Σαμανισμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 18:
Αν και η αναζήτηση συγκεκριμένων ατόμων που ακολουθούσαν και ασκούσαν τον σαμανισμό είναι εξαιρετικά δύσκολη λόγω απουσίας γραπτών μαρτυριών ή μόνιμων εγκαταστάσεων και ιερών στη μακρινή αρχαιότητα, παραδοσιακά φαίνεται πως σχετίζονταν με κυνηγετικές και πολυσυλλεκτικές κοινωνίες και συνέχισαν να υπάρχουν μετά τη [[νεολιθική επανάσταση]]. Σήμερα σαμάνοι βρίσκονται σε πολλές περιοχές του πλανήτη. Ως σταθερά σε σχέση με τις προγενέστερες εποχές θεωρείται ο σκοπός του Σαμανισμού, που είναι η επίτευξη της βαθιάς έκστασης, προκειμένου ο ακόλουθος να έρθει σε επαφή με πνεύματα και πράγματα πέραν του φυσικού κόσμου, ώστε να επιτευχθεί θεραπεία, γνώση και αναζωογόνηση της γης.
Στη μελέτη του για τις [[θρησκεία|θρησκείες]] του κόσμου ο Άρτσι Μπαμ θεωρεί επιπλέον κοινό χαρακτηριστικό στη σαμάνικη λατρεία την απουσία ιερέων ως εξής: «όσο περισσότερο φόβο και αδυναμία αισθάνεται κανείς, τόσο περισσότερο αναζητά τη βοήθεια ιερέα. Όσο περισσότερο αισθάνεται αυτάρκης, όσο μένει αδιατάρακτος στην προσβολή ή την επίθεση, τόσο περισσότερο βιώνει τον εαυτό του ως σαμάνο»<ref>Bahm, Archie J. 1964, 46-47</ref>. Ο ακόλουθος του σαμανισμού βασεί τω παραπάνω είναι εκείνος που στηρίζεται στη χρήση των σαμανικών τελετουργικών ως οδηγό στη ζωή του, γεγονός που
Στο πέρασμα των αιώνων από την άποψη της [[διαχρονία|διαχρονίας]] στην ιστορική εξέλιξη του σαμανισμού, διατηρήθηκαν κάποια χαρακτηριστικά του πυρήνα της σαμάνικης λατρείας, ευρέως αποδεκτά από τους ανθρωπολόγους ως πυρηνικές λατρευτικές πρακτικές:
|