Το Ποντομπό έγινε γνωστό όταν στις 31 Ιουλίου 1944 τα Συμμαχικά στρατεύματα (το 8ο Σώμα Στρατού υπό τον [[ΤζορτζΤζωρτζ Πάττον]]), μετά την [[απόβαση της Νορμανδίας]] και στα πλαίσια της επιχείρησης "Κόμπρα" κατάφεραν να καταλάβουν τη γέφυρα του Σελύν που βρίσκεται στην κωμόπολη και να ανοίξουν, με αυτό τον τρόπο, δρόμο προς τη [[Βρετάνη]]. Ωστόσο λίγο νωρίτερα ο [[Αλσατία|Αλσατός]] Φρανσουά Μυτσλέρ (François Mutschler), ο οποίος υπηρετούσε στη [[Βέρμαχτ]] <ref>Οι Γάλλοι - από Αλσατία και περιφέρεια του Μοζέλλα - που υποχρεώθηκαν να καταταγούν στη Βέρμαχτ είχαν το προσωνύμιο "Malgré-Nous". Δείτε σχετικά [http://www.malgre-nous.eu/ την ιστοσελίδα]</ref><ref>[http://www.malgre-nous.eu/IMG/pdf_MUTSCHLER.pdf Το ιστορικό του Μυτσλέρ {{pdf}}]</ref> κατάφερε να αποτρέψει σφαγή των κατοίκων της κωμόπολης. Στην αναμνηστική πλάκα που έχει αναρτηθεί στο κέντρο της κωμόπολης μπορεί κανείς να διαβάσει ολόκληρη την ιστορία, η οποία συνοπτικά έχει ως εξής: Στις 3 Φεβρουαρίου 1944 τα γερμανικά στρατεύματα σήκωσαν από του κρεβάτι όλους τους κατοίκους και τους έκλεισαν στην εκκλησία, ύστερα από τρεις αλλεπάλληλους εκτροχιασμούς τραίνων στη γέφυρα τους Σελύν, που μετέφεραν πυρομαχικά και στρατεύματα προς ενίσχυση του "[[Τείχος του Ατλαντικού|Τείχους του Ατλαντικού]]". Όσοι κάτοικοι έλειπαν θα θεωρούνταν ως οι δολιοφθορείς, οπότε θα εκτελούνταν οι κάτοικοι - όμηροι. Από το "προσκλητήριο" των Γερμανών έλειπαν δεκατρία άτομα. Ο Μυτσλέρ ήταν ο διερμηνέας, που, ωστόσο, είχε γαλλική εθνική συνείδηση. Κατάφερε, διαβάζοντας τα ονόματα των κατοίκων και εκμεταλλευόμενος την άγνοια των συμπολεμιστών του στη γαλλική γλώσσα, να τα "μπερδέψει" τόσο επιδέξια, ώστε στο τέλος να αποδείξει ότι δεν έλειπε κανείς. Οι Γερμανοί υπαναχώρησαν και άφησαν τους κατοίκους να επιστρέψουν στα σπίτια τους χωρίς να τους πειράξουν. Ο Μυτσλέρ, σε επιστολή του που έστειλε στην κοινότητα του Ποντομπό στις 25 Σεπτεμβρίου 1945, έγραψε: "Αυτό που έκανα στο χωριό σας ήταν φυσικό επακόλουθο γιατί αν και με είχαν στρατεύσει στη Βέρμαχτ, εγώ εξακολουθούσα να πολεμώ για το μπλε, το λευκό και το κόκκινο<ref>bleu, blanc, rouge, τα χρώματα της γαλλικής σημαίας</ref>. Με τον τρόπο αυτό απέτρεψε ένα ακόμα [[Οραντούρ-συρ-Γκλαν]] (Oradour-sur-Glane).<ref>Χωριό της Γαλλίας το οποίο κατά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο πυρπολήθηκε και οι κάτοικοί του κατεσφάγησαν από γερμανικά στρατεύματα</ref>
