Ο «Στρατιωτικός Σύνδεσμος» γεννήθηκε απόαπ τη σύμπραξη μιας ομάδας υπαξιωματικών υπό τον [[ταγματάρχης|ταγματάρχη]] [[Γεώργιος Σ. Καραϊσκάκης|Γεώργιο Σ. Καραϊσκάκη]], εγγονό του [[Γεώργιος Καραϊσκάκης|στρατηγού της Ρούμελης]], και μιας ομάδας κατώτερων αξιωματικών υπό τους [[Θεόδωρος Πάγκαλος (στρατηγός)|Θεόδωρο Πάγκαλο]] και [[Επαμεινώνδας Ζυμβρακάκης|Επαμεινώνδα (Παμμίκο) Ζυμβρακάκη]]. Η ομάδα των υπαξιωματικών ιδρύθηκε πρώτη (συμμετείχαν σε αυτήν μεταξύ άλλων και οι [[Νικόλαος Πλαστήρας]] και [[Γεώργιος Κονδύλης]]) και είχε ως αιχμή επαγγελματικά αιτήματα. Η ομάδα των «λοχαγών» ξεκίνησε τον [[Οκτώβριος|Οκτώβριο]] του [[1908]] με έναν πυρήνα περί τους υπολοχαγούς Θεόδωρο Πάγκαλο και Χρήστο Χατζημιχάλη. Αυτοί, υπέγραψαν το πρώτο πρωτόκολλο του «Στρατιωτικού Συνδέσμου». Ο Σύνδεσμος ήλθε σε επαφή με την ομάδα Καραϊσκάκη, αλλά και με την ομάδα υπό τον ίλαρχο [[Παύλος Ζυμβρακάκης|Παύλο Ζυμβρακάκη]] και έτσι άρχισε η ραγδαία επέκτασή της. Στις [[25 Ιουνίου]], 181 αξιωματικοί συγκεντρώθηκαν στο σπίτι του υπολοχαγού Χατζημιχάλη για τη σύνταξη προγραμματικών αρχών. Η διαρροή της είδησης προκάλεσε την πτώση της κυβέρνησης [[Γεώργιος Θεοτόκης|Θεοτόκη]], ενώ οι κατευναστικές προς την [[Οθωμανική Αυτοκρατορία]] δηλώσεις (σχετικά με το [[Κρητικό Ζήτημα|Κρητικό]] και το [[Μακεδονικό Ζήτημα|Μακεδονικό]]) της κυβέρνησης [[Δημήτριος Ράλλης|Ράλλη]] προκάλεσαν την οργή του Συνδέσμου.
