Εταιρεία των Ναβαρραίων: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 14:
==1378-1380: Δράση στη Στερεά Ελλάδα στις διαταγές του [[Ιάκωβος των Μπω|Ιάκωβου των Μπω]]==
Ο [[Ιάκωβος των Μπω]] διεκδικητής του Πριγκιπάτου της Αχαΐας και τιτουλάριος Λατίνος Αυτοκράτορας της Κωνσταντινούπολης, ανιψιός του [[Φίλιππος Β΄ του Τάραντα|Φίλιππου Β΄ του Τάραντα]], προσέλαβε τους Ναβαρραίους για να μπορέσει να πάρει την εξουσία από την [[Ιωάννα Α΄ της Νάπολης]], εξαδέλφη του Φίλιππου Β' της Νάπολης στην οποία αυτός είχε κληροδοτήσει το Πριγκιπάτο από το 1373. Σώμα Ναβαρραίων κάτω από τις διαταγές του [[Μαγιότο ντε Κοκαρέλη]] κατέλαβε την Κέρκυρα και στη συνέχεια στράφηκε εναντίον της [[Καταλανική εταιρεία|Καταλανικής εταιρείας]], η οποία κατείχε εδάφη στην Ανατολική Στερεά Ελλάδα και δεν αναγνώριζε την κυριαρχία του Ιακώβου των Μπω. Οι Ναβαρραίοι κατέλαβαν τα [[Σάλωνα]], τη [[Βοιωτία]] και την [[Αίγινα]]. Συγκεκριμένα, το 1379 ο Χουάν ντε Ουρτούμπια επιτέθηκε στη Βοιωτία και κατέλαβε τη [[Θήβα]].
Στη συνέχεια όμως, οι Καταλανοί συνασπίστηκαν με τους Βενετούς και με τη βοήθεια του Βασιλιά της Αραγωνίας, υποχρέωσαν του Ναβαρραίους να εγκαταλείψουν τη Στερεά Ελλάδα και να κατευθυνθούν στην Πελοπόννησο.<ref name="Elefth"/>
==Κατάληψη του Πριγκιπάτου της Αχαΐας στο όνομα του Ιάκωβου των Μπω το 1381==
Το 1381 στράφηκαν λοιπόν προς τη Πελοπόννησο και σχεδόν χωρίς αντίσταση έγιαν κυρίαρχοι του Πριγκιπάτου της Αχαΐας. Ο [[Ιάκωβος των Μπω]], όρισε τον αρχηγό τους [[Μαγιότο ντε Κοκαρέλη]], [[βάιλος|βάιλο]] στο Πριγκιπάτο της Αχαΐας. Σταδιακά, οι Ναβαρραίοι απέκτησαν τον έλεγχο όλης της Πελοποννήσου<ref name="Elefth"/>. Με το θάνατο του Ιακώβου των Μπω το 1383, οι Ναβαρραίοι είχαν ουσιαστικά το Πριγκιπάτο και μάλιστα δεν αναγνώριζαν τον κληρονόμο του Ιακώβου, [[Κάρολος Γ' της Νάπολης|Κάρολο Γ' της Νάπολης]], επειδή αυτός δεν τους παρείχε τις αποδείξεις που του ζητούσαν. Το 1386, όταν πέθανε ο Μαγιότο, ανέλαβε το πριγκιπάτο ως βάιλος ο άλλος αρχηγός των Ναβαρραίων [[Πέτρος Μπόρντο του Σαν Σουπεράνο]]. Εκπροσωπώντας τους βαρώνους του Πριγκιπάτου, ο Πέτρος Μπόρτνο σύναψε τη συνθήκη της 26ης Ιουλίου του 1387 με τη Δημοκρατία της Βενετίας.
Μετά το θάνατο το Σουπερανού το 1402 τυπικά ανέλαβε την εξουσία η χήρα του, [[Μαρία Β΄ Ζαχαρία]], ουσιαστικά όμως την εξουσία είχε ο ανηψιός της [[Κεντυρίων Β΄ Ζαχαρίας]], ο οποίος αναγνωρίστηκε το 1404 και επίσημα ως ηγεμόνας του Πριγκιπάτου<ref name="Elefth"/>. Σταδιακά, από το 1419 απώλεσε την εξουσία του Πριγκιπάτου το οποίο κατέλαβαν οι Βυζαντινοί, αρχικά παρέμεινε στη [[Χαλανδρίτσα]] και τελικά έμεινε στην Βαρωνία της Αρκαδιάς μέχρι τον θάνατο του το 1432 που πέρασε και αυτή στον [[Θωμάς Παλαιολόγος|Θωμά Παλαιολόγο]].
| |||