Ιμπραήμ Πασάς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 12:
Το [[1818]] κατέλαβε την πρωτεύουσα των [[Βαχαβίτες|Βαχαβιτών]], Ντεραγιέ, και αιχμαλώτισε τον αρχηγό τους, Αμπντουλάχ. Τότε ο Σουλτάνος τον ονόμασε [[Πασάς|Πασά]] της [[Μέκκα|Μέκκας]] και [[Μεγάλος Βεζίρης|βεζίρη]] με τρεις [[Ιππουρίδες]]. Στη συνέχεια εγκαταστάθηκε στο [[Κάιρο]], όπου ξεκίνησε την αναδιοργάνωση του στρατού και του ναυτικού σύμφωνα με ευρωπαϊκά πρότυπα. Το [[1821]]-[[1822]] έλαβε μέρος στην εκστρατεία στο [[Σουδάν]].
 
Το 1824, κατά τη διάρκεια της [[ελληνική επανάσταση του 1821|ελληνικής επανάστασης]], στάλθηκε από τον πατέρα του στην [[Πελοπόννησος|Πελοπόννησο]] για να βοηθήσει τους Οθωμανούς, επικεφαλής στρατιάς Αιγυπτίων που κάποτε έφτασε τουλάχιστον τις 35.000 άνδρες.<ref>Κοτσώνης Λ. Κωνσταντίνος (2005) ''Αιγυπτιακή Στρατιά εισβολής στην Πελοπόννησο. Συγκρότησις, τακτική, ηγεσία.'' Πρακτικά Ζ' Διεθνούς Συνεδρίου Πελοποννησιακών Σπουδών, δημοσιευθέν στο "Πελοποννησιακά", Παράρτ. 27, 2007, σ. 479-481.</ref> Αφού πρώτα στάθμευσηστάθμευσε στην [[Κρήτη]], τον Φεβρουάριο του [[1825]], αποβιβάστηκε στον Μωριά. Κυρίευσε αρχικά την [[Τρίπολη Αρκαδίας|Τρίπολη]] και το [[Πύλος|Ναυαρίνο]], ωστόσο η επίθεσή του τον Ιούνιο στην [[Αργολίδα]] στους [[Μάχη των Μύλων|Μύλους Αργολίδας]] αποκρούστηκε από τον [[Δημήτριος Υψηλάντης|Δημήτριο Υψηλάντη]]. Το 1826 κατέλαβε το [[Μεσολόγγι]] και το 1828, και αφού ο στόλος του είχε [[ναυμαχία του Ναυαρίνου|καταστραφεί στο Ναυαρίνο]], αποχώρησε από την Ελλάδα μετά την παρέμβαση των Γάλλων με την [[Εκστρατεία του Μωριά]]. Κατά την εκστρατεία αυτή προκάλεσε μεγάλες καταστροφές στην Πελοπόννησο, πυρπολώντας οικισμούς, κόβοντας οπωροφόρα δένδρα και καλώντας τον πληθυσμό να προσκυνήσει (Κοτσώνης, σ. 486).
 
Το [[1831]] στράφηκε εναντίον της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Κατέλαβε πόλεις της [[Συρία|Συρίας]] και τον επόμενο χρόνο κατατρόπωσε τον οθωμανικό στρατό στο [[Ικόνιο]]. Ύστερα από παρέμβαση όμως της Ρωσίας, σταμάτησε την προέλασή του στην [[Κωνσταντινούπολη]]. Το [[1839]] έγιναν ξανά εχθροπραξίες μεταξύ των δύο χωρών, που είχαν σαν αποτέλεσμα την ήττα της Τουρκίας στο Νεζίπ.