Καλόγεροι (βραχονησίδες): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ορθογρ |
|||
Γραμμή 20:
== Ιστορία ==
Οι βράχοι αναφέρονται από [[Στράβων]]α και τον [[Πλίνιος ο Πρεσβύτερος|Πλίνιο τον Πρεσβύτερο]]. Ο Πλίνιος αναφέρει το
Στο Μεγάλο Καλόγερο διακρίνονται λείψανα ασκητηρίου -[[μοναστήρι|μοναστηριού]] στο οποίο ζούσαν μοναχοί [[ασκητής|ασκητές]]. Η πρώτη απεικόνιση του μοναστηριού στη κορυφή του νησιού χρονολογείται από το 1485 και έγινε από τον Μπαρτολομένο νταλι Σονέττι, αν και ο Γάλλος περιηγητής Αντρέ Θεβέ υποστήριξε ότι ο Βυζαντινός χρονογράφος του 12ου αιώνα Ζωναράς έζησε πέντε χρόνια στον Καλόγερο της Άνδρου και ότι υπήρχε μοναστήρι εκεί. Για τη τροφή βασίζονταν σε κάποιο περαστικό πλοίο, από το οποίο προμηθεύονταν λίγα τρόφιμα, τα οποία ανέβαζαν με καλάθι στο ασκητήριό τους.<ref name="aegean">{{cite web | url=http://www.aegean.gr/islands/lesson1/arxeia%20html/Psara%20HTML/PS35PS36PS37.htm | title=Συστάς Καλόγεροι | accessdate=2013-05-01 | publisher=aegean.gr}}</ref><ref name="Misetzis"/> Όλες οι απεικονίσεις του μεγάλου Καλόγερου δείχνουν την ύπαρξη μοναστηριού μαζί με ένα γερανό ο οποίος στην άκρη είχε μια βάρκα, έτσι ώστε να είναι δυνατή η μεταφορά ανθρώπων και αγαθών στο νησί, του οποίου οι πλαγιές ήταν πολύ απότομες για να γίνει αναρρίχηση, ενώ διακρίνονται επίσης σπίτια και καλλιέργειες. Στη χαλκογραφία του Φρανσέσκο Πιανσέντσα του 1688 έχουν σχεδιαστεί και οχυρώσεις με ένα στρογγυλό πύργο, και διακρίνονται κτίσματα σε δύο γειτονικά προς τον νοτιά νησάκια με τα ονόματα: «Chirana» και «Lesindra». Το νησί σχεδιάστηκε με μεγάλη ακρίβεια από τον Βιτσέντσο Μαρία Κορενέλλι στο βιβλίο του που δημοσιεύθηκε το 1696.<ref name="Misetzis"/>
Γραμμή 26:
Στο μοναστήρι φαίνεται από επιγραφές ότι συγκεντρώνονταν αγαθά από ναυτικούς εμπόρους του Αιγαίου, με αποτέλεσμα το μοναστήρι στον Καλόγερο να συσσωρεύσει μεγάλο πλούτο, είτε προερχόταν από τη πειρατεία, είτε από τη φύλαξη στο μοναστήρι πολυτίμων αγαθών. Το 1687 αναφέρεται από τον Άγγλο Μπέρναρν Ράντολφ στο βιβλίο του «Τhe Present State of the Islands in the Archipelago», Οξφόρδη 1687, ότι περνώντας από τη [[Σμύρνη]] άκουσε ότι μια νησίδα ανάμεσα στην Άνδρο και τη Χίο, ο Καλόγερος, ανατινάχθηκε, με αποτέλεσμα όσοι κατοικούσαν στο νησί να πεθάνουν και το μεγαλύτερο τμήμα του νησιού να καταρρεύσει, αλλά δεν αναφέρει τα αίτια της έκρηξης. Γράφει επίσης ότι: «Άκουσα πολλούς εμπόρους της Σμύρνης να λένε ότι τα λεφτά και Κάποιος πρέπει να μείνει στο σκάφος για ασφάλεια.οι σφραγίδες τους έχασαν την αξία τους όταν το νησί ανατινάχτηκε. Πολλά βράχια τινάχτηκαν μέχρι την Τήνο και την Άνδρο! Ένα πολύ μικρό μέρος του νησιού υπάρχει σήμερα».<ref name="Misetzis"/>
Το νησί στη συνέχεια χρησιμοποιήθηκε από τους διάφορους στόλους ως πεδίο βολής, και έτσι σήμερα έχει πολλά θραύσματα από [[οβίδα|οβίδες]]. Το 1920 τοποθετήθηκε στο μεγάλο Καλόγερο αυτόματος φάρος για την διευκόλυνση της
== Περιγραφή ==
Οι Καλόγεροι αποτελούνται από δύο βραχονησίδες. O Μεγάλος Καλόγερος έχει έκταση 6 στρέμματα, ύψος 36,5 μέτρα και μήκος ακτών 302 μέτρα. Ο βράχος είναι γυμνός από
== Γεωπολιτική σημασία ==
Η θέση των Καλόγερων, στο μέσον περίπου του Αιγαίου, προσδίδουν σ' αυτούς σημαντική σπουδαιότητα. Βρίσκονται στο κέντρο του Αιγαίου Πελάγους, σε αρκετή απόσταση από τα πλησιέστερα νησιά και αποτελούν σημαντικό παρατηρητήριο σε ζωτικό σημείο του Αιγαίου Πελάγους για τον έλεγχο των πλοίων που διέρχονται από τη περιοχή. Επίσης, η ύπαρξη αυτών των βραχονησίδων αυξάνει κατά 6 ναυτικά μίλια γύρω από αυτούς τους βράχους και έτσι μειώνει το εύρος των υδάτων που μπορούν να χρησιμοποιηθούν από τη διεθνή ναυτιλία, με αποτέλεσμα να είναι πιο εύκολο να
== Παραπομπές ==
|