Νέα Αθηναϊκή Σχολή: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 15:
==Η αλλαγή του 1880==
===Οι σημαντικότεροι σταθμοί===
Η χρονολογία [[1880]] έχει οριστεί ως ορόσημο γιατίδιότι εκείνη τη χρονιά εκδόθηκαν δύο ποιητικές συλλογές που εκφράζουν αυτό ακριβώς το πνεύμα της αλλαγής: Οι ''Στίχοι'' του [[Νίκος Καμπάς|Νίκου Καμπά]] και οι ''Ιστοί Αράχνης'' του [[Γεώργιος Δροσίνης|Δροσίνη]]. (Ο Δροσίνης υπέγραφε τα ποιήματά του στον "Ραμπαγά" με το ψευδώνυμο "Αράχνη"). Ο [[Κωστής Παλαμάς]] όρισε ως πρώτους σταθμούς στην ποιητική εξέλιξη της νέας γενιάς την συλλογή του [[Ιωάννης Παπαδιαμαντόπουλος (Νεότερος)|Παπαδιαμαντόπουλου]] ''Τρυγόνες και Έχιδναι'' ([[1878]]), τους ''Στίχους'' του [[Νίκος Καμπάς|Καμπά]] και τα ''Ειδύλλια'' του [[Γεώργιος Δροσίνης|Δροσίνη]]: «Οι ''Τρυγόνες και Έχιδναι'' σα ν' αποχαιρετούσαν κάτι που έσβυνεν· οι ''Στίχοι'' του Καμπά σαν να πρωτο χαιρετούσαν κάποιο ξημέρωμα. Του Γ. Δροσίνη τα ''Ειδύλλια'' σαν να το εβεβαίωναν».<ref> Αποστολίδου 1992, σελίδα . 242</ref> Το σπουδαιότερο ποιητικό γεγονός όμως ήταν η έκδοση της πρώτης ποιητικής συλλογής του [[Κωστής Παλαμάς|Κωστή Παλαμά]] το [[1886]], με τίτλο ''Τα τραγούδια της πατρίδος μου''. Από τότε ο [[Κωστής Παλαμάς|Παλαμάς]] επιβλήθηκε και κυριάρχησε με το έργο του, με αποτέλεσμα όλη η παραγωγή της περιόδου, μέχρι τις αρχές του επ
όμενου αιώνα και την εμφάνιση νέων τάσεων, να κινείται «στη βαριά σκιά του Παλαμά», όπως είχε γράψει χαρακτηριστικά ο Κ.Θ.Δημαράς<ref>''Ιστορία της Νεοελληνικής λογοτεχνίας'', σ. 411</ref>.