Απρόσκλητος διάβολος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Νέα σελίδα: {{Κουτί πληροφοριών ταινίας | τίτλος ταινίας = Απρόσκλητος Διάβολος | εικόνα = Αρχείο...
(Καμία διαφορά)

Έκδοση από την 19:53, 24 Φεβρουαρίου 2013

Η ταινία Απρόσκλητος Διάβολος (Αγγλικός τίτλος The Man Who Came to Dinner) είναι κωμωδία, παραγωγής 1942 σε σκηνοθεσία Γουίλιαμ Κέιλι[1][2] , βασισμένη στο ομώνυμο θεατρικό έργο των Μος Χαρτ και Τζορτζ Κάουφμαν που διασκεύασαν για τη μεγάλη οθόνη οι Τζούλιους και Φίλιπ Έπσταϊν. Πρωταγωνιστές της ταινίας είναι η Μπέτι Ντέιβις, η Αν Σέρινταν και ο Μόντι Γούλι.

Απρόσκλητος Διάβολος
ΣκηνοθεσίαΓουίλιαμ Κέιλι
ΠαραγωγήΤζέρι Γουόλντ
ΣενάριοΤζούλιους Τ. Έπσταϊν
Φίλιπ Τ. Έπσταϊν
Μος Χαρτ (Θεατρικό)
Τζορτζ Σ. Κάουφμαν (Θεατρικό)
Βασισμένο σεThe Man Who Came to Dinner
ΠρωταγωνιστέςΜπέτι Ντέιβις
Μόντι Γούλι
Αν Σέρινταν
Μπίλι Μπερκ
Τζίμι Ντουράντε
ΜουσικήΦρίντριχ Χόλαντερ
ΦωτογραφίαΤόνι Γκάουντιο
Εταιρεία παραγωγήςWarner Bros.
ΔιανομήWarner Bros. και Netflix
Πρώτη προβολήCountry flag 1/1/1942
Κυκλοφορία1942
Διάρκεια112 λεπτά
ΠροέλευσηΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΓλώσσαAγγλικά

Υπόθεση

Ο Σέρινταν Γουάιτσαϊντ (Μόντι Γούλι) ένας επιφανής ραδιοφωνικός παραγωγός γνωστός για το οξύ του πνεύμα και τον εγωκεντρικό του χαρακτήρα βρίσκεται σε περιοδεία σε μια μικρή πόλη της επαρχίας του Οχάιο. Κάποια στιγμή αποδέχεται την πρόσκληση για δείπνο στο σπίτι της κυρίας Στάνλεϊ (Μπίλι Μπερκ), συζύγου μεγαλοεπιχειρηματία της περιοχής. Όταν ο Σέρινταν φτάνει στο σπίτι των Στάνλεϊ γλιστράει στην είσοδο και σπάει το πόδι του. Όντας θυμωμένος με αυτό που του συνέβη ο ιδιόρρυθμος άνδρας αρχίζει τις απειλές και τις κατάρες προς τα μέλη της οικογένειας αναγκάζοντάς τους να του παραχωρήσουν το ισόγειο της οικίας τους για όσο καιρό χρειαστεί ώστε το πόδι του να γίνει καλά. Οι Στάνλεϊ περιορίζονται στον δεύτερο όροφο του σπιτιού τους ενώ ο Σέρινταν χρησιμοποιεί το σαλόνι τους για τις συναντήσεις με φίλους του που έρχονται από μακριά, για να κάνει υπεραστικά τηλέφωνα και για να κανονίζει τις δουλειές του στην Νέα Υόρκη. Παράλληλα η Μάγκι Κάτλερ (Μπέτι Ντέιβις) πιστή βοηθός του Σέρινταν, ερωτεύεται έναν δημοσιογράφο της περιοχής τον Μπερτ Τζέφερσον (Ρίτσαρντ Τράβις) και συναντά αντιρρήσεις από τον εργοδότη της. Όταν ο γιατρός τον πληροφορεί ότι είναι πλέον καλά κι ότι μπορεί να φύγει, ο Σέρινταν τον δωροδοκεί ώστε να διατηρήσει τη σιωπή του κι ο άνδρας παραμένει στο σπίτι των Στάνλεϊ προκειμένου να κρατήσει τη Μάγκι μακριά από τον Μπερτ. Για να καταφέρει το σκοπό του καλεί τη φίλη του και ντίβα του Χόλιγουντ Λορέιν Σέλντον (Αν Σέρινταν) προκειμένου να σαγηνέψει το δημοσιογράφο, ενώ παράλληλα συνεχίζει να βασανίζει τους Στάνλεϊ.

