Πάπας Αδριανός ΣΤ΄: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Γεννήθηκε στην [[Ουτρέχτη]] και σπούδασε στους ''Μοναχούς της Κοινής Ζωής'' στο Zwolle ή στο Deventer. Στο [[Λέουβεν]] έκανε σπουδές πάνω στη [[φιλοσοφία]], στη [[θεολογία]] και στο [[Κανονικό Δίκαιο]], κι έγινε έτσι καθηγητής θεολογίας το [[1491]], διάκονος στον Άγιο Πέτρο και αναπληρωτής καγκελάριος του [[Πανεπιστήμιο|πανεπιστημίου]]. Το 1507 ανακηρύσσεταιορίστηκε παιδαγωγός του εφτάχρονου εγγονού του [[Μαξιμιλιανός Α΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας|Μαξιμιλιανού Α΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας]] (που θα είναι οτου μελλοντικόςμελλοντικού αυτοκράτοραςαυτοκράτορα [[Κάρολος Κουίντος|Καρόλου Ε΄]]). Το 1515 στέλνεται σε διπλωματική αποστολή στην [[Ισπανία]], ο Κάρολος του εξασφαλίζει την κάθεδρα της [[Τορτόζα]], και στις [[14 Νοεμβρίου]] [[1516]] τον ορίζει ηγούμενο ιεροεξεταστή στην [[Αραγωνία]].

Ενώ ο Κάρολος ήταν ακόμη ανήλικος, ο Αδριανός συνεργαζόταν με τον καρδινάλιο Jimenes στη διακυβέρνηση της Ισπανίας. Με το θάνατο του καρδιναλίου ο Αδριανός επιλέγεται, στις 14 Αυγούστου 1518, Ηγούμενοςηγούμενος των ενωμένων ιεροεξεταστών στην [[Καστίλη]] και στην Αραγωνία, ρόλος αυτός που θα κρατήσει ως τηςτην αναχώρησή του από την [[Ταραγόνα]], για τη [[Ρώμη]], τηνστις [[14 Αυγούστου]] [[1522]]. Όπως και να'χει ήταν πολύ αδύναμος για να διαχειριστεί τις αυθαιρεσίες, τις οποίες ο Jimenes μπορούσε εύκολα να ελέγξει.

Το 1517 ο [[Πάπας Λέων Ι΄]] τον ανακήρυξε πρεσβύτερο καρδινάλιο με τον τίτλο των ''Αγίων Ιωάννη και ΠαύλοΠαύλου''. Όταν το 1520 ο Κάρολος Ε΄αναχώρησεΕ΄ αναχώρησε για τις [[Ολλανδία|Κάτω Χώρες]] άφησε τον Αδριανό ως αντιβασιλέα στην Ισπανία.

Με το θάνατο του Λέοντα Ι΄ εκλέγεται πάπαςΠάπας τηνστις [[9 Ιανουαρίου]] [[1522]]. Μετά τη στέψη του στον [[Βασιλική του Αγίου Πέτρου|Άγιο Πέτρο]] την 31 Αυγούστου ξεκίνησε το μοναχικό δρόμο του μεταρρυθμιστή. Σκοπός του ήταν να επιτεθεί σε καθεμιά ξεχωριστά από τις σημαντικότερες καταχρήσεις, μα στην απόπειρά του να καλυτερεύσει το σύστημα που χορηγούνταν τα [[Συγχωροχάρτια]] εμποδίστηκε από τους καρδινάλιούς του.

Στους ιταλούςΙταλούς φαινόταν ένας ξένος σχολαστικός καθηγητής, ο οποίος δεν είχε κανένα ενδιαφέρον για την κλασσική αρχαιότητα, αφού μεταξύ άλλων είχε μειώσει το μισθό των καλλιτεχνών. Μουσικοί όπως ο Καρπέντρας, ο συνθέτης και τραγουδιστής από την [[Αβινιόν]] που ήταν μαέστρος στο παρεκκλήσι του Λέοντα Ι΄, εγκατέλειψε τη Ρώμη λόγω της αδιαφορίας και της αποστροφής του Αδριανού προς την τέχνη. Ως και η [[Καπέλα Σιξτίνα]] με τις διάσημες τοιχογραφίες του [[Μιχαήλ Άγγελος|Μιχαήλ ΄Αγγελου]] και των άλλων καλλιτεχνών κινδύνευσε να καταστραφεί από την εχθρότητα του Αδριανού προς την τέχνη. Μα και η προσπάθειά του να ενώσει τους χριστιανούς πρίγκηπες για ένα πόλεμο ενάντια στην [[Οθωμανική Αυτοκρατορία]], ήταν μια αποτυχία. Τον Αύγουστο του 1523 αναγκάστηκε να συνάψει συμμαχία με την [[Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία]], την [[Αγγλία]] και τη [[Βενετία|Δημοκρατία της Βενετίας]] ενάντια στη [[Γαλλία]], ενώ ήδη το Δεκέμβρη του 1522 ο σουλτάνος [[Σουλεϊμάν Α΄ ο Μεγαλοπρεπής]] είχε καταλάβει τη [[Ρόδος|Ρόδο]].

Η δήλωση του σε ένα από τα έργα του, ότι πάπαςΠάπας μπορεί να κάνει λάθος σε ζητήματα πίστεως (''haeresim per suam determinationem aut Decretalem asserendo'') προσέλκυσε την προσοχή πολλών. Οι καθολικοίΚαθολικοί πιστεύουν ότι πρόκειται για μία προσωπική άποψη, κι όχι για μία δήλωση ''Ex Cathedra'' (εκ της ΚάθεδραςΚαθέδρας), κι άρα δεν έρχεται σε ρήξη με το '''αλάθητο''' του πάπαΠάπα, ενώ υπάρχουν άλλοι που υποστηρίζουν ότι ο όρος "Ex Cathedra" χρησιμοποιείται μόνο από τον 19ο αιώνα. Ο Πάπας Αδριάνος ΣΤ΄ πέθανε τηνστις [[14 Σεπτεμβρίου]] [[1523]], μετά από μία σύντομη περίοδο στο θρόνο του [[Απόστολος Πέτρος|Αποστόλου Πέτρου]].

Ο Αδριανός ΣΤ΄ ήταν ο τελευταίος μη ιταλόςΙταλός πάπαςΠάπας μέχρι την εκλογή του πάπα [[Πάπας Ιωάννης Παύλος Β΄|Ιωάννη Παύλου Β΄]] το [[1978]], και ο τελευταίος πάπαςΠάπας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.