Μετάφραση των Εβδομήκοντα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Σύμφωνα με την παράδοση, 72 Ιουδαίοι λόγιοι της [[Αλεξάνδρεια#Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου|Αλεξάνδρειας]] της Αιγύπτου άρχισαν το έργο της μετάφρασης αυτής περίπου το 280 π.Χ. Αργότερα και χάριν συντομίας καθιερώθηκε ο αριθμός 70, κι έτσι προέκυψε η ονομασία ''Μετάφραση των Εβδομήκοντα''. Προφανώς, η μετάφραση αυτή ολοκληρώθηκε μέσα στο 2ο3ο αιώνα π.Χ. κατά τη διάρκεια της βασιλείας του [[Πτολεμαίος Β' Φιλάδελφος|Πτολεμαίου Β' του Φιλάδελφου]]. Η γλώσσα της Μετάφρασης των Εβδομήκοντα ήταν η κοινή ελληνική που μιλιόταν στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου κατά τον 3ο και 2ο αιώνα π.Χ. Αποτέλεσε τη [[Αγία Γραφή|Γραφή]] που είχαν οι ελληνόφωνοι [[Ιουδαϊσμός|Ιουδαίοι]] και χρησιμοποιούνταν ευρέως τον καιρό του [[Ιησούς Χριστός|Ιησού]] και των [[Απόστολοι|αποστόλων]] του. Στην [[Καινή Διαθήκη]], οι περισσότερες από τις 320 κατά λέξη παραθέσεις, από το σύνολο των περίπου 890 παραθέσεων και αναφορών, στην [[Παλαιά Διαθήκη]] βασίζονται στη Μετάφραση των Εβδομήκοντα.