Έντουαρντ Τζέννερ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο Τζέννερ εργαζόταν σε αγροτική περιοχή και, κατά συνέπεια, οι περισσότεροι πελάτες του ήταν αγρότες και αγελαδοτρόφοι. Κατά το 18ο αιώνα η [[ευλογιά]] ήταν πολύ κοινή νόσος και αποτελούσε μια από τις κυριότερες αιτίες θανάτου. Η [[ευλογιά]] είναι ιογενής ασθένεια (οφείλεται στον ιό "Variolae Vaccinae") και μαρτυρίες για την ύπαρξή της χρονολογούνται από το 1157 π.Χ., καθώς πιθανολογείται ότι από ευλογιά πέθανε ο [[Φαραώ]] [[Ραμσής ο 5ος]]. Από την ίδια ασθένεια πιθανολογείται ότι πέθαναν ή προσβλήθηκαν πολλά επιφανή μέλη της ανθρώπινης κοινωνίας, όπως ο [[Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ|Μότσαρτ]], η βασίλισσα [[Ελισάβετ Α']], ο [[Τζορτζ Ουάσινγκτον]], ο [[Αβραάμ Λίνκολν]]. Ήταν ευρύτατα διαδεδομένη ανά τον Κόσμο και ιδιαίτερα επικίνδυνη. Χάρη στον Τζέννερ και το εμβόλιό του η [[Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας]] διακήρυξε, το 1980, ότι οι κάτοικοι του πλανήτη είναι πλέον "απαλλαγμένοι από την ενδημική ευλογιά". Τελευταίο θύμα της αναφέρθηκε το 1977 στη [[Σομαλία]].<ref>[http://www.dinweb.org/dinweb/DINMuseum/Edward%20Jenner.asp DIN.org]</ref>

 

 

Ο Τζέννερ ήταν ιδιαίτερα παρατηρητικός, καθώς είχε πολλές ενασχολήσεις που απαιτούσαν παρατηρητικότητα, όπως η μελέτη φυτών και η συλλογή [[απολίθωμα|απολιθωμάτων]]. Στην περιοχή του ήταν πολύ συχνή η προσβολή των βοοειδών από δαμαλίτιδα, η οποία είναι μια μορφή ευλογιάς που προσβάλλει κατά κύριο λόγο τα βοοειδή. Το 1788 η επιδημία δαμαλίτιδας στο Γκλόστερσάιρ ήταν πολύ έντονη και ο Τζέννερ παρατήρησε ότι οι ασθενείς του που ασχολούνταν με τα βοοειδή και μερικές φορές προσβάλλονταν και οι ίδιοι από την - πολύ ηπιότερη - δαμαλίτιδα, αλλά κανείς από όσους εκδήλωναν αυτή τη νόσο δεν προσβαλλόταν από ευλογιά. Του χρειαζόταν, όμως, εκτός από τη στατιστική αυτή παρατήρηση, και μια πιο απτή απόδειξη. Η ευκαιρία του δόθηκε το Μάιο του 1796, όταν μια νεαρή αγρότισσα τον επισκέφθηκε με συμπτώματα δαμαλίτιδας. Ο Τζέννερ προσεκτικά πήρε το υγρό των εξελκώσεων που είχαν εμφανιστεί στο χέρι της νεαρής γυναίκας και αποφάσισε να το μεταγγίσει στο σώμα ενός υγιούς ατόμου. Πίστευε ότι οι μικροοργανισμοί που προκαλούσαν τη δαμαλίτιδα θα έκαναν το σώμα του υγιούς ατόμου ικανό να αντιμετωπίσει μελλοντικό κρούσμα ευλογιάς. Πλησίασε ένα γνωστό του αγρότη, ονόματι Φιπς (Phipps) και του ζήτησε να "εμβολιάσει" τον ενδεκάχρονο γιο του, Τζέιμς, κατά της ευλογιάς. Αν η θεωρία του Τζέννερ ήταν ορθή, ο Τζέιμς δεν θα πάθαινε ποτέ ευλογιά. Προς μεγάλη του κατάπληξη, ο αγρότης δέχτηκε τη διεξαγωγή του πειράματος. Έτσι, ο Τζέννερ έκανε δύο μικρές επιφανειακές τομές στον αριστερό βραχίονα του μικρού και τις επάλειψε με το υγρό που είχε αφαιρέσει από τη νεαρή αγρότισσα. Ύστερα επέδεσε το βραχίονα.