Καλόγεροι (βραχονησίδες): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
εικόνες και καλύτερη περιγραφή (επεξεργασία με το ProveIt)
++ ιστορία μοναστηριού (επεξεργασία με το ProveIt)
Γραμμή 17:
| caption2 = Απεικόνιση του νησιού από τον Benedetto Bordone το 1537
}}
Οι βράχοι '''Καλόγεροι''' βρίσκονται στο κεντρικό [[Αιγαίο πέλαγος|Αιγαίο]]. Αναφέρονται τόσο ως Καλόγηροι Άνδρου όσο και ως Καλόγηροι Χίου. Βρίσκονται 26 ναυτικά μίλια βορειοανατολικά του ακρωτηρίου Καμπανός της Άνδρου και 24 ναυτικά μίλια νοτιοδυτικά από τα [[Αντίψαρα]]. Διοικητικά υπάγονται στα [[Ψαρά]]. Οι βράχοι αναφέρονται από [[Στράβων]]α, τον [[Πλίνιος ο Πρεσβύτερος|Πλίνιο τον Πρεσβύτερο]] και τον Βενετσιάνο Γεωγράφο και χαρτογράφο Coronelli, ο οποίος ζωγράφισε ένα προοπτικό σχέδιο των βραχονησίδων σε [[χαλκογραφία]]. Ονόμασε τους βράχους «Καλόγηροι της Άνδρου».<ref name="Δουζιναςaegean"/>{{cite conference | url=http://geolib.geo.auth.gr/ojs-2.2.2/index.php/pgc/article/viewFile/8966/8719 | title=Οι βράχοι καλόγεροι του Αιγαίου πελάγους γεωστρατηγική προσέγγιση | accessdate=2013-04-30 | author=Δούζινας, Γεώργιος | year=1993 | conference=3ο Πανελλήνιο Γεωγραφικό Συνέδριο | publisher=Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης | pages=119-120}}</ref>
 
== Ιστορία ==
Οι βράχοι αναφέρονται από [[Στράβων]]α και τον [[Πλίνιος ο Πρεσβύτερος|Πλίνιο τον Πρεσβύτερο]]. Ο Πλίνιος αναφέρει το μεγαλό Καλόγερο ως «σκόπελο» ή νήσος Αίξ. Από τους νεότερους περιηγητές, ο πρώτος που περιγράφει τον Καλόγερο είναι ο Φλωρεντιανός ιερές Κριστόφορο Μπουοντελμόντι το 1420. Το νησί σημειώνεται επίσης στους χάρτες του 16ου και 17ου στο μέσο της απόστασης από το στενό της Τήνου μέχρι τη Χίο.<ref name="Misetzis">{{cite web | url=http://ribandsea.com/travels/154-2009-08-03-04-55-38.html | title=Βραχονησίδες Καλόγηροι. Μόνοι, όπως το όνομά τους. | accessdate=2013-05-01 | author=Γιώργος Μισετζής | date=2009-08-03}}</ref>
Στο Μεγάλο Καλόγερο διακρίνονται λείψανα ασκητηρίου -μοναστηρίου στο οποίο ζούσαν μοναχοί ασκητές. Για τη τροφή βασίζονταν σε κάποιο περαστικό πλοίο, από το οποίο προμηθεύονταν λίγα τρόφιμα, τα οποία ανέβαζαν με καλάθι στο ασκητήριό τους. Το ασκητήριο ερημώθηκε όταν οι μοναχοί βρέθηκαν σφαγμένοι από τους Τούρκους.<ref name="aegean">{{cite web | url=http://www.aegean.gr/islands/lesson1/arxeia%20html/Psara%20HTML/PS35PS36PS37.htm | title=Συστάς Καλόγεροι | accessdate=2013-05-01 | publisher=aegean.gr}}</ref>
 
Στο Μεγάλο Καλόγερο διακρίνονται λείψανα ασκητηρίου -[[μοναστήρι|μοναστηριού]] στο οποίο ζούσαν μοναχοί [[ασκητής|ασκητές]]. Η πρώτη απεικόνιση του μοναστηριού στη κορυφή του νησιού χρονολογείται από το 1485 και έγινε από τον Μπαρτολομένο νταλι Σονέττι, αν και ο Γάλλος περιηγητής Αντρέ Θεβέ υποστήριξε ότι ο Βυζαντινός χρονογράφος του 12ου αιώνα Ζωναράς έζησε πέντε χρόνια στον Καλόγερο της Άνδρου και ότι υπήρχε μοναστήρι εκεί. Για τη τροφή βασίζονταν σε κάποιο περαστικό πλοίο, από το οποίο προμηθεύονταν λίγα τρόφιμα, τα οποία ανέβαζαν με καλάθι στο ασκητήριό τους.<ref name="aegean">{{cite web | url=http://www.aegean.gr/islands/lesson1/arxeia%20html/Psara%20HTML/PS35PS36PS37.htm | title=Συστάς Καλόγεροι | accessdate=2013-05-01 | publisher=aegean.gr}}</ref><ref name="Misetzis"/> Όλες οι απεικονίσεις του μεγάλου Καλόγερου δείχνουν την ύπαρξη μοναστηριού μαζί με ένα γερανό ο οποίος στην άκρη είχε μια βάρκα, έτσι ώστε να είναι δυνατή η μεταφορά ανθρώπων και αγαθών στο νησί, του οποίου οι πλαγιές ήταν πολύ απότομες για να γίνει αναρρίχηση, ενώ διακρίνονται επίσης σπίτια και καλλιέργειες. Στη χαλκογραφία του Φρανσέσκο Πιανσέντσα του 1688 έχουν σχεδιαστεί και οχυρώσεις με ένα στρογγυλό πύργο, και διακρίνονται κτίσματα σε δύο γειτονικά προς τον νοτιά νησάκια με τα ονόματα: «Chirana» και «Lesindra». Το νησί σχεδιάστηκε με μεγάλη ακρίβεια από τον Βιτσέντσο Μαρία Κορενέλλι στο βιβλίο του που δημοσιεύθηκε το 1696.<ref name="Misetzis"/>
 
