Βαρωνία της Πάτρας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 5:
Ο [[Γουλιέλμος Β΄Αλαμάνος]] πούλησε την βαρωνία στην Λατινική εκκλησία για 16.000 χρυσά βυζαντινά νομίσματα. Κατά την διοίκηση του [[Κονράδος της Πάτρας|Κονράδου]] ανακαινίσθηκε η κώμη της [[Χαλανδρίτσα Αχαΐας|Χαλανδρίτσας]] αλλά μετά αγοράστηκε μαζί με οκτώ τιμάρια από τον [[Γουλιέλμος Β' Βιλλαρδουίνος|Γουλιέλμο Β' Βιλλαρδουίνο]] δόθηκε δώρο στον [[Γκυ ντε Τρεμουίγ]] και δημιουργήθηκε η [[Βαρωνία της Χαλανδρίτσας]].
 
Έπειτα από την αγορά της βαρωνίας από την λατινική εκκλησία ο [[Κατάλογος Λατίνων Αρχιεπισκόπων Πάτρας|Αρχιεπίσκοπος]] της πόλης ήταν και βαρώνος υποτελείς όμως στον Πάπα και στο [[Βασίλειο της Νάπολης|βασίλειο της Νάπολης]], αλλά επί αρχιεπισκοπίας του [[Αρχιεπίσκοπος Πάτρας Γουλιέλμος Φραγκιπάνης|Γουλιέλμου Φραγκιπάνη]] η βαρωνία έγινε ανεξάρτητη κι αναγνωρίστηκε η ανεξαρτησία της και από την [[Αικατερίνη Βαλουά]] το 1388. Οι Αρχιεπίσκοποι-Βαρώνοι διορίζονταν απευθείας από τον Πάπα και έπαιρναν την βαρωνία κιακαι την διοικησήδιοίκηση της σαν φέουδο, μάλιστα κάποιοι από αυτούς τον περισσότερο καιρό της αρχιεπισκοπίας τους έμεναν στην [[Ιταλία]]. Το 1408 η βαρωνία νοικιάστηκε για πέντε χρόνια στου Ενετούς η οποία διόρισε διοικητές αλλά ο τίτλος του βαρώνου παρέμεινε στον Αρχιεπίσκοπο, το 1813 έληξε η ενοικίαση κι επιστράφηκε στον αρχιεπίσκοπο, η μίσθωση ανανεώθηκε το 1418 για έναν χρόνο.
 
Η Βαρωνία καταλήφθηκε μετά από αρκετές προσπάθειες από τον [[Κωνσταντίνος ΙΑ΄ Παλαιολόγος|Κωνσταντίνο Παλαιολόγο]] το 1430 κι έπειτα από [[Πολιορκία της Πάτρας (1429)|πολιορκία της Πάτρας]].