Τορίνο ΦΚ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 5:
|λεζάντα =
|πλήρες_όνομα = Τορίνο ΦΚ
|ψευδώνυμο = ''Granata'' (ΓκρενάΓκρανάτα), &''Toro'' Ταύροι(Ταύρος)
|σύντομο_όνομα =
|έτος_ίδρυσης = [[1906]]
Γραμμή 37:
Η Τορίνο Φ.Κ. ιδρύθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 1906. Το πρώτο της όνομα ήταν '''Foot Ball Club Torino'''. Η ίδρυσή της έγινε έπειτα από μία συνάντηση στην μπυραρία «Voigt», στην οδό «Peter Micca» στο Τορίνο.<ref>[http://www.torinofc.it/content/view/739/ Storia Torino Fc - La Fondazione], Επίσημος Ιστότοπος Τορίνο {{it}}</ref> Στην ίδρυσή της πήραν μέρος μερικοί παίκτες από τη Γιουβέντους υπό τον πρώην πρόεδρο της, τον ελβετό [[Αλφρέντο Ντικ]] (Alfredo Dick). Αυτοί είχαν αποχωρήσει από τη Γιουβέντους, που εκείνη τη χρονιά είχε φτάσει μέχρι τον τελικό του πρωταθλήματος. Η Γιουβέντους, που την προηγούμενη χρονιά είχε κατακτήσει το πρώτο της πρωτάθλημα, είχε φτάσει μέχρι τον τελικό της διοργάνωσης με αντίπαλό την [[Μίλαν]]. Η απόφαση όμως να μην γίνει ο αγώνας των πλέι-οφ στο Τορίνο αλλά σε ουδέτερο γήπεδο, οδήγησε τους παίκτες της Γιουβέντους σε διαμαρτυρία. Τελικά ο Ντικ αποφάσισε να φύγει από την ομάδα παίρνοντας μαζί του κάποιους από τους ξένους παίκτες της.<ref>[http://www.juventus.com/site/eng/CLUB_storia.asp From the beginnings to the first Scudetto] Επίσημος ιστότοπος Γιουβέντους (Ιστορία 1898-1905) {{en}}</ref> Ανάμεσα στους ιδρυτές της ήταν ο Ελβετός επιχειρηματίας Hans Schoenbrod (που έγινε και ο πρώτος της πρόεδρος).
 
Το πρώτο της γήπεδο ήταν το ''Velodromo Umberto I'', στη γειτονιά La Crocetta, το οποίο είχε μισθώσει ο Ντικ. Η Τορίνο απέκτησε τους παίκτες της κυρίως από την Τορινέσε (η οποία προέκυψε από την απορρόφηση της Ιντερνασιονάλ Τορίνο από την FBC Torino το 1900). Το γεγονός αυτό οδήγησε ουσιαστικά στη διάλυση της δεύτερης, ενώ πια στην πόλη έμειναν μόνο η Τορίνο Φ.Κ. και η Γιουβέντους, από την οποία η Τορίνο προερχόταν εν μέρημέρει. Το ντέρμπι μεταξύ τους ονομάστηκε «Derby della Mole».<ref name="Fifa">[http://www.fifa.com/classicfootball/stories/classicderby/news/newsid=924118.html#injuries+clouding+turin+derby Juventus VS Torino - Injuries clouding Turin derby] fifa.com</ref>
 
Λόγω της προέλευσης του μεγαλύτερου μέρους των παικτών της από την Τορινέσε, που με τη σειρά η ιστορία της, μέσω της ΙντερνασιοναλΙντερνασιονάλε Τορίνο φτάνει στην Torino Football and Cricket Club και τη Nobili Torino, η Τορίνο Φ.Κ. κάποιες φορές αναφέρεται και ως η παλαιότερη ομάδα της Ιταλίας.
 
=== Οι πρώτες επιτυχίες ===
Γραμμή 91:
== Τα επόμενα χρόνια ==
[[Αρχείο:Supporters Granata.jpg|300px|right|thumb|Οπαδοί της Τορίνο (2008)]]
Μετά την τραγωδία της Σουπέργκα, ο ομάδα δεν κατάφερε να επανέλθει στην προηγούμενη κατάσταση.<ref name="contra2">[http://www.contra.gr/Soccer/Italy/SerieA/Torino/135896.html Torino Calcio (1906-2006): La Granata d' Italia], contra.gr</ref> Μετά από μία δεκαετία στη Σέριε Α, στην οποία δεν πέτυχε κάτι ιδιαίτερο, η Τορίνο υποβιβάστηκε το 1959 στη Σέριε Β. Τότε προπονητής ανέλαβε ο Ούγγρος Ίμρε Σένκεϊ που με τη βοήθεια των Ντένις Λο και Τζο Μπέικερ κατάφερε να φέρει ξανά την ομάδα στην πρώτη κατηγορία την επόμενη χρονιά.
 
Η ομάδα από το 1960 μέχρι τα τέλη του 80 είχε καλά αποτελέσματα στη Σέριε Α, ανάμεσά τους και ένας ακόμα τίτλος την περίοδο 1975-76. Επίσης κατέκτησε δύο φορές το κύπελλο Ιταλίας το 1968 και το 1971. Πρωταγωνιστές στο πρωτάθλημα του 1976 ήταν ο Παολίνο Πουλίτσι και ο Γκουστάβο Γκρατσιάνι. Την επόμενη χρονιά έπαιξε στο κύπελλο πρωταθλητριών, όπου αποκλείστηκε από την Γκλάντμπαχ, στον δεύτερο γύρο της διοργάνωσης. Το 1970 άλλαξε το όνομά της σε '''''Torino Calcio'''''.
 
