Νωπογραφία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ r2.7.3) (Ρομπότ: Προσθήκη: nn:Freskomåleri
Dgolitsis (συζήτηση | συνεισφορές)
εισαγωγή εικόνας και επέκταση
Γραμμή 1:
[[Αρχείο:Knossos Trone.JPG|thumb|right|300px|Η αίθουσα του θρόνου στην [[Κνωσσός|Κνωσσό]].]]
[[Αρχείο:AsbestokoniamaAkrotiri spring 02.jpg|thumb|right|220px|ΚυκλαδικόςΤοιχογραφία [[σκύφος]]της πουεποχής περιέχει [[ασβεστοκονίαμα]].του Απόχαλκού τοστο [[Ακρωτήρι Θήρας|Ακρωτήρι]] της [[Σαντορίνη|Σαντορίνης]].]]
Η '''νωπογραφία''' ή ''φρεσκογραφία'' ([[Ιταλικά]]: ''buon fresco'') είναι τεχνική της τοιχογραφίας εκτελεσμένη με χρώματα διλυτά στο νερό, που τοποθτούνται επάνω στο κονίαμα του τοίχου όσο ακόμα είναι νωπό· ονομάζεται επίσης ''φρέσκο'' από το αντίστοιχο ιταλικό όρο (fresco).
Η '''νωπογραφία''' ή ''φρεσκογραφία'' ([[Ιταλικά]]: ''buon fresco'') είναι τεχνική για την δημιουργία [[Τοιχογραφία|τοιχογραφιών]], με βάση την οποία τα χρώματα απλώνονται απευθείας σε νωπή επιφάνεια. Με τον τρόπο αυτό τα χρώματα διατηρούνται για πολύ μεγάλα χρονικά διαστήματα. Κοιτίδα της τεχνικής της νωπογραφίας θεωρείται η [[Μινωικός πολιτισμός|Μινωική]] [[Κρήτη]]. Πάντως, όλες οι αιγαιακές τοιχογραφίες της εποχής του Χαλκού ήταν νωπογραφίες, αν και σε κάποιες περιπτώσεις λεπτομέρειες είχαν προστεθεί αργότερα.
Η τεχνική της νωπογραφίας είναι διαφορετική από αυτήν της τέμπερας ή της εγκαυστικής. Η παλέτα της είναι πολύ περιορισμένη από των δύο προαναφερθέντων, γιατί χρησιμοποιεί ως λευκό χρώμα τον ασβέστη με τον οποίο λίγα χρώματα μπορούν να αναμειχθούν. Η τεχνική της βασίζεται στην ιδιότητα που έχει ο ασβέστης, όταν ενωθεί με ποταμίσια άμμο ή με αργιλώδες χώμα, να σχηματζει καθώς ξηραίνεται ένα κονίαμα με σκληρή κρυσταλλική επιφάνεια.
 
==Τεχνική==