Πατριάρχης Γρηγόριος ΣΤ΄: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ →Πηγές |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 2:
Ο '''Γρηγόριος ΣΤ΄''' (κατά κόσμον ''Γεώργιος Φουρτουνιάδης'') ήταν [[Οικουμενικός Πατριάρχης]].
Γεννήθηκε την [[1 Μαρτίου|1η Μαρτίου]] [[1798]] στο χωριό [[Φαναράκι]] (σήμερα ''Rumeli Feneri'') του [[Βόσπορος|Βοσπόρου]]. Το 1815 χειροτονήθηκε [[διάκονος]] της Μητρόπολης Δέρκων, παίρνοντας το όνομα Γρηγόριος. Το [[1825]] ορίστηκε μέγας αρχιδιάκονος του [[Οικουμενικό Πατριαρχείο|Πατριαρχείου]] από τον [[Πατριάρχης Χρύσανθος|Πατριάρχη Χρύσανθο]] και το [[1825]] χειροτονήθηκε διαδοχικά μέγας πρωτοσύγγελος και κατόπιν Μητροπολίτης [[Πελαγονία]]ς. Τον Αύγουστο του 1833 εξελέγη Μητροπολίτης [[Σέρρες|Σερρών]]. Κατόπιν σφοδρών συζητήσεων και αντεγκλήσεων και με την υποστήριξη [[Συντεχνία (Ελλάδα)|συντεχνιών]]<ref>[http://alex.eled.duth.gr/Eldoseis/Esnafia/chapter34.HTML E. Βουραζέλη Μαρινάκου, Αι εν Θράκη συντεχνίαι των Ελλήνων κατά την Τουρκοκρατίαν], Θεσσαλονίκη 1950</ref> εξελέγη Οικουμενικός Πατριάρχης στις 26 Σεπτεμβρίου 1835.
Ήταν εξαιρετικά ηθικός και ευλαβής, αλλά επίμονος στις ιδέες του. Εξέδωσε κανονικές διατάξεις που αφορούσαν τον γάμο (συνοικέσια, προίκα), την εκπαίδευση των μοναχών και δογματικές διαφορές με την [[Καθολική Εκκλησία]] και τους Διαμαρτυρομένους. Απαγόρευσε τον ενταφιασμό εντός ναών και καταδίκασε τη μετάφραση της Αγίας Γραφής σε απλούστερη μορφή γλώσσας. Στις [[19 Δεκεμβρίου]] [[1839]] εξέδωσε Πατριαρχική και Συνοδική εγκύκλιο (''«Περί της νεωστί αναφανείσης αντιχρίστου διδασκαλίας του [[Θεοσέβεια|Θεοσεβισμού]]»'') εναντίον του [[Θεόφιλος Καΐρης|Θεόφιλου Καΐρη]] και της διδασκαλίας του.
| |||