Πάνος Φειδάκης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Πάνος Φειδάκης'''([[Αίγιο]] [[31 Μαΐου]] [[1956]]-[[Ανάβυσσος]] [[Αττική|Αττικής]] [[7 Μαΐου]] [[2003]]) ήταν σημαντικός Έλληνας ζωγράφος του μέσου του [[20ος αιώνας|20ου20ού]] και των αρχών του [[21ος αιώνας|21ου αιώνα]].

[[1976]] μέχρι το [[1981]] με δασκάλους τους: [[Δημήτρης Μυταράς|Δημήτρη Μυταρά]], [[Γιάννης Μόραλης|Γιάννη Μόραλη]] και [[Γιώργος Μαυροΐδης|Γιώργο Μαυροΐδη]]. Αρχικά ξεκίνησε με μια περιορισμένη κλίμακα γαιωδών χρωμάτων και ενδιάμεσων γκρίζων τόνων, φιλοτεχνώντας πίνακες μεγάλης ευαισθησίας και λιτότητας, στους οποίους κυρίαρχο ρόλο παίζει η ένταση της γραφής. Το [[1995]] πλούτισε την παλέτα του με ζωηρές αποχρώσεις του κόκκινου και του πράσινου ενώ δημιούργησε και μεγάλων διαστάσεων συνθέσεις. Όμως η πίστη του στην απαλότητα της ζωγραφικής τεχνικής και στην αναγκαία αμεσότητα της εκφραστικής προσπάθειας δεν άλλαξε. Οι πίνακές του στοχεύουν στην πειθαρχία του φωτός και του χώρου μέσα από τις καθαρά χρωματικές σχέσεις. Στον κατάλογο των πινάκων του, την 1η θέση κατέχουν οι προσωπογραφίες, τη 2η τα τοπία και την 3η όλοι οι άλλοι. Ο Φειδάκης

πήρε την κάτω βόλτα. Στις άρχέςαρχές Φεβρουαρίου του [[2003]] στο Σταθμό του

άσχημα και η κατάληξη ήταν αυτή την οποία όλοι ξέρουμε. Στις [[7 Μαΐου]] του [[2003]] έφυγε νωρίς το πρωί από το σπίτι του στη [[Βούλα]] [[Αττική|Αττικής]] για άγνωστο προορισμό. Φτάνοντας στην [[Ανάβυσσος|Ανάβυσσο]], έπεσε με τα ρούχα στη θάλασσα και πνίγηκε. Βρέθηκε εκεί πνιγμένος από ανθώπουςάνδρες του Λιμενικού 3τρεις μέρεςημέρες αργότερα.

Η κηδεία του έγινε στο Νεκροταφείο της Βούλας το απόγευμα της Δευτέρας [[12 Μαΐου]] [[2003]]. Ήταν παντρεμένος από το [[1982]] με τη γλύπτρια [[Νατάσσα Ηλιοπούλου]] και είχεείχαν 3τρία παιδιά.