Όσκαρ Νίεμαϊερ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
MerlIwBot (συζήτηση | συνεισφορές)
μ Ρομπότ: Τροποποίηση: is:Oscar Niemayeris:Oscar Niemeyer
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
[[Αρχείο:Oscarniemeyer.jpg|thumb|right|100px250px|OscarΟ NiemeyerΌσκαρ Νίεμαϊερ]]
Ο '''Οσκάρ Νιεμάιερ''' (''Oscar Ribeiro de Almeida Niemeyer Soares Filho'', ([[15 Δεκεμβρίου]] [[1907]][[5 Δεκεμβρίου]] [[2012)]]) Αρχιτέκτονας του Μοντέρνου Κινήματος της [[Βραζιλία]]ς.
 
Γεννιέται στο [[Ρίο ντε Τζανέιρο]] από μια εύπορη οικογένεια, ο πατέρας του έχει τυπογραφείο κι ο αδελφός του αργότερα θα γίνει γιατρός διεθνούς φήμης. Το γερμανικό του επίθετο, με το οποίο αργότερα θα γίνει γνωστός, το οφείλει στη γιαγιά του, Βραζιλιάνα με καταγωγή από το [[Ανόβερο]].
 
Το 1928 παντρεύεται την Ανίτα Μπάλντο. Τελειώνει το Barnabitas College και το [[1930]] μπαίνει στην Εθνική Σχολή Καλών Τεχνών (Escola Nacional de Belas Artes) για να σπουδάσει [[Αρχιτεκτονική]]. Το 1934 γεννιέται η κόρη του Άννα Μαρία.
Πριν τελειώσει τη σχολή μπαίνει ως μαθητευόμενος στο γραφείο του Lucio Costa, ενός από τους ιδρυτές του Μοντέρνου Κινήματος στη Βραζιλία. Η δουλειά του δεν έχει κάτι το ιδιαίτερο να επιδείξει μέχρι το 1936. Τότε συναντάει το Le Corbusier που έρχεται ως σύμβουλος για το κτίριο του υπουργείου παιδείας που είχε αναλάβει το γραφείο του Costa. Είναι μια γνωριμία που θα τον επηρεάσει βαθύτατα και θα τον αλλάξει εντελώς. Αρχίζει να σχεδιάζει δικά του έργα και το 1939 με την απόσυρση του Lucio Costa αναλαμβάνει το κτίριο του Υπουργείου παιδείας. Κάνει μια πληθώρα έργων πολλά από τα οποία έχουν ανατεθεί σε αυτόν από τους επικεφαλής των δήμων για σχεδιασμό του ελεύθερου χώρου αλλά και κτιριακών συγκροτημάτων προκειμένου να εξωραΐσουν τις πόλεις τους και να ενισχύσουν το τοπικό πνεύμα. Το 1964 γίνεται [[πραξικόπημα]] κι ο Niemeyer, ως μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος της Βραζιλίας (PCB) φεύγει από τη χώρα. Εγκαθίσταται στο [[Παρίσι]], όπου ανοίγει το γραφείο του και περνάει αρκετό χρόνο στην [[Κούβα]] και τη [[Σοβιετική Ένωση]]. Το 1985 η δημοκρατία αποκαθίσταται στη Βραζιλία κι ο Niemeyer γυρίζει πίσω. Τιμάται με το Βραβείο Αρχιτεκτονικής Pritzker το 1988. Από το 1992 μέχρι το 1996 διατελεί πρόεδρος του Κομμουνιστικού Κόμματος.