Εταιρεία των Ναβαρραίων: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Την άνοξη ή το καλοκαίρι του 1378 οι Ναβαρραίοι πήγαν στο [[Μοριάς|Μοριά]] στις υπηρεσίες του Γκωσέ ντε λα Μπαστίντ (Gaucher de La Bastide), ιππότη του [[Ιωαννίτες Ιππότες|τάγματος του Αγίου Ιωάννη]], προκαθήμενου της Τουλούζης και αξιωματούχου του [[Πριγκιπάτο της Αχαΐας|Πριγκιπάτου της Αχαΐας]] καθώς και πιθανώς άλλων. Ο Γκωσέ προσέλαβε τον Μαχιότ και τους υπόλοιπους Ναβαρρέζους για οκτώ μήνες κατά τη διάρκεια της αιχμαλωσίας του Μεγάλου Μαγίστρου [[Χουάν Φερνάνδο ντε Χερέδια]] (Juan Fernández de Heredia). Στο μεταξύ ο Χουάν ντε Ουρτούμπια ήταν στην Κόρινθο με πάνω από 100 στρατιώτες.

 

Ο [[Ιάκωβος των Μπω]] διεκδικητής του Πριγκιπάτου της Αχαΐας και τιτουλάριος Λατίνος Αυτοκράτορας της Κωνσταντινούπολης, ανηψιός του [[Φίλιππος Β΄ του Τάραντα|Φίλιππου Β΄ του Τάραντα]], προσέλαβε τους Ναβαρραίους για να μπορέσει να πάρει την εξουσία από την [[Ιωάννα Α΄ της Νάπολης]], εξαδέλφη του Φίλιππου Β' της Νάπολης στην οποία αυτός είχε κληροδοτήσει το Πριγκιπάτο από το 1373. Σώμα Ναβαρραίων κάτω από τις διαταγές του [[Μαγιότο ντε Κοκαρέλη]] κατέλαβε την Κέρκυρα και στη συνέχεια στράφηκε εναντίον της [[Καταλανική εταιρεία|Καταλανικής εταιρείας]], η οποία κατείχε εδάφη στην Ανατολική Στερεά Ελλάδα και δεν αναγνώριζε την κυριαρχία του Ιακώβου των Μπω. Οι Ναβαρραίοι κατέλαβαν τα Σάλωνα, τη Βοιωτία και την Αίγινα. Συγκεκριμένα, το 1379 ο Χουάν βτε Ουρτούμπια επιτέθηκε στη Βοιωτία και κατέλαβε τη Θήβα με τη βοήθεια του αρχιεπισκόπου της Σιμόν Ατουμάνο (Simon Atumano).

Στη συνέχεια όμως, οι Καταλανοί συνασπίστηκαν με τους Βενετούς και με τη βοήθεια του Βασιλιά της Αραγωνίας, υποχρέωσαν του Ναβαρραίους να εγκαταλείψουν τη Στερεά Ελλάδα.<ref name="Elefth"/>