Διογένης ο Απολλωνιάτης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Orphiwn (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 4:
==Φιλοσοφία==
Ο Διογένης ο Απολλωνιάτης άκμασε τον [[5ος αιώνας π.Χ.|5ο αιώνα π.Χ.]]. Υπήρξε οπαδός της Ιωνικής Σχολής και έγραψε στην [[ιωνική διάλεκτος|ιωνική διάλεκτο]]. Η βασική θεωρία του βασιζόταν στα ακόλουθα εκπληκτικά:
:"''Αρχικά υπήρχε χαώδης ύλη την οποία διέστειλε, εξωοποίησε και την διέπει ο Νους''". Ο αέρας είναι το αρχικό στοιχείο, "''στοιχείον μέγα, και ισχυρόν και αΐδιον και αθάνατον και πολλά είδος''", του κόσμου, κυβερνήτης των πάντων, που δίνει στα ζώα τη ζωή, την κίνηση και τη νόηση. Πάντα τα όντα, καθώς και πάντα τα φαινόμενα του ανθρώπινου βίου, σωματικού και ψυχικού , όπως η πορεία του αίματος, η ενέργεια των αισθήσεων κ.λπ. κατά τον Απολλωνιάτη προέρχονται από τις μεταβολές που παρουσιάζει ο αέρας οι οποίες και συντελούνται "''συνεπεία αραιώσεως και πυκνώσεως αυτού''". "''ΕδόκειἘδόκει αυτώδὲ αὐτῷ τάδε,: στοιχείονστοιχεῖον είναιεἶναι τοντὸν αέραἀέρα, κόσμους απείρους,ἀπείρους καικαὶ κενόνκενὸν άπειρον,ἄπειρον: τοντόν τε αέραἀέρα πυκνούμενον καικαὶ αραιούμενονἀραιούμενον γεννητικόνγεννητικὸν είναιεἶναι τουτῶν κόσμουκόσμων:''"<ref>Διογένης Λαέρτιος, " Βίοι καὶ γνῶμαι τῶν ἐν φιλοσοφίᾳ εὐδοκιμησάντων" Θ' 57{{citation|url=http://www.perseus.tufts.edu/hopper/text?doc=Perseus%3Atext%3A1999.01.0257%3Abook%3D9%3Achapter%3D9|title= ( αρχαίο κείμενο )}}</ref>.<br />
Επεχείρησε όπως διαφαίνεται να συνδυάσει την υλιστική θεωρία του δασκάλου του Αναξιμένους με εκείνη του [[Αναξαγόρας|Αναξαγόρα]] όπου και κυριαρχεί το Ένα ως Αρχή του κόσμου, και αυτό είναι ο αέρας (του Αναξιμένους), ο οποίος περιέχει τον κοσμοποιό Νου του Αναξαγόρα. Οργανικά φαινόμενα όπως ο [[ύπνος]] εξηγούνται από αυτόν σε σχέση με τον αέρα, π.χ. αναφέρει ότι ο ύπνος οφείλεται στη μερική έξοδο του αέρα από το σώμα, ενώ ο θάνατος στην ολική.
 
Γραμμή 15:
 
==Παραπομπές==
{{παραπομπές|2}}
 
==Πηγές==
 
* Διογένης ο Λαέρτιος (Θ΄ 57).
* "Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Larousse Britannica", τομ.21ος, σελ.104.
* Κ. Γεωργακόπουλος "Αρχαίοι Έλληνες Θετικοί Επιστήμονες" Εκδ. Γεωργιάδης Αθήναι 1995, σελ.146 ISBN 960-316-058-X