Κλωντ Ντεμπυσί: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 31:
Όταν ο Ντεμπυσσύ ήταν ακόμα μαθητής στο Κονσερβατουάρ, την περίοδο 1880-2, με σύσταση του Γκιρώ είχε προσληφθεί από την βαρώνη Ναντιέζντα φον Μεκ – ηγερία του [[Πιότρ Ίλιτς Τσαϊκόφσκι|Τσαϊκόφσκι]] – ως πιανίστας και καθηγητής μουσικής για τα παιδιά της και την ίδια. Μαζί της ταξίδεψε σε διάφορες ευρωπαϊκές μεγάλες πόλεις, αλλά και στη [[Ρωσία]], όπου ήρθε σε επαφή με τον [[Πιότρ Ίλιτς Τσαϊκόφσκι|Τσαϊκόφσκι]], καθώς και με μέλη της [[Η Ομάδα των Πέντε|«Ομάδας των Πέντε»]]
<ref>βλ. Edward Lockspeiser, “Debussy, Tchaikovsky, and Madame von Meck”, ''Musical Quarterly'', Vol. 22, No. 1 (Ιανουάριος 1936), σσ. 38-44 [http://links.jstor.org/sici?sici=0027-4631%28193601%2922%3A1%3C38%3ADTAMVM%3E2.0.CO%3B2-R&size=LARGE]</ref>. Η γνωριμία του με την ρωσική μουσική, ειδικά με το έργο του [[Μοντέστ Μουσόργκσκι]] έμελλε να παίξει σημαντικό ρόλο στην μετέπειτα συνθετική του εξέλιξή, συμβάλλοντας ανάμεσα στα άλλα και στον περιορισμό της επίδρασης του [[Ρίχαρντ Βάγκνερ]], η οποία ήταν εμφανής ιδιαίτερα στα πρώτα του έργα. Το 1886 γνωρίζει μεταξύ άλλων τον [[Φραντς Λιστ]], τον [[Τζουζέπε Βέρντι]] και τον [[
Μετά την επιστροφή του από τη Ρώμη, αποφασίζει να ζήσει ως μποέμ, κερδίζοντας τα προς το ζην ως συνοδός πιανίστας, ενορχηστρωτής και μουσικοκριτικός, ενώ παράλληλα συνέθετε για πρώτη φορά απελευθερωμένος από τους ακαδημαϊκούς κανόνες. Την εποχή αυτή εντάχθηκε στον κύκλο του [[Συμβολισμός|συμβολιστή]] ποιητή [[Στεφάν Μαλαρμέ]], από το ποίημα του οποίου ''L'après-midi d'un faune''εμπνεύστηκε ένα από τα σημαντικότερα ορχηστρικά του έργα, το ''Πρελούδιο στο απομεσήμερο ενός φαύνου''<ref>Διαβάστε το ποίημα του Μαλαρμέ στα γαλλικά, ακούγοντας παράλληλα το έργο του Ντεμπυσσύ στο [http://www.mallarme.net/Mallarme/LApresMidiDUnFaune www.mallarme.net]</ref>. Τα χρόνια αυτά γνωρίζει επίσης προσωπικότητες όπως οι ζωγράφοι [[Εντουάρ Μανέ]], [[Εντγκάρ Ντεγκά]], Τζαίημς Μακνίλ Γουίσλερ, οι ποιητές και λογοτέχνες [[Πωλ Βερλαίν]]<ref>Ο Ντεμπυσσύ μελοποίησε πολλά ποιήματα του Βερλαίν, όπως και άλλων συμβολιστών ποιητών. Μελοποίησε επίσης πέντε ποιήματα από τα [[Άνθη του κακού]] του [[Μπωντλαίρ]]</ref>, [[Πωλ Βαλερί]], [[Όσκαρ Ουάιλντ]] και οι συνθέτες [[Ερίκ Σατί]], Ερνέστ Σωσόν, [[Πωλ Ντυκάς]] και [[Μωρίς Ραβέλ]]. Παρά το γεγονός ότι ο Ντεμπυσσύ και ο κατά δέκα χρόνια νεότερός του Ραβέλ μοιράζονται τον χαρακτηρισμό του «ιμπρεσιονιστή» και τα ονόματά τους αναφέρονται συχνά μαζί, οι δύο άντρες δεν είχαν ποτέ ιδιαίτερες φιλικές σχέσεις, αλλά κυρίως επαγγελματικές. Το 1901 περίπου, ο Ντεμπυσσύ γνώρισε επίσης το νέο τότε συνθέτη [[Ιγκόρ Στραβίνσκι]], με τον οποίο συναντιόταν έκτοτε συχνά και συζητούσαν θέματα σχετικά με τη σύνθεση και τις τεχνικές.
| |||