Νεοκλασικισμός (ζωγραφική): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η νεοκλασική ζωγραφική ήκμασε κυρίως στην [[Γαλλία]], με πρωτεργάτη τον [[Ζακ Λουί Νταβίντ]] που επιδόθηκε σε μια σειρά έργων, όπως ο [[Ο όρκος των Ορατίων (Ζακ-Λουί Νταβίντ)|όρκος των Ορατίων]] ([[1784]]), ο θάνατος του Σωκράτη ([[1787]]) η παρέμβαση των [[Σαβίνοι|Σαβίνων]] ([[1799]]), ο Λεωνίδας στις Θερμομύλες ([[1814]]), ο Άρης αφοπλίζεται από την [[Αφροδίτη]] και τις [[Χάριτες|τρεις χάριτες]] ([[1824]]) κ.α., ο [[Ντομινίκ Ένγκρ]] με τον Οιδίποδα και την Σφίγγα, τους απεσταλμένους στον Αγαμέμονα κ.α. Το κίνημα ακολούθησαν στην [[Ιταλία]] οι [[Αντρέα Απιάνι]] και Πομπέο Μπατόνι, ενώ στην υπόλοιπη Ευρώπη σημαντικοί νεοκλασικοί ζωγράφοι υπήρξαν ο [[Άντον Ράφαελ ΜενγςΜενγκς]] που έγινε διάσημος με τον Παρνασσό του (Der Parnass), η [[Αγκέλικα Κάουφμαν]] κ.α.<ref>Εγκυκλοπαίδεια Δομή, σ. 536, τόμ. 20 ISBN 960-8177-70-7</ref>