Κάρολος Φαβιέρος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αναστροφή της επεξεργασίας από τον 89.210.177.17 (συνεισφ.), επιστροφή στην τελευταία εκδοχή υπό [[Χρή... |
|||
Γραμμή 3:
Ο '''Κάρολος Φαβιέρος''' (''Charles Nicolas Fabvier'') ([[1783]]-[[1855]]) ήταν [[Γαλλία|Γάλλος]] [[φιλέλληνες|φιλέλληνας]] στρατηγός και διοικητής του τακτικού στρατού της [[Ελλάδα|Ελλάδας]] κατά την [[Ελληνική Επανάσταση του 1821]].
== Βιογραφία ==
Σπούδασε στην [[Πολυτεχνική Σχολή του Παρισιού]] και συμμετείχε στους [[Ναπολεόντειοι Πόλεμοι|Ναπολεόντειους Πολέμους]]. Σε ηλικία 30 ετών ήταν συνταγματάρχης, και είχε τιμηθεί με τον ''Ταξιάρχη της Λεγεώνας της Τιμής'' και είχε πάρει τον τίτλο του βαρόνου. Το [[1809]] στάλθηκε στην [[Κωνσταντινούπολη]] και το [[1810]] στην [[Περσία]] για να οργανώσει τον περσικό στρατό. Μετά την [[παλινόρθωση των Βουρβόνων]], αποτάχθηκε, όπως και οι περισσότεροι αξιωματικοί του [[Ναπολέων Βοναπάρτης|Ναπολέοντα]] και κατέφυγε στην [[Αγγλία]]. Το [[1823]] κατέβηκε στην Ελλάδα για να βοηθήσει την επανάσταση με το ψευδώνυμο ''De Borel''. Επέστρεψε στην [[Αγγλία]] όπου συγκέντρωσε εθελοντές και το [[1825]] γύρισε στην Ελλάδα όπου ανέλαβε την διοίκηση του τέταρτου τακτικού στρατού στο [[Ναύπλιο]].
Στις αρχές Αυγούστου του [[1826]] έλαβε μέρος στην [[μάχη του Χαϊδαρίου]] όπου ηττήθηκε και στις [[30 Νοεμβρίου]] [[1826]] διέσπασε με 530 άνδρες την [[Πολιορκία της Ακροπόλεως (1826)|πολιορκία της Ακρόπολης]] μεταφέροντας πολεμοφόδια ,αλλά έμεινε πολιορκημένος εκεί μέχρι τις [[24 Μαΐου]] [[1827]] οπότε και συνθηκολόγησε. Το καλοκαίρι του [[1827]] έλαβε μέρος στην εκστρατεία της Χίου που διακόπηκε μετά από την αντίδραση των μεγάλων δυνάμεων.
| |||