Μογγολική αυτοκρατορία της Ινδίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 25:
Η περίοδος της βασιλείας του Τζαχάν Σαχ, 5ου στη σειρά αυτοκράτορα, ήταν η "Χρυσή Εποχή" της μογγολικής αρχιτεκτονικής και τεχνών. Ανήγειρε πολλά θαυμάσια μνημεία, με πιο διάσημο από αυτά το θρυλικό [[Τατζ Μαχάλ]] στην πόλη [[Άγκρα]], καθώς και το "Μαργαριταρένιο Τζαμί", το "Κόκκινο Οχυρό", το τζαμί Τζάμα στο [[Δελχί]], και το Οχυρό της [[Λαχώρη]]ς. Η ινδική αυτοκρατορία των Μογγόλων έφτασε στο ζενίθ της εδαφικής της επέκτασης κατά τη βασιλεία του Αουρανγκζέμπ, ο οποίος νίκησε τους αντιπάλους του και επέκτεινε την αυτοκρατορία στο Νότο κατά 1,25 εκ. τετρ. μίλια, διοικώντας πάνω από 150 εκ. υπηκόους, σχεδόν το 1/4 του τότε παγκόσμιου πληθυσμού.
Μέχρι τα μέσα του 18ου αιώνα, οι Μαράθα είχαν ερημώσει τις ινδικές επαρχίες από το Ντέκαν ώς τη Βεγγάλη, ενώ η δυσαρέσκεια στο εσωτερικό της χώρας, καθώς και οι αποσχιστικές τάσεις των Ρατζαστανών, Σιχ και Τζατ, που προέκυψαν εξαιτίας της αδυναμίας του διοικητικού και οικονομικού συστήματος της αυτοκρατορίας. Το 1739, ο αποδυναμωμένος αυτοκράτορας ηττήθηκε στη μάχη της Καρνάλ από τις δυνάμεις του Ναντέρ Σαχ, σάχη του [[Ιράν]], με αποτέλεσμα τη δραματική μείωση της μογγολικής εξουσίας. Ο τελευταίος αυτοκράτορας, Μπαχαντούρ Σαχ Β΄, είχε τον έλεγχο μόνο πάνω στην πόλη της Σαχτζαχαναμπάντ (Παλαιό Δελχί). Υποστήριξε την Ινδική Εξέγεση του 1857 και ανατράπηκε από τους Βρετανούς, με τα τελευταία υπολείμματα της πάλαι ποτέ πανίσχυρης αυτοκρατορίας να περνούν ολοκληρωτικά στη [[Βρετανική Αυτοκρατορία]].
| |||