Παρασκήνιο

Ταινία βασισμένη στην ομώνυμη θεατρική κωμωδία των Μος και Κάουφμαν (υπεύθυνων επίσης για τη συγγραφή του Δε θα τα Πάρεις Μαζί σου (You Can't Take it with you) που μεταφέρθηκε στη μεγάλη οθόνη από τον Φρανκ Κάπρα το 1938). Η Μπέτι Ντέιβις που παρακολούθησε την παράσταση στο Μπρόντγουεϊ το 1940, θέλησε από την πρώτη στιγμή να αναλάβει το ρόλο της Μάγκι, θεωρώντας ότι ήταν διαφορετικός από τους συνήθεις δραματικούς της ρόλους. Επίσης θεωρούσε ότι θα ήταν μια καλή ευκαιρία για να συνεργαστεί με το θρύλο του θεάτρου Τζον Μπάριμορ, πιστεύοντας ότι ήταν καλή επιλογή για το ρόλο του Σέρινταν Γουάιτσαϊντ. Μετά από παράκλησή της ο Τζακ Γουόρνερ επέτρεψε στον Μπάριμορ να περάσει από ακρόαση για το ρόλο του Σέρινταν, αλλά η κακή κατάσταση υγείας του ηθοποιού σε συνδυασμό με το γεγονός ότι ήταν δεν ήταν σε θέση να θυμηθεί τις ατάκες του, του κόστισαν το ρόλο[3]. Άλλοι ηθοποιοί οι οποίοι κρίθηκαν κατάλληλοι για το ρόλο αλλά τελικά δεν τον ανέλαβαν ήταν οι Φρέντρικ Μαρτς, Τσαρλς Λότον και Ρόμπερτ Μπέντσλι. Ο Λότον ήθελε επίσης να σκηνοθετήσει την ταινία, όπως κι ο Όρσον Γουέλς. Κάποια στιγμή ο Χάουαρντ Χοκς ενδιαφέρθηκε να αναλάβει τη σκηνοθεσία και ζήτησε τον Κάρι Γκραντ για το ρόλο του Σέρινταν, αλλά η Ντέιβις θεωρούσε ότι ο ηθοποιός ήταν πολύ νέος για το ρόλο και τα σχέδια ναυάγησαν. Ο Γκραντ ανέλαβε έπειτα τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία του Κάπρα Αρσενικό και Παλιά Δαντέλα (Arsenic And Old Lace) για λογαριασμό της Warner. Ο ρόλος του Σέρινταν ανατέθηκε τότε στον πρώην καθηγητή υποκριτικής στο Γέιλ, Μόντι Γούλι, που τον είχε ερμηνεύσει ήδη στο Μπρόντγουεϊ[4], παρά τους φόβους του Τζακ Γουόρνερ ότι οι ομοφυλοφιλικές προτιμήσεις του ηθοποιού θα γινόταν φανερές στη μεγάλη οθόνη[5]. Η Μαίρη Άστορ πέρασε από ακρόαση για το ρόλο της Λορέιν που δόθηκε τελικά στην Αν Σέρινταν, επίσης ο Ρόναλντ Ρίγκαν θεωρήθηκε κατάλληλος για το ρόλο του Μπερτ Τζέφερσον, αλλά ο ρόλος δόθηκε στον Ρίτσαρντ Τράβις.

Οι χαρακτήρες της ταινίας βασίζονται σε υπαρκτά πρόσωπα. Φημολογείται ότι ο ρόλος του Σέρινταν βασίζεται στον κριτικό και μέλος του Algonquin Round Table Άλεξάντερ Γουίλκοτ, ο ρόλος της Λορέιν Σέλντον βασίζεται στο χαρακτήρα της θεατρικής ηθοποιού Γκέρτρουντ Λόρενς, ο ρόλος του Μπέβερλι Κάρλτον βασίζεται στον Άγγλο δραματουργό Νόελ Κάουαρντ και ο ρόλος του Μπάντζο, τον οποίο ανέλαβε ένας εξαιρετικός Τζίμι Ντουράντε, στον ηθοποιό Χάρπο Μαρξ[3][5].

Τα γυρίσματα τελείωσαν στις 18 Οκτωβρίου του 1941 και η ταινία έκανε πρεμιέρα την 1η Ιανουαρίου του 1942. Οι κριτικοί της περιόδου την υποδέχτηκαν θερμά με τον Μπόσλεϊ Κράουδερ των New York Times να ωθεί τους αναγνώστες που δεν είχαν την ευκαιρία να δουν το θεατρικό να σπεύσουν να δουν την ταινία[6]. Η ερμηνεία της Ντέιβις έλαβε θετική υποδοχή, όπως επίσης κι εκείνη του Μόντι Γούλι. Η ταινία είχε εμπορική επιτυχία και το θεατρικό υπέστη πολλές αναβιώσεις με την πάροδο των χρόνων.

Η Ντέιβις έγραψε χρόνια αργότερα στην αυτοβιογραφία της: Αισθανόμουν ότι η συγκεκριμένη ταινία δεν σκηνοθετήθηκε με φαντασία. Η δημιουργία της εν λόγω ταινίας δεν ήταν ευχάριστη για μένα, αν και το γεγονός ότι έλαβε ανταπόκριση από το κοινό με ικανοποίησε. Φαντάζομαι ότι δεν μπόρεσα ποτέ να ξεπεράσω το γεγονός ότι δεν είχα την ευκαιρία να συνεργαστώ με τον μεγάλο Τζον Μπάριμορ[3].

Παραπομπές

  1. Variety Film Reviews film review; January 7, 1942, page 44.
  2. Harrison's Reports and Film Reviews film review; December 27, 1941, page 206.
  3. 3,0 3,1 3,2 Stine, Whitney, and Davis, Bette, Mother Goddam: The Story of the Career of Bette Davis. New York: Hawthorn Books 1974. ISBN 0-8015-5184-6, pp. 153-154
  4. "The Man Who Came to Dinner" on IBDB.com
  5. 5,0 5,1 Passafiume, Andrea. The Man Who Came to Dinner" on TCM.com
  6. New York Times review

Εξωτερικοί σύνδεσμοι