυ τον Ιούλιο της ίδιας χρονιάς.<ref>Woods, John E. (1999) ''The Aqquyunlu: Clan, Confederation, Empire,'' University of Utah Press, Salt Lake City, p. 128, ISBN 0-87480-565-1</ref> Ο Γιακούπ, που βασίλεψε από το 1478 έως το 1490, διατήρησε τη δυναστεία για λίγο ακόμα. Κατά τη διάρκεια των πρώτων τεσσάρων χρόνων της βασιλείας του εμφανίστηκαν επτά διεκδικητές του θρόνου που χρειάστηκε να υποταχθούν. <ref>Woods, John E. (1999) ''The Aqquyunlu: Clan, Confederation, Empire,'' University of Utah Press, Salt Lake City, p. 125, ISBN 0-87480-565-1</ref> Μετά το θάνατο του Γιακούπ ξέσπασε εμφύλιος πόλεμος και οι Ασπροπροβατάδες καταστράφηκαν εκ των έσω, παύοντας να αποτελούν απειλή για τους γείτονές τους.
 
Οι Σαφαβίδες, που ήταν σιίτες [[μουσουλμάνος|μουσουλμάνοι]], ξεκίνησαν την υπονόμευση της συνοχής των Ασπροπροβατάδων. Οι Σαφαβίδες και οι Ασπροπροβατάδες ήρθαν αντιμέτωποι στη μάχη της Ναχτσιβάν το 1501, όπου ο σαφαβίδης ηγέτης Ισμαήλ Α΄ ανάγκασε τους Ασπροπροβατάδες να αποσυρθούν. Κατά την υποχώρησή τους ο ηγέτης των Ασπροπροβατάδων, Αλουάντ, κατέστρεψε το αυτόνομο κρατίδιο αποστατών Ασπροπροβατάδων στο Μαρντίν. Ο τελευταίος αρχηγός των Ασπροπροβατάδων, Μουράτ, αδελφός του Αλουάντ, ηττήθηκε με τη σειρά του κι αυτός από τον Ισμαήλ Α΄ των Σαφαβιδών. Αν και ο Μουράτ κατείχε για λίγο τη Βαγδάτη το 1508, σύντομα αποσύρθηκε πίσω στο Ντιγιαρμπακίρ, κίνηση που σηματοδότησε το τέλος της ηγεσίας των Ασπροπροβατάδων.