Πνευστά μουσικά όργανα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 27:
 
===[[Χάλκινα πνευστά]]===
Η ομάδα των χάλκινων ή ''χειλεόφωνων'' πνευστών οφείλει το όνομά της στο σύνηθες υλικό κατασκευής αυτών των οργάνων, τον [[χαλκός|χαλκό]] ή τον [[ορείχαλκος|ορείχαλκο]]. Ως όρος χρησιμοποιείται στα πλαίσια της [[συμφωνική ορχήστρα|συμφωνικής ορχήστρας]] και άλλων μουσικών συνόλων για να τα διακρίνει από τα [[ξύλινα πνευστά]], χωρίς ωστόσο αυτό να σημαίνει ότι τα όργανα αυτής της κατηγορίας δεν απαντώνται σε άλλα πλαίσια, ή ότι το υλικό κατασκευής τους περιορίζεται μόνο σε κράματα χαλκού.
 
Η ηχοπαραγωγή στα χάλκινα εστιάζεται στην ταλάντωση των χειλιών του εκτελεστή, η οποία προκαλεί τη συμπαθητική ταλάντωση του αέρα στο κυρίως σώμα του οργάνου, το λεγόμενο [[αντηχείο]]. Τα χάλκινα διαιρούνται σε δύο βασικές υποκατηγορίες:<br />
1. τα '''φυσικά''' χάλκινα, τα οποία δεν διαθέτουν οπές ή πιστόνια, και ο εκτελεστής μπορεί να εκτελέσει μόνο τους τόνους της φυσικής [[Σειρά αρμονικών|σειράς αρμονικών]], κάτι που προκύπτει από το μήκος του σώματος του οργάνου. Τυπικά παραδείγματα αυτής της υποκατηγορίας είναι η [[σάλπιγγα (μουσικό όργανο)|σάλπιγγα]], το [[κέρας]] και τα περισσότερα χάλκινα όργανα πριν τα τέλη του 18ου αιώνα. Στην ίδια ομάδα συγκαταλέγεται και το αυστραλιανό [[ντιτζεριντού]], το οποίο κατασκευάζεται από ξύλο ευκαλύπτου, ο πυρήνας του οποίου αφαιρείται από τερμίτες που τρώνε το εσωτερικό μέρος.
 
2. τα '''χρωματικά''' χάλκινα διαθέτουν οπές ή πιστόνια και βαλβίδες, με τη βοήθεια των οποίων μεταβάλλεται το μήκος της στήλης αέρα εντός του σώματος του οργάνου, κάτι που έχει ως συνέπεια τον έλεγχο των τόνων χωρίς τον περιορισμό των φυσικών αρμονικών. Αρχικά οι κατασκευαστές ανέπτυξαν προσθαφαιρούμενα μέρη για τα υπάρχοντα χάλκινα, επεκτείνοντας τις τονικότητες στις οποίες ήταν δυνατό να παίξουν. Αργότερα εφαρμόστηκαν πιο περίπλοκα συστήματα συνδεσμολογίας, επιτρέποντας την εκτέλεση όλων των χρωματικών φθόγγων. Ιδιαίτερης μνείας χρήζει το [[τρομπόνι]] το οποίο διαθέτει σύστημα έλκυσης (δηλαδή ''γλίστρημα''), επιτρέποντάς του να παίζει [[γκλισάντο]], κάτι που δεν γίνεται στα υπόλοιπα χάλκινα.
 
Σ' αυτή την κατηγορία συγκαταλέγονται τα περισσότερα σύγχρονα χάλκινα, όπως η οικογένεια της [[τρομπέτα]]ς, η [[κορνέτα]], το [[κόρνο]], το [[ευφώνιο]] και η [[τούμπα]]. Ιδιαίτερης μνείας χρήζει η οικογένεια του αναγεννησιακού οργάνου [[κορνέτο]], το οποίο κατασκευάζεται από ένα κυρτό κομμάτι ξύλου, φέρει οπές και διαθέτει επιστόμιο παρόμοιο μ' αυτό του κόρνου, συνήθως κατασκευασμένο από ελεφαντοστό ή άλλο μη υδατοπερατό υλικό (στις μέρες μας από πλαστικό). Παλαιότερα όργανα όπως η [[οφικλείδα]] και το [[σουζάφωνο]] συγκαταλέγονται στην εν λόγω κατηγορία, ωστόσο έχουν εκπέσει σε αχρηστία.
 
==Πηγές==