Αγιουβίδες: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 24:
Το 1174, ο Σαλαντίν αυτοανακηρύχθηκε [[σουλτάνος]], μετά το θάνατο του Νουρ αντ-Ντιν, ηγέτη των Ζενγκιδών της [[Συρία]]ς. Οι Αγιουβίδες πέρασαν την επόμενη δεκαετία εξορμώντας σε όλη την περιοχή της Μέσης Ανατολής και ώς το 1183 οι περιοχές τους περιελάμβαναν την Αίγυπτο, τη Συρία, τη βόρεια [[Μεσοποταμία]], τη Χετζάζη της [[Αραβία]]ς, την [[Υεμένη]] και τη βορειοαφρικανική ακτή ώς τα σύνορα της σημερινής [[Τυνησία]]ς.
 
Οι Αγιουβίδες κατέκτησαν το μεγαλύτερο τμήμα του σταυροφορικού Βασιλείου της Ιερουσαλήμ και έφτασαν έως πέρα από τον [[Ιορδάνης|Ιορδάνη]] ποταμό, στην [[Υπεριορδανία]], με τη νίκη του Σαλαντίν στη μάχη του Χατίν το 1187. Παρόλα αυτά, οι Σταυροφόροι ανέκτησαν τον έλεγχο της παλαιστινικαήςπαλαιστινιακής ακτής τη δεκαετία του 1190.