Νόμος 4000/1958: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Με βάση το νόμο, τιμωρούνταν όσοι διέπραττανπροέβαιναν εξύβρισησε πράξεις εξύβρισης. Η [[αστυνομία]] συνελάμβανε όσους νεαρούς θεωρούσε ότι προέβαιναν σεδιέπρατταν εξύβριση, και τους οδηγούσε στο κρατητήριο, όπου γινόταν σε αυτούς [[κούρεμα με την ψιλή]], τους έσκιζαν τα [[παντελόνι|παντελόνια]] και εν συνεχεία τους περιέφεραν στο δρόμο εξευτελίζοντάς τους. Ο νόμος δέχτηκε έντονη κριτική γιατί προήγαγε τη διαπόμπευση. Επίσης, όριζε ότι θα ασκούνταν δίωξη και εναντίον των γονέων των ανήλικων ταραξιών. Τα αστυνομικά όργανα είχαν πολύ μεγάλη ευχέρεια να ορίσουν το τι συνιστούσε εξύβριση, και αυτό οδήγησε στην κακοποίηση και διαπόμπευση πολλών νεαρών. Σήμερα, αρκετοί συγκρίνουν τους "''«αλητομπόηδες"»'' όπως αναφέρονταν στον Τύπο, με τους "«αγανακτισμένους"»<ref name=giaourti>[http://www.mediasoup.gr/node/54245 Το γιαούρτι τώρα δικαιώνεται;]</ref>.

Ο Νόμος 4000 άρχισε να εφαρμόζεται στις [[3 Σεπτεμβρίου]]<ref name=xroniko>Χρονικό του 20ού αιώνα, 4Ε εκδόσεις, 1990.</ref> του [[1958]], όταν τέσσερις νεαροί που είχαν κατηγορηθεί για πράξεις εξύβρισης, διαπομπεύτηκαν στους δρόμους της [[Αθήνα|Αθήνας]], κουρεμένοι σύρριζα και δεμένοι με [[χειροπέδα|χειροπέδες]], με έναν από αυτούς να φέρει πινακίδα που έγραφε: "''«Είμεθα τεντυ-μπόυς και πετάξαμε γιαούρτι κατά γυναικός"»''. Η [[Νόμος 4000 (ταινία)|ομώνυμη ταινία]] του [[Γιάννης Δαλιανίδης|Γιάννη Δαλιανίδη]] παρουσιάζει το νόμο και την εφαρμογή του <ref>[http://www.videorama.gr/details.asp?ProductID=29754 Πληροφορίες για την ταινία]- "Νόμος 4000"</ref>. Ο Νόμος γνώρισε τις μεγαλύτερες «δόξες» του στην επταετία της [[Χούντα των Συνταγματαρχών|Χούντας]], όταν ο συνταγματάρχης [[Ιωάννης Λαδάς]] διέταζε συνεχώς την εφαρμογή του σε νεαρούς αντιπάλους της δικτατορίας, καθώς και σε μακρυμάλληδες χίπις.<ref>Κρίστοφερ Γούντχαουζ, The Rise and Fall of the Greek Colonels, 1985</ref> Τελικά καταργήθηκε με προσωπική απόφαση του [[Ανδρέας Παπανδρέου|Ανδρέα Παπανδρέου]] το [[1983]], στο πλαίσiο της γενικότερης διάλυσης της αυταρχικής κληρονομιάς της μετεμφυλιακής περιόδου.<ref>Ρούλα Κακλαμανάκη, Ανδρέας Παπανδρέου ο οραματιστής και ο μεταρρυθμιστής 1981-1985, 1997</ref>

Το φαινόμενο να γιαουρτώνονται άτομα ξεκίνησε από νέους πλουσίων οικογενειών. Οι πρώτοι πυρήνες των νέων που γιαούρτωναν εμφανίστηκαν στο β΄δεύτερο μισό της δεκαετίας του 1950, στην [[Αθήνα]], σε περιοχές όπως η [[Κυψέλη Αττικής|Κυψέλη]], το [[Θησείο]] και το [[Μεταξουργείο]].

Εισηγητής του νομοσχεδίου ήταν ο υπουργός Δικαιοσύνης [[Κωνσταντίνος Καλλίας]], ο οποίος είχε αναφέρει στη Βουλή πως το νομοσχέδιο αφορούσε αποκλειστικά τους τεντιμπόηδες. Ανέφερε ακόμη ότι δεν συμπεριέλαβε στο νομοθετικό κείμενο "«την κακόηχον αυτήν λέξιν, διότι προσπάθησα να εύρω την διατύπωσιν, η οποία αντιστοιχεί κατά την ελληνικήν γλώσσαν..."»<ref>Βουλή των Ελλήνων. Περίοδος Ε-Σύνοδος Α. Επίσημα Πρακτικά, Σεπτεμβρίου-Νοεμβρίου 1959.</ref>

O υφυπουργός Εσωτερικών, αρμόδιος για θέματα ασφαλείας [[Ευάγγελος Καλαντζής]] ήταν αυτός που εφήρμοσε πρώτος το νόμο, δηλώνοντας ότι οι τεντιμπόηδες θα κουρεύονται για παραδειγματισμό. Κατά συνέπεια, το 1958 έγιναν οι πρώτες συλλήψεις και τιμωρίες αποκαλούμενων "«τεντιμπόηδων"».

