Γκούνια-καλά: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ρομπότ: Μεταφέρω 2 σύνδεσμους interwiki, που τώρα παρέχονται από τα Wikidata στο d:Q3318333
Dasnik (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 2:
{{επιμέλεια|Γλώσσα κειμένου, εσωτερικοί σύνδεσμοι, χωρισμός σε ενότητες}}
{{coord|41|35|55|N|44|00|28|E|type:city(8648)|format=dms|display=title}}
Το '''Γκουνιάκαλα''' ή '''Κάστρο''' ([[ρωσικά]]: Гуниакала) είναι χωριό και ιστορική κωμόπολη της νοτιοκεντρικής [[Γεωργία]] που ιδρύθηκε το 1830 από [[Έλληνες]] από το Κάστρο της [[Τραπεζούντα|Τραπεζούντας]]. Κατά το διάστημα της νεότερης ιστορίας του, ο οικισμός αποτέλεσε εμπορικό και διοικητικό κέντρο της περιοχής της [[Τσάλκα]].
 
Το '''Γκούνιακαλα''' ή '''Κάστρο''' σήμερα είναι επίσημα γνωστό ως '''Σάμεμπα''' ([[ρωσικά]]:Гуниакала) είναι χωριό στη νότιο-κεντρική [[Γεωργία]].Το χωριό ιδρύθηκε το 1830 από τους αποίκους από ομώνυμο χωριό της [[Τραπεζούντα]]ς της [[Οθωμανική Αυτοκρατορία|Οθωμανικής Αυτοκρατορίας]].
Το 1833 με τη θέληση των ρωσικών αρχών, έγινε δεκτός ο Έλληνας Μητροπολίτης Θεόκλητο, που ταξίδευε στην [[Κωνσταντινούπολη]] και περνώντας από τη [[Γεωργία]] ζήτησε να του επιτρέψουν να εκτελέσει τη [[Θεία Λειτουργία]] στις ορθόδοξες εκκλησίες της περιοχής αυτής, αλλά και των άλλων περιοχών όπου ζούσαν οι Έλληνες. Μετά απ’ αυτό η [[Τσάλκα]] έγινε θρησκευτικό κέντρο της περιοχής.
 
Βρίσκεται 5 χιλιόμετρα δυτικά του περιφερειακού κέντρου της πόλης [[Τσάλκα]]ς.
Οι Έλληνες μετανάστες που εγκαταστάθηκαν στα ερείπια του Κάστρου Τσάλκας, βρήκαν το παλιό θεμέλιο της γεωργιανής ορθόδοξης εκκλησίας. Στο θεμέλιο αυτό το 1838 έχτισαν και εγκαινίασαν την εκκλησία αφιερωμένη στους Αγίους Κωνσταντίνο και Ελένη. Πρώτος ιερέας σ’ αυτήν την εκκλησία διορίστηκε από τον Έξαρχο της Γεωργίας ο Κωνσταντίνος Ευστάφιεβ. Αυτός καταγόταν από οικογένεια ιερέα και γεννήθηκε στο χωριό Κάστρο της περιοχής Τραπεζούντας. Μόλις τελείωσε το ντόπιο γυμνάσιο πέρασε στην εκκλησιαστική σχολή της Τραπεζούντας. Σ’ αυτή τη σχολή ο Κ. Ευστάφιεβ σπούδασε 4 χρόνια και μετά διορίστηκε διάκονος στην εκκλησία του χωριού.
 
Πριν τη κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης στο χωριό ζούσαν περισσότερα από 2.000 άτομα.Το 2002,στο χωριό έμειναν 236 κάτοικοι από τους οποίους 72% των Έλληνες και 18% των Γεωργιανοί.
 
Το 1833 με τη θέληση των ρωσικών αρχών, έγινε δεκτός ο Έλληνας Μητροπολίτης ΘεόκλητοΘεόκλητος, που ταξίδευε στην [[Κωνσταντινούπολη]] και περνώντας από τη [[Γεωργία]] ζήτησε να του επιτρέψουν να εκτελέσει τη [[Θεία Λειτουργία]] στις ορθόδοξες εκκλησίες της περιοχής αυτής, αλλά και των άλλων περιοχών όπου ζούσαν οι Έλληνες. Μετά απ’ αυτό η [[Τσάλκα]] έγινε θρησκευτικό κέντρο της περιοχής.
 
Οι Έλληνες μετανάστες που εγκαταστάθηκαν στα ερείπια του Κάστρου Τσάλκας, βρήκαν το παλιό θεμέλιο της γεωργιανής ορθόδοξης εκκλησίας. Στο θεμέλιο αυτό το 1838 έχτισαν και εγκαινίασαν την εκκλησία αφιερωμένη στους Αγίους Κωνσταντίνο και Ελένη. Πρώτος ιερέας σ’ αυτήν την εκκλησία διορίστηκε από τον Έξαρχο της Γεωργίας ο Κωνσταντίνος ΕυστάφιεβΕυστάφιεφ. Αυτός καταγόταν από οικογένεια ιερέα και γεννήθηκε στο χωριό Κάστρο της περιοχής Τραπεζούντας. Μόλις τελείωσε το ντόπιο γυμνάσιο πέρασε στην εκκλησιαστική σχολή της Τραπεζούντας. Σ’ αυτή τη σχολή ο Κ. Ευστάφιεβ σπούδασε 4 χρόνια και μετά διορίστηκε διάκονος στην εκκλησία του χωριού.
 
Στο χωριό Κάστρο, αφού ήταν το κέντρο της περιοχής, άνοιξε από νωρίς εκκλησιαστικό σχολείο. Αυτό έγινε το 1838, όταν οι νέοι πιστοί με την καθοδήγηση του ιερέα Κωνσταντίνου Ευστάφιεβ για πρώτη φορά άρχισαν να μαθαίνουν τους κανόνες και τη γραφή της μητρικής τους γλώσσας, όπως και τη ζωγραφική, τη γραφή και τις αρχές της ορθόδοξης θρησκείας. Το χωριό Κάστρο είχε πολλά βιβλία θρησκευτικού περιεχομένου γραμμένα στην [[ελληνική γλώσσα]]. Τα περισσότερα βιβλία εκδόθηκαν στη [[Βενετία]], [[Κωνσταντινούπολη]] και σε άλλες πρωτεύουσες ευρωπαϊκών και ασιατικών χωρών, όπου υπήρχαν κέντρα της Ορθοδοξίας, καθώς και άλλα πολιτιστικά – μορφωτικά ελληνικά κέντρα.
Γραμμή 24 ⟶ 29 :
{{Γεωργίας γεωγραφία-επέκταση}}
[[Κατηγορία:Χωριά της Γεωργίας]]
[[Κατηγορία:Απόδημος Ελληνισμός]]