Αικατερίνη Σφόρτσα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 14:
Γρήγορα χήρεψε και με τη βοήθεια του [[Λουδοβίκος Σφόρτσα|Λουδοβίκου του Μαύρου]] και των Φλωρεντινών κατάφερε να διατηρήσει τις κτήσεις τις από τις επιθέσεις των [[Βενετοί|Ενετών]]. Ο πάπας Αλέξανδρος ΣΤ΄ όμως εξοργίστηκε με την άρνησή της να παντρέψει το γιο της από το Ριάριο, Οκταβιανό, με την κόρη του, [[Λουκρητία Βοργία]], και επιθυμώντας τις κτήσεις της την κήρυξε έκπτωτη από αυτές το [[1499]], προσφέροντάς τες ως φέουδα στο γιο του, [[Καίσαρας Βοργίας|Καίσαρα Βοργία]].
 
Ο πάπας συγκέντρωσε στρατό και ετοιμάστηκε να κάνει επίθεση στην Κατερίνα, έχοντας βοήθεια και από το Γάλλο βασιλιά [[Λουδοβίκος ΙΒ΄ της Γαλλίας|Λουδοβίκο ΙΒ΄]]. Η Κατερίνα έθεσε όλα τα παιδιά της υπό ασφάλεια και πήρε μέτρα άμυνας, χάνοντας όμως γρήγορα το κάστρο της [[Ίμολα]]. Απήλλαξε τότε τους κατοίκους του [[Φορλί]] από τον όρκο υποταγής και κλείστηκε στην [[Ακρόπολις|ακρόπολη]] της πόλης να υπερασπιστεί τον εαυτό της. Καταράστηκε τον Καίσαρα Βοργία, απορρίπτοντας όλες τις προτάσεις του για ειρήνη. Μετά από μια σκληρή μάχη με πολλούς νεκρούς και από τις δύο πλευρές, ο Αντώνιος Μπισέ, [[βάιλος]] της [[Ντιζόν]], έσωσε την τιμή της Γαλλίας, συλλαμβάνοντάς την ([[1500]]). Ήταν τέτοια η αντίστασή της που προκάλεσε το γενικό θαυμασμό και της χάρισε την επωνυμία "Η Τίγρη''.
 
Η ζωή της κινδύνευε από τον Καίσαρα. Στάλθηκε για ένα χρόνο αιχμάλωτη στη [[Ρώμη]] και ελευθερώθηκε με την επέμβαση του ίδιου του βάιλου της Ντιζόν που την είχε συλλάβει. Κατέφυγε στη [[Φλωρεντία]], προκειμένου να γλυτώσει από το Βοργία. Με το θάνατο του πάπα Αλέξανδρου ΣΤ΄ ([[1503]]), έκανε απόπειρα να ανακαταλάβει τις κτήσεις της, αλλά συνάντησε την εχθρότητα του κουνιάδου της, Λαυρέντιου των Μεδίκων (αδελφού του τρίτου της συζύγου, Τζιοβάνι), που ήθελε την κηδεμονία του γιου της, [[Τζοβάνι ντάλε Μπάντε Νέρε|Τζιοβάνι ντάλε Μπάντε Νέρε]].