Αντίοχος ο Ασκαλωνίτης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 5:
Ο Αντίοχος αγωνίστηκε κυρίως για να απαλλάξει την Ακαδημία από την επίδραση του [[Σκεπτικισμός|Σκεπτικισμού]] και να την επαναφέρει στη γνήσια πλατωνική παράδοσή της. Γι' αυτό ήρθε σε σύγκρουση ακόμα και με το δάσκαλό του, τον Φίλωνα, μαθητή του [[Καρνεάδης ο Κυρηναίος|Καρνεάδη]], εκείνου ακριβώς που είχε εισαγάγει τον Σκεπτικισμό στην Ακαδημία. Χαρακτηριστική του αγώνα του είναι η παρατήρησή του στους Σκεπτικούς: <blockquote>''Είναι αντίφαση να «βεβαιώνει» κανείς πως τίποτα δεν μπορεί να «βεβαιωθεί» και παράλληλα να «αποδεικνύει» πως τίποτα δεν μπορεί να «αποδειχθεί»!''</blockquote>
 
Στο ''«[[Πρόβλημα της αλήθειας]]»'' ο Αντίοχος δέχτηκε τη θέση του [[Στωικισμός|Στωικού]] [[Χρύσιππος ο Σολεύς|Χρύσιππου]] για την ''«εννοιακή παράσταση»'' ως μέσο για τη γνώση, ενώ στο ''«[[Πρόβλημα της ευτυχίας]]»'' επεσήμανε ως ιδανικό την απάθεια, που είχαν διδάξει γενικά οι παλαιότεροι Στωικοί. Ο Αντίοχος έκανε και μια έκθεση της [[Ακαδημαϊκή φιλοσοφία|Ακαδημαϊκής]], της [[Περιπατητική φιλοσοφίασχολή|Περιπατητικής]] και της [[Στωική φιλοσοφία|Στωικής φιλοσοφίας]], επιδιώκοντας να δείξει ότι οι τρεις σχολές διαφέρουν περισσότερο στη διατύπωση παρά στην ουσία. Με όλα αυτά ο Αντίοχος έδειξε βέβαια ότι δεν ήταν παρά ένας εκλεκτικός. Αν και όχι ιδιαίτερα δημιουργικός φιλόσοφος, ο Αντίοχος άσκησε μάλλον σημαντική επίδραση, και του αναγνωρίζουν ότι αυτός άνοιξε το δρόμο για την εξέλιξη του [[Πλατωνισμός|Πλατωνισμού]] προς τον [[Νεοπλατωνισμός|Νεοπλατωνισμό]].