Το χρονικό των Ανασκαφών της Περγάμου 1871-1886<ref>E.Schulte: Chronik der Ausgrabung von Pergamon..</ref> του E. Schulte (Σούλτε), που βασίζεται πάνω στην αλληλογραφία (444 γράμματα) του Καρλ Χούμαν και διαφόρων προσωπικοτήτων και επιστημόνων της εποχής έρχεται να συμπληρώσει τον πρώτο τόμο που κυκλοφόρησε στις 4 Οκτωβρίου 1959, σαν άνοιγε ξανά, για πρώτη φορά μετά τον πόλεμο, το περίφημο «Μουσείον της Περγάμου» του Βερολίνου, όπου και βρίσκεται ο μεγάλος περγαμηνός Βωμός.
Ο [[Καρλ Χούμαν]] [[(Karl Humann]]), νεαρός φοιτητής της Αρχιτεκτονικής της Ακαδημίας του Βερολίνου με μια φυματίωση που κλονίζει συνεχώς την υγεία του, αλλά με αχαλίνωτη ρομαντική διάθεση των 22 χρόνων πρωτοέρχεται στην Πέργαμο –τα Μπέργκαμα όπως λέγονταν τότε – ύστερα από πολλές περιπέτειες το φθινόπωρο του 1864. Γνωρίζεται με τον Έλληνα γιατρό Ράλλη και αρχίζει συχνές επισκέψεις μαζί του και μόνος πάνω στο λόφο της Ακρόπολης με την ελπίδα να σώσει ό,τι μπορεί από την καταστροφή των αρχαίων μαρμάρων που λίγα–λίγα γίνονται ασβέστης μέσα σ΄ένα γειτονικό καμίνι. Κατορθώνει να εγκατασταθεί ως μηχανικός – τοπογράφος στην Πέργαμο το 1868 και εκεί απασχολεί 2.000 εργάτες, 1.000 βόδια, 500 καμήλες, άλογα και υποζύγια για την κατασκευή των δρόμων. Όλοι αγαπούν τον ψηλό, ξανθό, γλυκομίλητο νεαρό, τον προστατεύουν, τον ακούνε, τον θεωρούν σαν «πασά» της περιοχής. Από τότε με τη βοήθεια του Ράλλη αρχίζει να μαζεύει ό,τι μάρμαρα μπορεί να σώσει από το καμίνι, τα ταξινομεί στο σπίτι του Ράλλη από το 1869 και εκεί τελικά κατορθώνει να φέρει το [[1871]] τη γερμανική αρχαιολογική αποστολή που απαρτιζόταν από τους [[Ερνστ Κούρτιους]], Φ Άντλερ και Ε. Γκέλτσερ.
