Στην [[Επιστήμη]] της [[Φυσική|Φυσικής]], '''στερεό''' ονομάζεται κάθεη ουσίακατάσταση της οποίας[[ύλη]]ς ταστην οποία αυτή αποτελείται από [[μόριο|μόρια]] είναιπου βρίσκονται σε καθορισμένεςσταθερές, συνεχείς χωρικά, και επαναλαμβανόμενες [[συμμετρία|συμμετρικές]] θέσεις που καθορίζονται αποκλειστικά από την επίδραση των ηλεκτρομαγνητικών δυνάμεων που αναπτύσσονται μεταξύ τους, καιμε συγκρατούνταιδεδομένες απότις συγκεκριμένουεξωτερικές τύπουσυνθήκες δυνάμεις[[πίεση]]ς και [[θερμοκρασία]]ς. Μακροσκοπικά, τα στερεά έχουν καθορισμένο [[Γεωμετρικό σχήμα|σχήμα]] και [[όγκος|όγκο]]. Μικροσκοπικά, ένα στερεό διατηρεί τις [[κρυσταλλικό πλέγμα|πλεγματικές]] θέσεις των μορίων του μεταξύ τους και αυτά δε γλιστρούν, όπως αντιθέτως συμβαίνει στο [[γυαλί]] που δεν είναι στερεό. Το στερεό αποτελεί μία από τις τρειςτέσσερις μορφές της [[Κατάσταση της ύλης|κατάστασης της ύλης]], με τις άλλες τρεις να είναι το [[ρευστό]], το [[αέριο]] και το [[πλάσμα]], ενώ υπάρχουν και καταστάσεις της ύλης που αυτή είναι υπερσυμπυκνωμένη και δεν υφίστανται πλέον μόρια, όπως σε έναν [[αστέρας νετρονίων|αστέρα νετρονίων]] ή μία [[μελανή οπή]], όπου και πάλι δεν μιλάμε για στερεά κατάσταση της ύλης.
Τα [[σωματίδιο|σωματίδια]] που συγκροτούν κάθε μορφή της ύλης (άτομα, μόρια, ιόντα) και εν προκειμένω των περισσοτέρων στερεών ουσιών βρίσκονται σε πολύ πυκνή διάταξη δημιουργώντας γεωμετρικά σχήματα, όπως τα στοιβαγμένα φρούτα σε μανάβικο ή τα δομικά υλικά μπροστά σε μια οικοδομή. Αυτή η συγκράτηση και ταυτόχρονα ισορροπία στις θέσεις τους προέρχεται από ισχυρές ελκτικές δυνάμεις, που εξισορροπούν τις απωστικές δυνάμεις μεταξύ των πρωτονίων των ατόμων. Τα σωματίδια δε αυτά μπορούν να εκτελούν μικρές ταλαντώσεις χωρίς όμως ωστόσο να ξεφεύγουν από τη θέση της ισορροπίας τους. Έτσι το «στερεό» διατηρεί, στις ίδιες συνθήκες [[πίεση|πίεσης]] και [[θερμοκρασία|θερμοκρασίας]], σταθερό σχήμα, αμετάβλητο, και σταθερό όγκο.