Στο μοναστήρι φαίνεται από επιγραφές ότι συγκεντρώνονταν αγαθά από ναυτικούς εμπόρους του Αιγαίου, με αποτέλεσμα το μοναστήρι στον Καλόγερο να συσσωρεύσει μεγάλο πλούτο, είτε προερχόταν από τη πειρατεία, είτε από τη φύλαξη στο μοναστήρι πολυτίμων αγαθών. Το 1687 αναφέρεται από τον Άγγλο Μπέρναρν Ράντολφ στο βιβλίο του «Τhe Present State of the Islands in the Archipelago», Οξφόρδη 1687, ότι περνώντας από τη [[Σμύρνη]] άκουσε ότι μια νησίδα ανάμεσα στην Άνδρο και τη Χίο, ο Καλόγερος, ανατινάχθηκε, με αποτέλεσμα όσοι κατοικούσαν στο νησί να πεθάνουν και το μεγαλύτερο τμήμα του νησιού να καταρρεύσει, αλλά δεν αναφέρει τα αίτια της έκρηξης. Γράφει επίσης ότι: «Άκουσα πολλούς εμπόρους της Σμύρνης να λένε ότι τα λεφτά και Κάποιος πρέπει να μείνει στο σκάφος για ασφάλεια.οι σφραγίδες τους έχασαν την αξία τους όταν το νησί ανατινάχτηκε. Πολλά βράχια τινάχτηκαν μέχρι την Τήνο και την Άνδρο! Ένα πολύ μικρό μέρος του νησιού υπάρχει σήμερα».<ref name="Misetzis"/>
 
== Περιγραφή ==
Οι Καλόγεροι αποτελούνται από δύο βραχονησίδες. O Μεγάλος Καλόγερος έχει έκταση 6 στρέμματα, ύψος 36,5 μέτρα και μήκος ακτών 302 μέτρα. Ο βράχος είναι γυμνός από βράστηση. Γύρω του υπάρχει πληθώρα χαμηλών βράχων που μόλις και αποκαλυπτόνται από τη θάλασσα (Χοιράδες). Στα νοτιοανατολικά υπάρχει μια προέκταση με ξέρες, οι οποίες δυσκολεύουν την προσέγγυση του κύριου νησιού. Το πιο ασφαλές αγκυροβόλιο βρίσκεται στα νότια, αν και αυτό είναι επικίνδυνο. Περιβάλλεται από νερά που βαθαίνουν απότομα και φτάνουν ακόμη και τα 70 μέτρα σε μικρή απόσταση από το βράχο. Στα πετρώματα έχουν σμιλευτεί σκαλοπάτια. Στη κορυφή του βρίσκεται σιδερένιος φάρος, ο οποίος αντικατέστησε παλιότερο πέτρινο. Από τα βορειοανατολικά, ο Μεγάλος Καλόγερος μοιάζει με ιστιοφόρο σκάφος.<ref name="aegean"/> Σε απόσταση 1.400 μέτρων προς τα βορειοανατολικά του Μεγάλου Καλόγερου βρίσκεται ο Μικρός Καλόγερος, ο οποίος έχει έκταση 1,8 στρέμματα, μήκος ακτών 237 μέτρα και ύψος μόλις ένα μέτρο.<ref name="Δουζινας">{{cite conference | url=http://geolib.geo.auth.gr/ojs-2.2.2/index.php/pgc/article/viewFile/8966/8719 | title=Οι βράχοι καλόγεροι του Αιγαίου πελάγους γεωστρατηγική προσέγγιση | accessdate=2013-04-30 | author=Δούζινας, Γεώργιος | year=1993 | conference=3ο Πανελλήνιο Γεωγραφικό Συνέδριο | publisher=Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης | pages=119-120}}</ref> Περιβάλλεται από αβαθή που φτάνουν μερικές δεκάδες μέτρα προς τα νότια. Η προέλευση των βράχων είναι ηφαιστειογενής.<ref name="aegean"/>
 
== Γεωπολιτική σημασία ==