Ζετσεσιονισμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

[[Αρχείο:Secession Vienna June 2006 017.jpg|thumb|δεξιά|240px|Το κτίριοκτήριο που απετέλεσε τον εκθεσιακό χώρο των ΣετσεσιονιστώνΖετσεσιονιστών, κτισμένο στα [[1897]] από τον [[Γιόζεφ Μαρία Όλμπριχ]]]]

'''ΣετσεσιονισμόςΖετσεσιονισμός''' ή '''Απόσχιση''' (επί λέξει στην ελληνική γλώσσα : αποχώρηση) ονομάζεται το κίνημα που ιδρύθηκε το [[1897]] από μια ομάδα Βιεννέζων καλλιτεχνών που αποχώρησε από την επίσημη Ένωση Αυστριακών Καλλιτεχνών που στεγαζόταν στο ΚύνστλερχαουζΚύνστλερχαους της [[Βιέννη|Βιέννης]]. H ομάδα των ΣετσεσιονιστώνΖετσεσιονιστών αποτελεί μια περίπτωση ανάλογη με αυτήν των [[Ιμπρεσιονισμός|Γάλλων Ιμπρεσιονιστώνιμπρεσιονιστών]] και την αντιδραστική στάση τους απέναντι στην συντηρητική καθεστηκυία καλλιτεχνική τάξη που επικρατούσε στους ακαδημαϊκούς καλλιτεχνικούς κύκλους του [[Παρίσι|Παρισιού]] στις αρχές του 20ου αιώνα. Πρώτος πρόεδρος της Ομάδας των ΣετσεσιονιστώνΖετσεσιονιστών υπήρξε ο [[Ρούντολφ φον Αλτ]].

Το κίνημα του ΣετσεσιονισμούΖετσεσιονισμού ιδρύθηκε στις 3 Απριλίου του 1897 από τους καλλιτέχνες [[Γκούσταβ Κλιμτ]], [[ΚόλμανΚόλομαν ΜόσερΜόζερ]], [[Γιόζεφ Χόφμαν]], [[Γιόζεφ Μαρία Όλμπριχ]], [[Μαξ Κούρτσβαϊλ]], [[Όττο Βάγκνερ]], [[Όσκαρ Κοκόσκα]] και άλλους. Οι καλλιτέχνες της ομάδας του ΣετσεσιονισμούΖετσεσιονισμού εκδήλωσαν την αντίθεσή τους στον συντηρητισμό που επικρατούσε στους κόλπους της ακαδημαϊκής Ένωσης Αυστριακών Καλλιτεχνών, και στο παραδοσιακό προσανατολισμό της προς τον [[Ιστορικισμός|Ιστορικισμόιστορικισμό]]. Τα αντίστοιχα κινήματα των ΣετσεσιονιστώνΖετσεσιονιστών του [[Βερολίνο|Βερολίνου]] και του [[Μόναχο|Μονάχου]] προηγήθηκαν αυτού της [[Βιέννη|Βιέννης]]. Η Ομάδα των ΣετσεσιονιστώνΖετσεσιονιστών της Βιέννης, πραγματοποίησε την πρώτη της έκθεση το [[1898]]. Την ίδια χρονιά κτίστηκε κοντά στην Πλατεία Καρλς και το κτίριοκτήριο που απετέλεσε τον εκθεσιακό χώρο των έργων των ΣετσεσιονιστώνΖετσεσιονιστών. Το διάσημο αυτό βιεννέζικο κτίριο που σχεδίασε ο Γιόζεφ ΜαρίΜαρία Όλμπριχ, έμεινε γνωστό ως ''«Η Απόσχιση''» (die Sezession). Η Ομάδα των ΣετσεσιονιστώνΖετσεσιονιστών κέρδισε αξιοσημείωτη αποδοχή για την τακτική που ακολούθησε ως προς την έκθεση των έργων της, καθώς έκανε γνωστούς τους [[Ιμπρεσιονισμός|Γάλλους Ιμπρεσιονιστέςιμπρεσιονιστές]] στο βιεννέζικο κοινό. Η 14η έκθεση της ομάδας, την οποία σχεδίασε ο Γιόζεφ Χόφμαν, ήταν αφιερωμένη στον [[Μπετόβεν|Λούντβιχ βαν Μπετόβεν]] και παρουσίασε μεγάλη επιτυχία. Στο κέντρο της αίθουσας βρισκόταν ένα άγαλμα του Μπετόβεν, έργο του [[Μαξ Κλίνγκερ]], γύρω από το οποίο ήταν τοποθετημένη η ''Ζωφόρος του Μπετόβεν'' του [[Γκούσταβ Κλιμτ]].

Στα [[1903]] ο Χόφμαν και ο ΜόσερΜόζερ ίδρυσαν τα περίφημα Σεμινάρια της Βιέννης, μια κοινότητα που στόχο της είχε την εκφραστική ανανέωση των εικαστικών τεχνών.

