Ιωάννης Ιουστινιάνης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ρομπότ: Αφαιρώ 15 σύνδεσμους interwiki, που τώρα παρέχονται από τα Wikidata στο d:Q59879
CHE (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
Ο '''Ιωάννης Ιουστινιάνης''' ([[Λατινικά|Λατ.]]: Ioannes Iustinianus Longus, πέθανε... το- [[1 Ιουνίου]] [[1453]]), υπήρξεήταν [[Γενουάτες|Γενουάτης]] στρατιωτικός και ένας από τους υπερασπιστές της [[Κωνσταντινούπολη|Κωνσταντινούπολης]] κατά την [[Άλωση της Κωνσταντινούπολης|Άλωση από τους Οθωμανούς το 1453]]. Ήταν επικεφαλής ένοπλου τμήματος 700 Γενουατών.
 
Με προσωπική του πρωτοβουλία, χρηματοδότησε και οργάνωσε στρατιωτική αποστολή επί κεφαλής 700 ένοπλων συμπατριωτών του προς ενίσχυση της άμυνας της Κωνσταντινούπολης. Όταν έφτασε στην βασιλεύουσα ο [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|Βυζαντινός Αυτοκράτορας]], [[Κωνσταντίνος Παλαιολόγος]] του ανέθεσε την άμυνα της πόλης. Ο Ιουστινιάνη, με την προσωπικότητά του έπαιξε αποφασιστικό ρόλο στις διαμάχες μεταξύ των στρατιωτών, ιδιαίτερα μεταξύ [[Βενετοί|Βενετών]] και Γενουατών. Οργάνωσε κατά αποφασιστικό τρόπο την άμυνα, ως αποτέλεσμα να αποκρουστούν οι συνδυασμένες επελάσεις των [[Οθωμανοί|Οθωμανών]], παρ' όλη την συντριπτική αριθμητική υπεροχή τους.
Γραμμή 7:
Στην επικείμενη επίθεση, ο Μωάμεθ Β' διέταξε πλήρη έφοδο, βλέποντας την αποχώρηση του Ιουστινιάνη ως μεγάλη ευκαιρία που έπρεπε να εκμεταλλευτεί.
 
Ο ίδιος ο Ιουστινιάνη, μαζί με τους άντρες του, κατάφεραν να διαφύγουν με πλοία προς την [[Χίος|Χίο]], όμως βαριά τραυματισμένος πέθανε τιςτην πρώτες[[1 μέρες τουΙουνίου|1η Ιουνίου]] του [[1453]]. Ο τάφος του διασώζεται ακόμη στην Χίο, όμως το λατινικό επίγραμμά του, που ήταν άλλοτε στην εκκλησία του Αγίου Δομινίκου, έχει κατά τα φαινόμενα εξαφανισθεί<ref>F. W. Hasluck 'The Latin Monuments of Chios'. Annual of the British School of Athens, XVI, 1909-1910, σελ. 155.</ref>: <blockquote>
«Ένθαδε κείται Ιωάννης Ιουστινιάνης, ανήρ περικλεής και πατρίκιος Γενουήσιος εκ των Μαονέων της Χίου, όστις, κατά την εκστρατείαν του βασιλέως των Τούρκων Μωάμεθ εναντίον της Κωνσταντινουπόλεως, μεγαλοψύχως ηγεμονεύων παρά το γαληνοτάτω Κωνσταντίνω, τελευταίω των ανατολικών Χριστιανών αυτοκρατόρι, θανασίμως πληγωθείς απέθανε.»
</blockquote>