Ύπνος (μυθολογία): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Dgolitsis (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Dgolitsis (συζήτηση | συνεισφορές)
επιμέλεια
Γραμμή 2:
[[Αρχείο:Hypnos pushkin02.jpg||thumb|Χυτή προτομή του Ύπνου στο [[Μουσείο Πούσκιν]] της Μόσχας]]
Στην [[ελληνική μυθολογία]] ο '''Ύπνος''' ήταν θεός ή δαίμονας, που αποτελούσε την προσωποποίηση του [[ύπνος|ύπνου]]. Σύμφωνα με τον [[Ησίοδος|Ησίοδο]] στη ''[[Θεογονία]]'' ο Ύπνος και ο δίδυμος αδελφός του, ο [[Θάνατος (μυθολογία)|Θάνατος]], ήταν «δεινοί Θεοί» που κατοικούσαν στον [[Τάρταρος|Τάρταρο]], παιδιά της [[Νυξ|Νύχτας]] και του [[Έρεβος|Ερέβους]].<ref>[[Ησίοδος]], [[s:Θεογονία|Θεογονία, 759]]</ref> Ο Ύπνος μυθολογείται ότι είχε είτε χίλιους, είτε τρεις γιους ή αδελφούς (εκτός από τον Θάνατο): τον [[Μορφέας|Μορφέα]], τον [[Φοβήτορας|Φοβήτορα]] και τον [[Φάντασος|Φάντασο]]. Σημαντικά κέντρα της λατρείας του Ύπνου ήταν η [[Επίδαυρος]], η [[Τροιζήνα]] και η [[Ολυμπία]].
Κατά τον [[Όμηρος|Όμηρο]], που τον αποκαλεί ''νήδυμο'' (γλυκύ),<ref> [[s:Ιλιάς/Β|Ιλιάδα Β2]], [[s:Ιλιάς/Κ|Ιλιάδα Κ 91]], [[s:Ιλιάς/Ξ|Ιλιάδα Ξ 242]] </ref> τόπος κατοικίας του Ύπνου ήταν η νήσος [[Λήμνος]], <ref>[[s:Ιλιάς/Ξ|Ιλιάδα Ξ 230]]</ref> ενώ από τους μεταγενέστερους συγγραφείς του αποδιδόταν μια δική του φανταστική πατρίδα, η «Νήσος των Ονείρων». Ο Ύπνος λατρευόταν πολύ στην κυρίως Ελλάδα. Σημαντικά κέντρα της λατρείας του Ύπνου ήταν η [[Επίδαυρος]], η [[Τροιζήνα]] και η [[Ολυμπία]].
 
Κατά τον [[Όμηρος|Όμηρο]], που τον αποκαλεί ''νήδυμο'' (γλυκύ),<ref> [[s:Ιλιάς/Β|Ιλιάδα Β2]], [[s:Ιλιάς/Κ|Ιλιάδα Κ 91]], [[s:Ιλιάς/Ξ|Ιλιάδα Ξ 242]] </ref> τόπος κατοικίας του Ύπνου ήταν η νήσος [[Λήμνος]] <ref>[[s:Ιλιάς/Ξ|Ιλιάδα Ξ 230]]</ref> ενώ από τους μεταγενέστερους συγγραφείς του αποδιδόταν μια δική του φανταστική πατρίδα, η «Νήσος των Ονείρων». Ο Ύπνος λατρευόταν πολύ στην κυρίως Ελλάδα. Τον θεωρούσαν ήσυχο και πράο θεό ή δαίμονα, που πλανιόταν στη γη και τον απεικόνιζαν πότε ως ωραίο νέο, που έσπερνε στη Γη γλυκά όνειρα ή κοιμόταν σε μια κλίνη, πότε ως δαίμονα με φτερά, που μετέφερε ένα νεκρό με το θάνατο.<ref>Γιάννης Λάμψας, Λεξικό του αρχαίου κόσμου, τόμ. Δ, σ. 738 ISBN 960-666-935-1</ref>
==Ο ύπνος στην τέχνη==
{{Quote box