Παντζάμπ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 6:
Η περιοχή στην αρχαιότητα ονομαζόταν από τους Έλληνες Πενταποταμία, και αυτό σημαίνει και η λέξη Παντζάμπ στη γλώσσα χίντι (Παντζ = πέντε και αμπ = νερά). Η ονομασία οφείλεται στους πέντε παραπόταμους του Ινδού, τους "πέντε ποταμούς": Τζέλουμ, Τσενάμπ ή Τσινάμπ, Ράβι, Σάτλετζ και Μπίας ή Μπέας. Οι ποταμοί αυτοί είναι γνωστοί από την αρχαιότητα ως Υδάσπης, Ακεσίνης, Υδραώτης, Ζάραδρος και Ύφασης.
 
Ο πολιτισμός του Παντζάμπ, με κέντρο την πόλη Χαράπα, είναι από τους αρχαιότερους της Ασίας και είχε αναπτυχθεί από τα μέσα της 3ης χιλιετίας π.Χ.. Από τον 18ο αι. π.Χ. άρχισαν οι εισβολές των Αρίων. Οι σκληρές μάχες των κατοίκων με αυτούς περιγράφονται στο ινδικό [[έπος]] [[Μαχαμπχαράτα]]. Το 518 το Παντζάμπ προσαρτήθηκε στο βασίλειο των [[Αχαιμενίδες|Αχαιμενιδών]] της Περσίας. Το [[326]] το κατέκτησε ο [[Μέγας Αλέξανδρος]], οι στρατιές των διαδόχων του οποίου εγκατέλειψαν την περιοχή το [[317 π.Χ.]], οπότε το Παντζάμπ προσαρτήθηκε στην [[Αυτοκρατορία των Μαουρύα]]. Από τον 4ο ώς τον 11ο αι. μ.Χ., στην περιοχή εισέβαλαν [[Ούννοι|Εφθαλίτες Ούννοι]], [[Άραβες]], [[Τουρκία|Τούρκοι]] και [[Αφγανιστάν|Αφγανοί]]. Οι τρεις τελευταίοι διέδωσαν τον [[Ισλάμ|Ισλαμισμό]]. Το 1525 μ.Χ., μετά την ήττα του [[Σουλτανάτο του Δελχί|σουλτάνου του Δελχί]], το Παντζάμπ κατελήφθη από τους [[Μογγόλοι|Μογγόλους]]. [[Αρχείο:Amritsar-golden-temple-00.JPG|thumb|250px|right| Ο χρυσός ναός των Σιχ στο Αμριτσάρ τη νύχτα.]]
 
Από τον 15ο αιώνα αναπτυσσόταν στην περιοχή η ινδουιστική αίρεση των [[Σιχ]], οι οποίοι ίδρυσαν πολλά ανεξάρτητα βασίλεια στην περιοχή, ώσπου διαλύθηκε η μογγολική αυτοκρατορία. Τα βασίλεια των [[Σιχ]] ενώθηκαν σε ένα, με πρωτεύουσα τη [[Λαχώρη]], υπό την ηγεσία του Ραντζίτ Σινγκ. Μετά τον θάνατό του, από το 1845 ώς το 1846 και από το 1848 ώς το 1849, έγιναν εξεγέρσεις γνωστές ως "πόλεμοι των Σιχ", αλλά το Παντζάμπ περιήλθε στον έλεγχο της [[Βρετανική Εταιρία των Ανατολικών Ινδιών|Βρετανικής Εταιρίας των Ανατολικών Ινδιών]]. Το 1947 η περιοχή μοιράστηκε με θρησκευτικά κριτήρια, μεταξύ της Ινδίας και του Πακιστάν, γιατί στο ανατολικό τμήμα κατοικούν κυρίως [[Ινδουισμός|Ινδουιστές]], ενώ στο δυτικό κυρίως [[Ισλάμ|Μουσουλμάνοι]]. Το 1966 ιδρύθηκε στο ινδικό Παντζάμπ το κρατίδιο [[Χαρυάνα]], με πρωτεύουσα το Τσαντιγκάρ.