Οξείδιο του ψευδαργύρου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το '''οξείδιο του Ψευδαργύρου''' είναι μια [[χημική ένωση]] με μοριακό τύπο ZnO. Είναι σχεδόν αδιάλυτη στο [[νερό]] αλλά διαλυτή σε [[οξέα]] ή [[αλκάλια]]. Υφίσταται ως λευκοί εξαγωνικοί κρύσταλλοι ή ως λευκή σκόνη κοινώς γνωστή ως το λευκό του ψευδαργύρου. Παραμένει λευκή όταν εκτεθεί στο σουλφίδιο του υδρογόνου ή την υπεριώδη ακτινοβολία. Το κρυσταλλικό οξείδιο του ψευδαργύρου εμφανίζει το πιεζοηλεκτρικό φαινόμενο και είναι θερμοχρωμικό (πρόκειται να αλλάξει χρώμα από λευκό σε κίτρινο όταν θερμανθεί και να ανακτήσει το λευκό, όταν επαναφερθεί στην αρχική θερμοκρασία). Το οξείδιο του ψευδαργύρου αποσυντίθεται σε ατμούς ψευδαργύρου και οξυγόνο στους 1975 °C περίπου. Το υψηλής ποιότητας μονοκρυσταλλικό ZnO είναι σχεδόν διαφανές. Καπνοί οξειδίου του ψευδαργύρου παράγονται κατά το λιώσιμο ορειχάλκου διότι το σημείο τήξης του ορειχάλκου είναι κοντά στο σημείο τήξης του ψευδαργύρου. Έκθεση του ανθρώπου σε οξείδιο του ψευδαργύρου αιωρούμενου στον αέρα όπως επίσης και κατά την διάρκεια συγκόλλησης μπορεί να προκαλέσει αρνητικές επιπτώσεις, προκαλώντας νευρική ασθένεια γνωστή ως ασθένεια του μεταλλικού καπνού.

Το οξείδιο του ψευδαργύρου εμφανίζεται στην φύση στο ορυκτό του ψευδαργυρίτη (zincite).

 

== Εφαρμογές ==

Το οξείδιο του ψευδαργύρου σε μίξη με περίπου 0.5% οξείδιο του σιδήρου (Fe2O3) ονομάζεται καλαμίνα και χρησιμοποιείται στην λοσιόν καλαμίνας. Υπάρχουν επίσης και δύο ορυκτά, ο σμιθονίτης και ο ημιμορφίτης, τα οποία έχουν ιστορικά ονομαστεί καλαμίνες.

Το υπεροξείδιο του ψευδαργύρου, ZnO2.½ H2O, είναι μια λευκή προς κίτρινη σκόνη η οποία χρησιμοποιείται στην παρασκευή αντισηπτικών αλοιφών.