Παναγιώτης Χαλκιόπουλος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
Ο '''Παναγιώτης Χαλκιόπουλος''' ή '''Χαλικόπουλος''' ήταν Έλληνας διανοούμενος, δησιογράφος, εκδότης, νομικός και πολιτικός από την [[Νομός Αχαΐας|Αχαΐα]].
== Βιογραφία ==
Γεννήθηκε στην [[Ζάκυνθος|Ζάκυνθο]] σε άγνωστη ημερομηνία, η οικογένεια του ήταν Πατρινοί που το 1821 είχαν καταφύγη προσωρινά για προστασία λόγω της [[Ελληνική επανάσταση του 1821|επανάστασης]] στην Ζάκυνθο<ref name="lexikon">Κώστας Τριανταφύλλου, Ιστορικό λεξικό των Πατρών, Εκ του τυπογραφείου Πέτρου Κούλη, Πάτρα 1995, λήμμα Χαλκιόπουλος</ref>. Τελείωσε τις μαθητικές του σπουδές στην Ζάκυνθο κι έπειτα σπούδασε νομικά στην Ιόνιο ακαδημία
Άσκησε τη δικηγορία στην Πάτρα και έφτασε να γίνει εισαγγελέας εφετών και γενικός επίτροπος του ελεγκτικού συνεδρίου<ref name="moulias"/>. Το 1842 έκδωσε την εβδομαδιαία εφημερίδα "Καρτερία" η οποία από το 1844 σταμάτησε η εκδοσή της στην Πάτρα και συνεχίστηκε στην [[Αθήνα]]<ref name="moulias"/>. Το 1860 ήταν συντάκτης της εφημερίδας "Ο Φοίνιξ" <ref name="moulias"/>. Πέθανε τον Ιανουάριο του 1886 στην [[Αθήνα]]<ref name="lexikon"/> χωρίς να κάνει οικογένεια.
Επιστρέφοντας στην [[Πάτρα]] άσκησε τη δικηγορία και πολιτεύτηκε υποστηρίζοντας τον [[Μπενιζέλος Ρούφος|Μ. Ρούφο]], επί [[Κυβέρνηση Καποδίστρια|κυβέρνησης Καποδίστρια]] διορίσθηκε γραμματέας<ref name="lexikon"/>. Το 1872 αναλαμβάνει υπουργός δικαιοσύνης στην [[Κυβέρνηση Επαμεινώνδα Δεληγεώργη 1872|κυβέρνηση Δεληγιώργη]]<ref>Τρύφωνος Ε. Ευαγγελίδου, [http://anemi.lib.uoc.gr/metadata/6/6/8/metadata-01-0000333.tkl Τα μετά τον Όθωνα : ήτοι ιστορία της μεσοβασιλείας και της βασιλείας Γεωργίου του Α'. (1862-1898)], Εκδοτικόν Κατάστημα Γεωργίου Δ. Φέξη, Εν Αθήναις 1898, 302</ref>. Επίσης ήταν πληρεξούσιος Γαστούνης στην [[Η της Γ’ Σεπτεμβρίου εν Αθήναις Εθνική των Ελλήνων Συνέλευσις]] το 1862. Είχε εκλεγεί βουλευτής Πατρών στις [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1873|εκλογές του 1873]]<ref>Αλεξίου Π. Παναγόπουλου, ''Ιστορικό λεξικό περιοχής δήμο Ρίου από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα'', εκδόσεις Περί τεχνών, Πάτρα 2003, ISBN 960-8260-32-6, λήμμα βουλευτές</ref>.▼
Το 1858 ιδρύθηκε η "Ελληνική οινοποιητική εταιρεία" όπου ο Χαλικιόπουλος αναφέρεται στους μετόχους της και ήταν ο πρώτος της διευθυντής<ref name="moulias"/>. Το 1859 ήταν πρόεδρος της "Εταιρείας Κορινθιακής Σταφίδας" , το 1858 ήταν από τους ιδρυτές της " Κινδυνοασφαλιστής εταιρείας μεταφορών ο Σωτήρ"<ref name="moulias"/>.
== Συγγραφικό έργο ==
== Παραπομπές ==▼
Έγραψε πολλά συγγράμματα και μελέτες σε φιλολογικά περιοδικά όπως το "Ευτέρπη" και η "Ποικίλη στοά", έγραψε δύο βιβλία και μετέφερε στα Ελληνικά βιβλία ξένων συγγραφέων όπως ο "Βίος του Ουάσινκτον" του Guizot<ref name="moulias"/>. Η μελέτη του "Πόνημα περί βελτιώσεως και εμψυχώσεως εν Ελλάδι της γεωργίας" βραβεύτηκε το 1890 στον Δοσίειο διαγωνισμό<ref name="moulias"/>.
{{παραπομπές}}▼
== Πολιτικός βίος ==
Επιστρέφοντας στην [[Πάτρα]] πολιτεύτηκε υποστηρίζοντας τον [[Μπενιζέλος Ρούφος|Μ. Ρούφο]], επί [[Κυβέρνηση Καποδίστρια|κυβέρνησης Καποδίστρια]] διορίσθηκε γραμματέας<ref name="lexikon"/>. Ήταν αντιΟθωνικός και είχε συμμετάσχει σε πολλές αντιοθωνικές εκδηλώσεις στην Πάτρα<ref name="moulias"/>. Πήρε μέρος στην Επανάσταση του 1862 που είχε επακόλουθο την έξωση του [[Όθων της Ελλάδας|Όθωνα]], μαζί με τον [[Μπενιζέλος Ρούφος|Μ. Ρούφο]] δανείστηκαν από την Εθνική τράπεζα 75.000 δρχ και χρηματοδότησαν τους [[Θεοδωράκης Γρίβας|Γρίβα]] και Δ. Στάικο για να υποστηρίξουν το αντιοθωνικό κίνημα στην Αιτωλοακαρνανίαref name="moulias"/>.
Ήταν πληρεξούσιος Γαστούνης στην [[Η της Γ’ Σεπτεμβρίου εν Αθήναις Εθνική των Ελλήνων Συνέλευσις]] το 1862, στην συνέλευση εκλέχτηκε με ψηφοφορία μέλος της επιτροπής επί του συντάγματος τέταρτος σε ψήφους<ref name="moulias"/>.
▲
▲== Παραπομπές ==
▲{{παραπομπές|2}}
{{DEFAULTSORT:Χαλκιοπουλος Παναγιωτης}}
Γραμμή 17 ⟶ 27 :
[[Κατηγορία:Έλληνες πληρεξούσιοι]]
[[Κατηγορία:Βουλευτές Πατρών]]
[[Κατηγορία:Έλληνες δημοσιογράφοι]]
[[Κατηγορία:Έλληνες συγγραφείς]]
| |||