Κράνος υπ. 1934/39: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η ομοιότητα ανάμεσα στα κράνη των δύο εμπολέμων πλευρών στο Αλβανικό μέτωπο αποτέλεσε πρόβλημα για την εύκολη αναγνώριση φίλων κι εχθρών στο πεδίο της μάχης. Από Ελληνικής πλευράς βέβαια, λόγω ελλείψεων, το υπ. 1934/39 υπήρξε μόνο ένας από τους τρεις τύπους που χρησιμοποιήθηκε. Ωστόσο, η Ελληνική Χωροφυλακή, που συμμετείχε ενεργά στον πόλεμο, εφοδιάστηκε επίσης με τα νέα κράνη. Όσα κράνη έμειναν στην Ιταλία με τη διακοπή των παραδόσεων, χορηγήθηκαν στη συνοριακή φρουρά και σε μικρότερο βαθμό στο Ιταλικό ναυτικό, ενώ αργότερα χρησιμοποιήθηκαν και από παραστρατιωτικές οργανώσεις, κατά τον Ιταλικό εμφύλιο. Μία ποσότητα από κράνη που πέρασαν στα χέρια των Ιταλών με την Ελληνική παράδοση το ’41, βάφτηκαν πάλι σε Ιταλικά χρώματα και αξιοποιήθηκαν από τον Ιταλικό στρατό κατοχής, μέχρι την απελευθέρωση. Μεταπολεμικά, οι Ελληνικές αρχές χρησιμοποίησαν εκ νέου τα κράνη αυτά, παράλληλα με τα Βρετανικού τύπου ΜΚ-ΙΙ, που είχαν στο μεταξύ υιοθετηθεί ήδη από τη Μέση Ανατολή. Πολλά μάλιστα υπέστησαν μετατροπές, αντικαθιστώντας τις εσωτερικές επενδύσεις με ανάλογες Βρετανικού τύπου. Κατά τον Ελληνικό Εμφύλιο, το υπ. 1934/39 χρησιμοποιήθηκε μερικώς και από τις δύο πλευρές. Από τα 1948, άρχισε σταδιακά ο επανεξοπλισμός του Ελληνικού Στρατού με Αμερικανικό υλικό και μαζί, με το κράνος Μ-1. Σε μια προσπάθεια να επιτευχθεί μια υποτυπώδης έστω ομοιομορφία, πολλά κράνη υπ.1933/39 και ΜΚ-ΙΙ βάφτηκαν σε Αμερικανικό πράσινο λαδί χρώμα. Τελικά αντικαταστάθηκαν πλήρως από Αμερικανικές προμήθειες, αν και η Ελληνική Χωροφυλακή εξακολουθούσε να τα χρησιμοποιεί μέχρι και τη δεκαετία του ’60.