Στις [[14 Ιουνίου]] [[1905]] ο [[Γκούσταβ Κλιμτ]] μαζί με κάποιους άλλους καλλιτέχνες αποχώρησαν από την Ομάδα των ΣετσεσιονιστώνΖετσεσιονιστών εξ αιτίαςεξαιτίας διαφορών που είχαν για καλλιτεχνικά ζητήματα.

== Το στιλ των ΣετσεσιονιστώνΖετσεσιονιστών ==

[[Αρχείο:Gustav Klimt 014.jpg|thumb|δεξιά|240px|''Η ζωφόρος του Μπετόβεν'', έργο του [[Γκούσταβ Κλιμτ]] για την 14η έκθεση των ΣετσεσιονιστώνΖετσεσιονιστών]]{{commonscat|Vienna Secession}}

Σε αντίθεση με άλλα καλλιτεχνικά κινήματα, οι Βιεννέζοι καλλιτέχνες του ΣετσεσιονισμούΖετσεσιονισμού δε μοιράζονται ένα κοινό καλλιτεχνικό στιλ. Το κτίριοκτήριο στο οποίο εξέθεταν τα έργα τους, αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα της αντίληψης του συγκεκριμένου κινήματος. Στην προμετωπίδα της εισόδου ήταν χαραγμένη η φράση «Σε κάθε εποχή η τέχνη της, σε κάθε τέχνη η ελευθερία». Τους ΣετσεσιονιστέςΖετσεσιονιστές απασχολούσε μεταξύ άλλων η διερεύνηση νέων καλλιτεχνικών δυνατοτήτων πέραν των περιορισμών που επέβαλε η ακαδημαϊκή παράδοση. Ήλπιζαν να δημιουργήσουν ένα νέο εκφραστικό στιλ, που ήταν επηρεασμένο από καμία ιστορική καλλιτεχνική περίοδο. Υπό αυτήν την έννοια διατήρησαν κατά πολύ το εικονοκλαστικό στιλ που επικρατούσε στην Βιέννη στο γύρισμα του αιώνα (σε έναν τόπο που την ίδια περίοδο πρωτοαντίκρυσαν το φως τα κείμενα του [[Σίγκμουντ Φρόυντ]]). Οι ΣετσεσιονιστέςΖετσεσιονιστές προσπάθησαν να κοινοποιήσουν το στιλ τους μέσω ενός περιοδικού που εξέδιδαν με το όνομα ''Ver Sacrum'', στο οποίο εκτίθεντοεκτίθενταν έργα αντιπροσωπευτικά της περιόδου, τα οποία είχαν διακοσμητικές τάσεις.

Οι αρχιτέκτονες της καλλιτεχνικής ομάδας συχνά διακοσμούσαν τις προσόψεις των κτιρίωνκτηρίων τους με μια γραμμική διακόσμηση που αποκαλούσαν ''Το στιλ του χελιού'' ή ''Χτύπημα στον λαιμό''. Το βιεννέζικο κτίριο που φέρει το όνομα ''Μαγιόλικα ΧάουζΧάους'' του αρχιτέκτονα [[Όττο Βάγκνερ]] αποτελεί αντιπροσωπευτικό παράδειγμα αυστριακού γραμμικού στιλ.

== O ΣετσεσιονισμόςΖετσεσιονισμός σήμερα ==

Το κίνημα του ΣετσεσιονισμούΖετσεσιονισμού ή "Αποχώρηση"«της Απόσχισης» έχει αφήσει μια σημαντικότατη καλλιτεχνική κληρονομιά. Προς τιμήν του κινήματος εκδόθηκε το αναμνηστικό - συλλεκτικό νόμισμα των 100 ευρώ, που κυκλοφόρησε στις [[10 Νοεμβρίου]] [[2004]]. Στην μία του όψη απεικονίζει μίαμιία άποψη του εκθεσιακού χώρου των ΣετσεσιονιστώνΖετσεσιονιστών στη Βιέννη, του χώρου των "«επαναστατών"» όπως αλλιώς αποκαλείτο. Η άλλη όψη απεικονίζει λεπτομέρεια του έργου ''Η Ζωφόρος του Μπετόβεν'' του [[Γκούσταβ Κλιμτ]]. Η λεπτομέρεια απεικονίζει τρεις μορφές: έναν οπλισμένο ιππότη, που συμβολίζει την «οπλισμένη δύναμη», μια γυναικεία μορφή η οποία συμβολίζει τη «φιλοδοξία» και κρατά ένα επινίκιο στεφάνι και μια δεύτερη γυναίκα που αντιπροσωπεύει τη «συμπαράσταση», με χαμηλωμένο κεφάλι και χέρια ενωμένα σε στάση προσευχής.