Χρυσαετός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Bot: Migrating 79 langlinks, now provided by Wikidata on d:Q41181 |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 44:
[[Αρχείο: Swiss National Park 041.JPG|thumb|right|300px| Τυπικός βιότοπος του Χρυσαετού]]
Ο Χρυσαετός είναι [[είδος]] εξαιρετικά ευπροσάρμοστο και, έτσι, μπορεί να βρεθεί σε πολλούς και ποικίλους οικοτόπους, αλλά συχνάζουν σε περιοχές με, λίγο-πολύ, κοινά οικολογικά χαρακτηριστικά.
==Ζωτικός χώρος==
Παρά τη μεγάλη περιοχή εξάπλωσης του, μόνο λίγα στοιχεία σχετικά με την έκταση του ζωτικού του χώρου -δηλαδή την περιοχή που καταλαμβάνεται από ένα ζεύγος αναπαραγωγής- είναι γνωστά. Τα νούμερα διαφέρουν σημαντικά ανάλογα με το βιότοπο και τη διάθεση τροφής. Έτσι, λ.χ., στην [[Ελβετία]], το μέγεθος του χώρου δράσης ήταν, μετά από οπτικές παρατηρήσεις σε 26 περιοχές, 29 - 88 τετραγωνικά χιλιόμετρα, δηλ. κατά μέσο όρο 53 χλμ². Στο [[Αϊντάχο]] των ΗΠΑ όμως, μετρήθηκαν 11,6 - 49,0 τετραγωνικά χιλιόμετρα, κατά μέσο όρο 32,8 χιλιόμετρα². <ref>M. W. Collopy, T. C. Edwards</ref>
Η πυκνότητα του πληθυσμού παρουσιάζει επίσης σημαντικές διαφορές, που κυμαίνονται από 1,9 αναπαραγωγικά ζευγάρια ανά 1000 χλμ² στην περιοχή του Βιτέμπσκ (Vitebsk) της [[Λευκορωσία]]ς, έως και 22,7 (!) ζευγάρια ανά 1000 χλμ² σε περιοχές της [[Σκωτία]]ς. Παγκοσμίως, οι τιμές κυμαίνονται συνήθως από 5 έως 20 ζευγάρια ανά 1000 χλμ². <ref> H. Haller</ref>
Γραμμή 94:
Μετά από τα [[θηλαστικά]], η δεύτερη σημαντική ομάδα θηραμάτων για τους Χρυσαετούς Golden Eagles είναι τα [[πτηνά]]. Διάφορα [[ορνιθόμορφα]], κυρίως φασιανοί και πέρδικες είναι η πιο συνηθισμένη λεία, ωστόσο, σχεδόν κάθε πουλί, από το μέγεθος ενός κορυδαλλού ή μίας κελάδας, μέχρι ένα γερανό ή έναν κύκνο, (περίπου διπλάσια από το βάρος του αετού) είναι στα υποψήφια θηράματα. Υπάρχουν καταγραφές για επιθέσεις σε άλλα μεγάλα αρπακτικά πτηνά, όπως [[Διπλοσάινο|Διπλοσάινα]] και [[Γερακίνα|γερακίνες]] είτε σε ενήλικες, είτε σε νεοσσούς, αλλά και βρώση των αυγών τους. <ref>Cornell University. Bna.birds.cornell.edu. Retrieved on 2012-08-22</ref>
Πολυάριθμοι άλλοι τύποι θηραμάτων μπορεί να συμπληρώνουν τη διατροφή του. Τα [[ερπετά]], σε γενικές γραμμές περιλαμβάνονται σπάνια, αλλά ειδικά στην [[Ιαπωνία]], φαίνεται ότι τα μεγάλα φίδια και οι σαύρες αποτελούν μέρος της δίαιτας, όπως και στις ερημικές περιοχές της κεντρικής Ευρασίας. Στη νοτιοανατολική [[Ευρώπη]], στο [[Τουρκμενιστάν]] και άλλες άνυδρες περιοχές, οι [[χελώνα|χελώνες]] αποτελούν προνομιακό θήραμα, οι οποίες συλλαμβάνονται και θανατώνονται με την ίδια μέθοδο που χρησιμοποιείται από τον [[Γυπαετός|Γυπαετό]], δηλαδή με ρίψη από ψηλά πάνω σε βράχους ή άλλες σκληρές επιφάνειες, ώστε το κέλυφος να σπάσει και να φανερωθεί η σάρκα. <ref> Ferguson-Lees et al</ref>
Τέλος, άλλες επιλογές μπορεί να περιλαμβάνουν [[αμφίβια]], [[ιχθύες]] (που καταναλώνονται τακτικά στη Νοτιοανατολική [[Ασία]], ακόμη και [[έντομα]], όπως τα μεγάλα σκαθάρια. Στα θνησιμαία, ο Χρυσαετός μπορεί να στραφεί κατά τους χειμερινούς μήνες, τότε που η διαθέσιμη τροφή είναι λιγοστή. <ref>Cornell University. Bna.birds.cornell.edu. Retrieved on 2012-08-22</ref>
|