Οι Συμφορές του Πολέμου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
NNeilAlieNN (συζήτηση | συνεισφορές)
μ /* Οι ΠλάκεςΜετά τον θάνατο του Γκόγια ακολούθησαν διάφορες εκδόσεις της σειράς Η Συμφορές του Πολέμου. Οι αρχικές εκτυπώσεις θεωρούνται ...
NNeilAlieNN (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 44:
|File:Prado - Los Desastres de la Guerra - No. 62 - Las camas de la muerte.jpg|'''Πλάκα 62: ''Las camas de la muerte''' (Τα νεκροκρέβατα)'' Μία γυναίκα περπατάει μπροστά από πλήθος καλυμμένων πτωμάτων που περιμένουν να ταφούν.
}}
{{multiple image
[[Αρχείο:Prado - Los Desastres de la Guerra - No. 50 - Madre infeliz!.jpg|thumb|250px|'''Πλάκα 50: ''Madre infeliz!''' (Δύστυχη μάνα!)''. Ο Χιουζ πίστευε πως αυτή η πλάκα είναι η πιο δυνατή και σπαραχτική πλάκα της ομάδας του λιμού. Θεωρούσε ότι η απόσταση ανάμεσα στο μικρό κορίτσι που θρηνεί και στη σωρό της μητέρας της αντιπροσωπεύει ''το σκοτάδι που μοιάζει να βρίσκεται στην ουσία της απώλειας και της ορφάνιας''.]]
| align = right
| direction = vertical
| header =
| width = 250
 
| image1 = Prado - Los Desastres de la Guerra - No. 50 - Madre infeliz!.jpg
| alt1 =
| caption1 =
 
| image2 = Prado - Los Desastres de la Guerra - preparatory drawing - No. 50 - Madre infeliz!.jpg
| alt2 =
[[Αρχείο:Prado| -caption2 Los Desastres= de la Guerra - No. 50 - Madre infeliz!.jpg|thumb|250px|'''Πλάκα 50: ''Madre infeliz!''' (Δύστυχη μάνα!)''. (πάνω).Ο Χιουζ πίστευε πως αυτή η πλάκα είναι η πιο δυνατή και σπαραχτική πλάκα της ομάδας του λιμού. Θεωρούσε ότι η απόσταση ανάμεσα στο μικρό κορίτσι που θρηνεί και στη σωρό της μητέρας της αντιπροσωπεύει ''το σκοτάδι που μοιάζει να βρίσκεται στην ουσία της απώλειας και της ορφάνιας''.]] Κάτω: το προσχέδιο με κόκκινη κιμωλία του Γκόγια για το έργο ''Madre infeliz!''.
}}
Η δεύτερη ομάδα, οι πλάκες 48 - 64, περιγράφουν τις επιπτώσεις του λιμού που έπληξε τη Μαδρίτη από τον Αύγουστο του [[1811]] μέχρι και μετά την απελευθέρωση της πόλης από τον στρατό του Ουέλινγκτον τον Αύγουστο του 1812. Εκείνο τον χρόνο η πείνα σκότωσε 20.000 ανθρώπους στην πόλη.<ref>Hughes (2004), 297–299; Wilson-Bareau, 50–51</ref> Σε αυτές τις πλάκες, ο Γκόγια δεν εστιάζει γενικά σε σκηνές σφαγής ανώνυμων, άγνωστων ανθρώπων από μη κατονομαζόμενες περιοχές της Ισπανίας. Ασχολείται συγκεκριμένα με την φρίκη που διαδραματίστηκε στη Μαδρίτη. Ο λιμός ήταν αποτέλεσμα πολλών παραγόντων. Για παράδειγμα, οι Γάλλοι εισβολείς και οι Ισπανοί αντάρτες και ληστές είχαν αποκλείσει δρόμους και μονοπάτια μέσα στην πόλη, παρεμποδίζοντας την παροχή φαγητού.