Αστρονομία ακτίνων Χ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
→‎Όργανα παρατήρησης: + αστρονομικές πηγές, μια μαζική αναφορά
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 2:
Η '''αστρονομία ακτίνων Χ''' είναι ο κλάδος της αστρονομίας που ασχολείται με την έρευνα των ακτίνων Χ που εκπέμπουν τα ουράνια αντικείμενα. Επειδή οι [[ακτίνες Χ]] απορροφόνται από την [[ατμόσφαιρα]] είναι απαραίτητη η αποστολή των ανιχνευτών σε μεγάλο υψόμετρο, με αερόστατα, πυραύλους και δορυφόρους.
 
Η εκπομπή ακτίνων Χ γίνεται από αντικείμενα με μεγάλη θερμοκρασία, από 1 εκατομμύριο μέχρι εκατοντάδες εκατομμύρια βαθμοί Κέλβιν. Αν και η εκπομπή ακτινών Χ από τον [[Ήλιος|Ήλιο]] ήταν γνωστή από τη δεκαετία του 1940, η ανακάλυψη της πρώτης κοσμικής πηγής ακτίνων Χ το 1962 ήταν μία έκπληξη. Η πηγή αυτή ονομάστηκε [[Σκορπιός Χ-1]] (Sco X-1), την πρώτη πηγή ακτίνων Χ που βρέθηκε στον αστερισμό του [[Σκορπιός (αστερισμός)|Σκορπιού]]. Η εκπομπή ακτίνων Χ από το Σκορπιός Χ-1 είναι 10.000 φορές μεγαλύτερη από την αντίστοιχη στο ορατό φάσμα. Αντίστοιχα, η εκπομπή ακτίνων Χ στον Ήλιο είναι 1 εκατομμύριο φορές μικρότερη. Εξαιτίας, των ανακαλύψεων στο πεδίο των ακτίνων Χ, ο [[ΡικάρτνοΡικάρντο Τζιακόνι]], πρωτοπόρος στην αστρονομία ακτίνων Χ, βραβεύτηκε με το βραβείο Νόμπελ φυσικής το 2002. Σήμερα είναι γνωστό ότι πηγές ακτίνων Χ είναι [[αστέρας νετρονίων|αστέρες νετρονίων]] και [[μαύρη τρύπα|μαύρες τρύπες]]. Η εκπομπή προκαλείται όταν αντικείμενα βρεθούν σε ισχυρά [[βαρύτητα|βαρυτικά πεδία]] και θερμανθούν.
 
Χιλιάδες πηγές ακτίνων Χ έχουν ανακαλυφθεί. Μια ιδιαίτερη πηγή είναι το υπέρθερμο αέριο που βρίσκεται στα γαλαξιακά και στα αστρικά σμήνα με θερμοκρασίες μεταξύ 10 και 100 εκατομμυρίων βαθμών Κέλβιν.