Ευγενή αέρια: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Vchorozopoulos (συζήτηση | συνεισφορές)
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Vchorozopoulos (συζήτηση | συνεισφορές)
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
[[Αρχείο:Periodieksysteemmaardaneffeietsanders-kolom32-EL.png|right|350px]]
[[Αρχείο:Edelgase in Entladungsroehren.jpg|thumb|right|350 px|Σωλήνες φθορισμού με ευγενή αέρια. Από αριστερά προς τα δεξιά: [[ήλιο|He]], [[νέο|Ne]], [[αργό|Ar]], [[κρυπτό|Kr]] και [[ξένο|Xe]]]].
Τα '''ευγενή αέρια''' (επίσης γνωστά ως '''αδρανή''' ή '''σπάνια''' αέρια)<ref>Μερικές φορές αναφέρονται και ως [[ιδανικό αέριο|ιδανικά αέρια]]. Αυτό είναι ανακριβές γιατί δεν ταυτίζονται με αυτά, αν και η συμπεριφορά όλων τους προσεγγίζει πολύ τη συμπεριφορά των ιδανικών αερίων </ref><ref>. Καμία από τις ονομασίες αυτής της κατηγορίας των χημικών στοιχείων δεν είναι ακριβής αφού ούτε τελείως αδρανή είναι, ανίκανα δηλαδή για να λάβουν μέρος σε [[χημική αντίδραση]], ούτε καν σπάνια, τουλάχιστον ορισμένα εξ αυτών (π.χ. το [[αργό]] (Ar) υπάρχει σε ποσοστό 1% στην ατμόσφαιρα της [[Γη|Γης]]). Ο χαρακτηρισμός «ευγενή» προέκυψε λόγω της σχετικής τους «απροθυμίας» να αλληλεπιδράσουν με τα υπόλοιπα χημικά στοιχεία, δηλαδή είναι </ref>. Γενικά, είναι μια ομάδα [[χημικό στοιχείο|χημικών στοιχείων]], με πολύ παρόμοιες ιδιότητες: Υπό [[συνηθισμένες συνθήκες]] ([[θερμοκρασία|T]] = 25&nbsp;°C, [[πίεση|P]] = 1 atm) είναι (όλα) άοσμα και άχρωμα [[μονοατομικόμονατομικό στοιχείο|μονοατομικάμονατομικά αέρια]], με πολύ μικρή χημική δραστικότητα. Τα έξι (6) φυσικά ευγενή αέρια είναι τα ακόλουθα:
# [[Ήλιο]] '''(He)'''.
# [[Νέο]] '''(Ne)'''.
Γραμμή 15:
Το [[νέο]], το [[αργό]], το [[κρυπτό]] και το [[ξένο]] διαχωρίζονται από τον [[ατμόσφαιρα|ατμοσφαιρικό αέρα]] με τη μέθοδο της [[υγροποίηση|υγροποίησης]] και στη συνέχεια της [[απόσταξη|κλασματικής απόσταξης]]. Το [[ήλιο]] τυπικά διαχωρίζεται από το [[φυσικό αέριο]] και το [[ραδόνιο]] συνήθως απομονώνεται ως παράγωγο της [[ραδιενέργεια|ραδιενργούς διάσπασης]] διαλυμάτων χημικών ενώσεων του [[ράδιο|ραδίου]].
 
Τα ευγενή αέρια έχουν πολλές σημαντικές εφαρμογές σε [[βιομηχανία|βιομηχανίες]] παραγωγής ειδών φωτισμού, συγκόλλησης και εξερεύνησης του διαστήματος. Ένα αναπνεύσιμο μίγμα ηλίου - [[οξυγόνο|διοξυγόνουοξυγόνου]] (συμπιεσμένο σε φιάλες) χρησιμοποιείται συχνά από τους δύτες για καταδύσεις σε βάθη πάνω από 55 [[μέτρο|m]] για να αποφευχθεί η (διαφορετικά παρατηρούμενη) [[αζωταιμία]], που είναι ακόμη και θανατηφόρα επίπτωση της εισπνοής συμπιεσμένου [[άζωτο|αζώτου]], που θα προέρχονταν από τις πιο συνηθισμένες φιάλες συμπιεσμένου αέρα<ref>. Η λύση του καθαρού οξυγόνου είναι επίσης πολύ επικίνδυνη έως θανατηφόρα, για παρόμοιους λόγους. Το ήλιο, ως το λιγότερο διαλυτό στο νερό αέριο, προκαλεί και τα ελάχιστα δυνατά (πρακτικά αμελητέα) ανάλογα προβλήματα </ref>. Επίσης, μετά την οδυνηρή διαπίστωση της επικινδυνόητας, λόγω [[καύση|αναφλεξιμότητας]] του [[υδρογόνο|υδρογόνου]], το ήλιο το αντικατέστησε στο γέμισμα μπαλονιών, [[αερόστατο|αεροστάτων]] και [[αερόπλοιο|αεροπλοίων]].
 
== Αναφορές και παρατηρήσεις ==