Το 1984 τερματίζει 2η πίσω από τη Βερόνα, ενώ το 1987 υποβιβάζεται ξανά στη Σέριε Β. Επιστρέφει ξανά στη Σέριε Α άμεσα και το 1991 κατακτά το Κύπελλο Mitropa Cup, ενώ την περίοδο 1991-92 κάνει τη σημαντικότερη διάκριση της σε διεθνές επίπεδο όταν θα φτάσει στον τελικό του [[Κύπελλο UEFA|Κυπέλλου UEFA]], όπου το έχασε από τον [[Άγιαξ]] σε διπλούς αγώνες (2-2, 0-0). Την επόμενη χρονιά θα κατακτήσει άλλο ένα Κύπελλο Ιταλίας. Την περίοδο του 1990 άφησε το γήπεδο «Κομουνάλε», στο οποίο είχε μετακομίσει από το «Φιλαδέλφια» τα προηγούμενα χρόνια, και μετακόμισε και αυτή στο «Ντελε Άλπι», μαζί με τη Γιουβέντους.
Γραμμή 102:
 
== Χρώματα και Σύμβολα ==
Το χρώμα των εμφανίσεων της ομάδας είναι το γκρενά. Για την επιλογή του χρώματος αυτού έχουν ακουστεί διάφορες εκδοχές. Κατά μια από αυτές, το χρώμα επιλέχθηκε από τον Αλφρέντο Ντικ που ήταν οπαδός της ομοιόχρωμης Σερβέτ. ΥπάρχειΓια όμωςκάποιους καιάλλους ητο εκδοχήχρώμα πωςπροέκυψε ύστερα από το χρώμαπλύσιμο επιλέχθηκετων προςφανελών τιμήνπου τουχρησιμοποιούσαν προέδρουαρχικά και(στα ποδοσφαιριστήχρώματα της ΙντερνατιονάλΤουρινέσε) Τορίνο,μαζί Δούκαμε τουτα Αμπρούτζι,μαύρα ενώ,σορτς τέλος,και μίατις εκδοχήκάλτσες. θέλειΥπάρχει τοόμως χρώμακαι ναη προκύπτειεκδοχή ύστεραπως προήλθε από το πλύσιμοχρώμα τωντου φανελώναίματος, προς τιμήν του πεσόντος αγγελιοφόρου που χρησιμοποιούσανμετέφερε αρχικάτην (σταείδηση χρώματατης απελευθέρωσης της Τουρινέσε)Ιταλίας μαζίαπό μετους ταΓάλλους μαύρατο σορτς1706, το οποίο είχε υιοθετήσει ο πρόεδρος και τιςποδοσφαιριστής κάλτσεςτης Ιντερνατσιονάλε Τορίνο, Δούκας των Αμπρούτζι.
 
Προς τιμήν της Μεγάλης Τορίνο, για πολλά χρόνια η δεύτερη εμφάνιση της Ρίβερ Πλέιτ (όχι συνεχόμενα) ήταν η γκρενά. Το 1914 η Τορίνο επισκέφθηκε για την Λατινική Αμερική για αγώνες στη Βραζιλία και την Αργεντινή. Ανάμεσα σε αυτούς αγωνίστηκε και με την ομάδα της Κορίνθιανς, για την οποία ήταν οι πρώτοι διεθνής αγώνες. Το 1948 η Τορίνο επισκέφθηκε ξανά την Βραζιλία όπου αγωνίστηκε ξανά με την Κορίνθιανς. Μετά την τραγωδία της Σουπέργκα, η Κορίνθιανς έδωσε ένα φιλικό αγώνα με την Πορτουγκέζε προς τιμήν των θυμάτων, στον οποίο εμφανίστηκε με γκρενά φανέλες.
Γραμμή 111:
Οι οπαδοί της Τορίνο ήταν οι πρώτοι που απέκτησαν επίσημο σύνδεσμο φιλάθλων στην Ιταλία. Αυτό έγινε το 1950 όταν ίδρυσαν την «Gruppo Sostenitori Granata», ενώ αργότερα δημιουργήθηκαν και άλλοι σύνδεσμοι της ομάδας.<ref name="contra2"/>
 
Ο παραδοσιακός αντίπαλος της Τορίνο είναι η Γιουβέντους και το ντέρμπι μεταξύ τους ονομάζεται «Derby della Mole». Η διαμάχη στην πόλη έλαβε εξαρχής [[πάλη των τάξεων|ταξικά]] χαρακτηριστικά με τους Μπιανκονέρι να εκπροσωπούν κατά κύριο λόγο τους συντηρητικούς και την [[αστική τάξη]], ενώ η Τορίνο συγκέντρωνε τη συμπάθεια του [[προλεταριάτο|προλεταριάτου]]. Στις δεκαετίες του '60 και του '70 η Γιουβέντους, ούσα η ομάδα της FiatFΙΑΤ, της εταιρείας στην οποία ένα μεγάλο τμήμα των μεταναστών από τη νότια Ιταλία εργαζόταν, δημιούργηε μια νέα δεξαμενή οπαδών. Από την άλλη πλευρά η Γκρανάτα ταυτίστηκε με το αυθεντικό πνεύμα του Τορίνο και τις [[Πεδεμόντιο|Πιεμοντέζικες]] παραδόσεις, χωρίςδιατηρώντας αυτόπαράλληλα να σημαίνει ότι έχασε σετη λαϊκή υποστήριξηυποστήριξή της.<ref>[http://archivio.lastampa.it/LaStampaArchivio/main/History/tmpl_viewObj.jsp?objid=7992150 Αφιέρωμα στα εκατό χρόνια του ντέρμπι του Τορίνο] LaStampa.it {{it}}</ref>
 
== Έδρα ==