Αγιουβίδες: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 22:
Οι '''Αγιουβίδες''' ([[αραβική γλώσσα|αραβικά]]: الأيوبيون , al-ʾAyyūbiyyūn) ήταν μουσουλμανική δυναστεία [[Κούρδοι|κουρδικής]] καταγωγής. Ιδρύθηκε από τον [[Σαλαντίν]] και είχε ως κέντρο την [[Αίγυπτος|Αίγυπτο]]. Η δυναστεία κυβέρνησε ένα μεγάλο τμήμα της [[Μέση Ανατολή|Μέσης Ανατολής]] κατά τον 12ο και 13ο αιώνα μ.Χ. Η οικογένεια των Αγιουβιδών, υπό τους αδελφούς Αγιούμπ (από τον οποίο πήρε και το όνομά της) και Σιρκούχ, αρχικώς υπηρέτησε από στρατιωτικές θέσεις τη δυναστεία των Ζενγκιδών μέχρι που τους ανέτρεψαν όταν την Αίγυπτο κυβερνούσε ο Σαλαντίν, γιος του Αγιούμπ, που είχε τοποθετηθεί εκεί ως κυβερνήτης από τους Ζενγκίδες.
Το 1174, ο Σαλαντίν αυτοανακηρύχθηκε [[σουλτάνος]], μετά το θάνατο του Νουρ αντ-Ντιν, ηγέτη των Ζενγκιδών της [[Συρία]]ς. Οι Αγιουβίδες πέρασαν την επόμενη δεκαετία εξορμώντας σε όλη την περιοχή της Μέσης Ανατολής και το 1183, οι περιοχές τους περιελάμβανν την Αίγυπτο, τη Συρία, τη βόρεια [[Μεσοποταμία]], τη Χετζάζη της [[Αραβία]]ς, την [[Υεμένη]] και τη βορειοαφρικανική ακτή ώς τα σύνορα της σημερινής [[Τυνησία]]ς.
Οι Αγιουβίδες είχαν τη μεγάλη τιμή να κατακτήσουν το μεγαλύτερο τμήμα του σταυροφορικού Βασιλείου της Ιερουσαλήμ και να φτάσουν έως πέρα από τον [[Ιορδάνης|Ιορδάνη]] ποταμό, στην [[Υπεριορδανία]], με τη νίκη του Σαλαντίν στη μάχη του Χατίν το 1187. Παρόλα αυτά, οι Σταυροφόροι ανέκτησαν τον έλεγχο της παλαιστινικαής ακτής τη δεκαετία του 1190.
| |||