Αλέξιος της Ρωσίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ρομπότ: Μεταφέρω 45 σύνδεσμους interwiki, που τώρα παρέχονται από τα Wikidata στο d:Q7731
Dasnik (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 9:
|ημ_στέψης =
|τόπος_στέψης =
|προκάτοχος =[[Μιχαήλ Α΄ της Ρωσίας|Μιχαήλ Α'Α΄]]
|διάδοχος = [[Φιοντόρ Γ' της Ρωσίας|Φιοντόρ Γ']]
|σύζυγος =
|επίγονοι =
|βασιλικός_οίκος = [[Οίκος των ΡομάνοβΡομάνοφ|Ρομάνοφ]]
|πατέρας = [[Μιχαήλ Α' τηςΑ΄της Ρωσίας]]
|μητέρα = Ευδοκία Στρέσνιοβα
|ημ_γέννησης = [[29 Μαρτίου]] [[1629]]
Γραμμή 27:
 
== Πρώτα χρόνια ==
 
Ως πρωτότοκος γιος του τσάρου [[Μιχαήλ Α'Α΄ της Ρωσίας|Μιχαήλ Α'Α΄]] και της δεύτερης συζύγου του Ευδοκίας Στρέσνιοβα, ο Αλέξιος ανέλαβε τις τύχες της Ρωσίας τον [[Ιούλιος|Ιούλιο]] του [[1645]], δύο ημέρες πριν το θάνατο του πατέρα του, αφού όλα τα άρρενα αδέλφια του από τον πρώτο γάμο είχαν πεθάνει σε πολύ μικρή ηλικία. Επίσημα ενθρονίστηκε στις [[28 Σεπτεμβρίου]]. Όντας μόλις δεκαέξι ετών, ανέθεσε το μεγαλύτερο κομμάτι της διακυβέρνησης στον έμπιστο βογιάρο ΜπαρίςΜπορίς Μορόζοφ.
 
Η εξωτερική πολιτική του Μορόζοφ χαρακτηρίσθηκε από σύνεση, αποφεύγοντας τις τριβές με τις ανταγωνίστριες δυνάμεις ([[Πολωνία]] στα δυτικά, [[Οθωμανική Αυτοκρατορία]] στα νότια). Στο εσωτερικό πεδίο προσπάθησε να ορθολογικοποιήσει τη διοίκηση και να αυξήσει τα δημόσια έσοδα, μειώνοντας τους μισθούς των κρατικών υπαλλήλων και επιβάλλοντας υπέρογκη [[φορολογία]] στο [[αλάτι]]. Αυτή η οικονομική πολιτική προκάλεσε τη λαϊκή οργή που εκδηλώθηκε με τις ''Ταραχές του Αλατιού'', μια εξέγερση με κέντρο τη [[Μόσχα]] που ξεκίνησε τον [[Ιούνιος|Ιούνιο]] του [[1648]]. Σύντομα οι εξεγερμένοι κατέλαβαν τμήματα του [[Κρεμλίνο|Κρεμλίνου]] και πυρκαγιές κατέστρεφαν ολόκληρες συνοικίες της πρωτεύουσας.
Γραμμή 35 ⟶ 36 :
Το [[1649]] ο Αλέξιος και ο Μορόζοφ αναθεώρησαν το Νομικό Κώδικα του [[Ιβάν ο Τρομερός|Ιβάν του Τρομερού]] σε πιο συντηρητική κατεύθυνση, εξομοιώνοντας τους χωρικούς και τους σκλάβους στο καθεστώς του ''δουλοπάροικου'', το οποίο οριζόταν ως κληρονομικό και αμετάβλητο! Ο απλός λαός αποστερήθηκε έστω και των στοιχειωδών δικαιωμάτων του, μετατρεπόμενος σε ιδιοκτησία κάποιου γαιοκτήμονα.
 
Η απολυταρχική ιδεολογία του Αλεξίου φαίνεται και στο πώς αντιμετώπισε τον αποκεφαλισμό του [[Κάρολος Α'Α΄ της Αγγλίας|Καρόλου Α'Α΄ της Αγγλίας]] από τους ''Κοινοβουλευτικούς'' του [[Κρόμγουελ]] το ίδιο έτος: διέκοψε αμέσως τις διπλωματικές σχέσεις με την [[Αγγλία]], προσέφερε άσυλο σε φιλομοναρχικούς φυγάδες και υποστήριξε οικονομικά την Ενριέτα Μαρία, «χήρα αυτού του ένδοξου μάρτυρα».
 
== Προσάρτηση της Ουκρανίας ==
 
Τα γεγονότα της Μόσχας είχαν ενθαρρύνει μια σειρά μικρών και ανομοιογενών εξεγέρσεων στην υπόλοιπη χώρα, οι οποίες για καιρό ήταν αδύνατον να ελεγχθούν από την κεντρική διοίκηση. Ο χειρισμός τους ανέδειξε μία νέα προσωπικότητα, το μητροπολίτη [[Πατριάρχης Μόσχας Νίκων|Νίκονα]] του [[Νόβγκοροντ]], ο οποίος το [[1651]] κλήθηκε από τον Αλέξιο στην πρωτεύουσα ως πρωθυπουργός και τον επόμενο χρόνο εξελέγη Πατριάρχης Μόσχας. Με το Μορόζοφ και το Νίκονα επικεφαλής του κρατικού μηχανισμού και την αριστοκρατία ικανοποιημένη από τη διεύρυνση των προνομίων της, ο τσάρος είχε πια τον απόλυτο έλεγχο της χώρας. Επόμενο βήμα ήταν η επέκταση προς δυσμάς, η ''απελευθέρωση των αρχαίων κοιτίδων των [[Ρως]]''.
 
Γραμμή 48 ⟶ 50 :
 
== Οικογένεια - Διαδοχή ==
 
Ο Αλέξιος παντρεύθηκε δύο φορές. Πρώτη σύζυγός του ήταν η Μαρία Μιλοσλάβσκαγια, την οποία παντρεύθηκε το 1648 και απέκτησαν 13 παιδιά, τα περισσότερα βαριά άρρωστα. Η Μαρία απεβίωσε το [[1669]]. Ο δεύτερος γάμος έγινε το [[1671]] με την [[Τάταροι|ταταρικής]] καταγωγής Ναταλία Ναρίσκινα. Με τη Ναταλία απέκτησαν τρία παιδιά.
 
Διάδοχός του ανέλαβε ο [[Φιοντόρ Γ'Γ΄ της Ρωσίας|Φιοντόρ Αλεξέγιεβιτς]], μόλις τρίτος στη σειρά διαδοχής ανάμεσα στα άρρενα τέκνα, αλλά ο γηραιότερος εν ζωή. Δύο ακόμα γιοι του, ο [[Ιβάν Ε'Ε΄ της Ρωσίας|Ιβάν Ε΄]] (από τη Μαρία) και ο [[Μέγας Πέτρος|Πέτρος]] (από τη Ναταλία), θα γίνονταν τσάροι αργότερα μετά το θάνατο του Φιοντόρ.
 
{{Ενσωμάτωση κειμένου|en|Alexis I of Russia}}