Γ´ Μιθριδατικός πόλεμος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

[[File:Vexilloid of the Roman Empire.svg|15px]]Την ηγεσία του Ρωμαϊκού στρατού είχε ο [[Λεύκιος Λικίνιος Λούκουλος]]. Κατά τον πόλεμο αυτό ο βασιλιάς του Πόντου υπέστη διαδοχικές ήττες από τους Ρωμαίους, οι οποίοι κατέλαβαν τις σημαντικότερες πόλεις του κράτους του στην [[Ασία]] ([[71]]-[[70]]. Ο ίδιος ο Μιθριδάτης αναγκάστηκε να καταφύγει στο σύμμαχό του [[Τιγράνης ο Μέγας|Τιγράνη]], ενώ ο γιος του Μαχάρης, που είχε διοριστεί από τον πατέρα του βασιλιάς του κράτους του [[Κιμμέριος Βόσπορος|Κιμμερίου Βοσπόρου]], προσχώρησε στους Ρωμαίους. Σημαντικές επιτυχίες είχε επίσης ο Λούκουλλος και στον πόλεμο κατά του Τιγράνη ([[68]]-[[67]]). Ωστόσο, οι αντίπαλοι του Ρωμαίου στρατηγού στη Ρώμη υπέσκαψαν το κύρος του στο στρατό, οι λεγεώνες του αρνήθηκαν να τον υπακούουν και ο ίδιος ανακλήθηκε στη Ρώμη.

[[File:Hoplite helmet.svg|15px]]Τότε ο Μιθριδάτης βρήκε την ευκαιρία ν΄ ανακαταλάβει το μεγαλύτερο μέρος της επικράτειάς του και ακόμη να εισβάλει στη [[Βιθυνία]] και την [[Καππαδοκία]] ([[67]]). Παρά τις επιτυχίες του αυτές, κατά τη δεύτερη φάση του τρίτου πολέμου, ο αντίπαλός του [[Πομπήιος|Γναίος Πομπήιος]] με το αναμφισβήτητο κύρος του στο στρατό, με στόλο που δέσποζε - μετά την εξόντωση των πειρατών από την [[Φοινίκη]] ως το [[Βόσπορος|Βόσπορο]] - και αφού είχε αναγκάσει τον Τιγράνη να δηλώσει υποταγή στη Ρώμη, ζήτησε από τον Μιθριδάτη να παραδοθεί άνευ όρων.<ref>Παγκόσμιο βιογραφικό Λεξικό, τόμ. 6, σ. 181, Εκδοτική Αθηνών, 1987</ref>