O πρώτος Έλληνας που διαπομπεύτηκε με το Νόμο 4000 ήταν ο [[Αντώνης Μαλανδρής]]<ref>εφ. Το Βήμα, "Οι τέντυ μπόυς τιμωρούνται", 4/9/1958.</ref> (γεν. 12 Απριλίου 1942), ο οποίος ζει στις μέρες μας<ref name=giaourti/>. Στις 31 Αυγούστου 1958, στον κινηματογράφο "«Αελλώ"» στην Αθήνα, μαζί με έναν ακόμα φίλο του, το Σωτήρη, έριξαν γιαούρτι εναντίον μιας γυναίκας ονόματι Μαρίας, όταν εκείνοι παρενόχλησαν την κόρη της, όπως έγραψαν οι εφημερίδες. Ο Τύπος της εποχής χαρακτήρισε τους δύο νεαρούς (15 και 16 ετών) "«θρασείς"». Από την πλευρά των τότε νεαρών όμως αναφέρθηκε 55 χρόνια μετά ότι το επεισόδιο έγινε κοντά στο σπίτι των νεαρών, στο τέρμα της Κυψέλης και όχι στον κινηματογράφο. Στην "«Αελλώ"» ένας από τους δύο νεαρούς είχε προσβάλει την έντονη τριχοφυία της κυρίας, με αποτέλεσμα η τελευταία να χαστουκίσει τον άλλο νεαρό. Ως αποτέλεσμα, η γυναίκα ακολουθήθηκε από τα παιδιά ως το σπίτι της και οι έφηβοι της έριξαν έναν κεσέ γιαούρτι, που όμως έπεσε πάνω της το μισό.

Έπειτα από αυτούς, η υπόθεση των οποίων δεν εκδικάστηκε έπειτα από συμβιβασμό (αποσύρθηκε η μήνυση), ακολούθησαν πολλοί άλλοι νεαροί, αρκετοί εκ των οποίων φαίνεται να μην είχαν διαπράξει τα αδικήματα για τα οποία κατηγορούνταν αλλά απλώς να είχαν χαρακτηριστεί "«αλητομπόηδες"». Όπως φαίνεται από φωτογραφίες της εποχής, σταδιακά το κούρεμα γινόταν με ατιμωτικό τρόπο, "«κατά τόπους εν χρω"», όπως καταδεικνύει σχετική φωτογραφία του 1959 (του [[Κωνσταντίνος Μεγαλοκονόμου|Κωνσταντίνου Μεγαλοκονόμου]])<ref name=giaourti/>.

Σταδιακά, "τέντι μπόηδες"«τέντιμπόηδες» αποκαλούνταν από τον Τύπο και μεγαλύτερης ηλικίας άτομα και πυροδοτήθηκαν αντιδράσεις για το νόμο. Στις 10 Απριλίου 1964, δύο νεαροί 19 και 20 ετών συνελήφθησαν σε ζαχαροπλαστείο, μία ημέρα έπειτα από συλλήψεις 15 νεαρών στην πλατεία Συντάγματος (επειδή κυκλοφορούσαν στη Σταδίου τη νύχτα με τα σακάκια τους φορεμένα ανάποδα και κρατώντας πινέλα), επειδή ζωγράφιζε ο ένας στο ξυρισμένο κεφάλι του άλλου καλλιτεχνικά σχήματα με πινέλο. Οι 2 συλληφθέντες τιμωρήθηκαν με κράτηση πέντε ημερών<ref>εφ. Τα Νέα, Νέα "ζωγραφική" σε ξυρισμένο κεφάλι νεαρού τέντυμπόϋ, 11-4-1964,</ref>.

Ο νόμος και η ποινή του "«εν χρω"» κουρέματος επέστρεψε κατά τη διάρκεια της επταετίας, εποχή του κινήματος των μπίτνικς και των χίπις. Με διαταγή του υπουργού Παιδείας [[Θεοφύλακτος Παπακωνσταντίνου|Θεοφύλακτου Παπακωνσταντίνου]] όσοι νεαροί "«μπίτνικς"» ήταν μακρυμάλληδες και συλλαμβάνονταν από την αστυνομία, θα υφίσταντο κούρεμα εν χρω.<ref name=xroniko/> Ο μετέπειτα διοικητής της [[ΕΣΑ]], συνταγματάρχης [[Ιωάννης Λαδάς]], αποκαλούσε τους νεαρούς Αριστερούς και τους τεντιμπόηδες, "''«άπλυτους μακρυμάλληδες"»'', "''«διακονιάρηδες και αποδιοπομπαίους"»'' και όπως έλεγε, ο σκοπός δεν ήταν να τους κόψει τα μαλλιά αλλά "'''«να τους κόψω την νοοτροπίαν, ήτις είναι καταστρεπτική δι’ αυτούς και διά την Ελλάδα"Ελλάδαν»'''.<ref>Ιωάννα Χουλιαρά (Σαν Παλιό (Ελληνικό) Cineμά) , cine.gr.</ref>