Χανάτο της Κοκάνδης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 28:
Ο γιος του Ναρμπούτα, Αλίμ, ήταν ικανός αλλά και ανηλεής. Προσέλαβε ένα στρατό από Τατζίκους ορεσίβιους και κατέκτησε το δυτικό μισό της κοιλάδας Φεργκάνα, μαζί με τις πόλεις [[Τασκένδη]] και [[Χουτζάντ]]. Δολοφονήθηκε από τον αδελφό του Ομάρ το 1809. Ο γιος του Ομάρ, Μοχάμμεντ Αλί (Μανταλί Χαν), ανέβηκε στο θρόνο το 1821 σε ηλικία 12 ετών. Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του, το Χανάτο της Κοκάνδης έφτασε στη μεγαλύτερη εδαφική του επέκταση. Το 1841, ο Βρετανός λοχαγός Άρθουρ Κόνολι, απέτυχε στην προσπάθειά του να πείσει τα διάφορα χανάτα να παραμερίσουν τις διαφορές τους, σε μια προσπάθεια να αποτελέσουν ανάχωμα στην αυξανόμενη διείσδυση των Ρώσων στην περιοχή της Κεντρικής Ασίας. Το Νοέμβριο του 1841 άφησε την Κοκάνδη για να μεταβεί στη [[Μπουχάρα]], σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια να σώσει το φίλο του, συνταγματάρχη Τσαρλς Στόνταρντ, αλλά και οι δύο εκτελέστηκαν το 1842 από τον Μοχάμμεντ Αλί.
 
Παρά τις προσπάθειες της χήρας του Ομάρ, της φημισμένης ποιήτριας Ναντίρα, ο γιος της, Μοχάμμεντ Αλί, ήταν απίστευταυπέρμετρα σκληρόςανελέητος και ακόλαστος, δίδοντας έτσι το κατάλληλο πρόσχημα στον εμίρη Νασρουλάχ Χαν της Μπουχάρας για να εισβάλει στην Κοκάνδη το 1842. Οι κάτοικοι της Κοκάνδης σύντομα εξεγέρθηκαν, εγκαθιστώντας το Σιρ Αλί, ξάδελφο του Μοχάμμεντ Αλί, στο θρόνο.
 
Την επόμενη εικοσαετία, το χανάτο αποδυναμώθηκε περαιτέρω από έναν σκληρό εμφύλιο πόλμεοπόλεμο και επιδρομές των Ρώσων και στρατών της Μπουχάρας. Ο γιος του Σιρ Αλί, Χουνταγιάρ χαν, κυβέρνησε από το 1845 ώς το 1858, και μετά από μια ακόμη περίοδο που βρέθηκε υπό την υποτέλεια του εμίρη Νασρουλλάχ της Μπουχάρας, ξανά από το 1865. Στο μεσοδιάστημα, η Ρωσία συνέχιζε τη διείσδυσή της στην Κεντρική Ασία. Στις 28 Ιουνίου 1865, η Τασκένδη καταλήφθηκε από τα ρωσικά στρατεύματα υπό το στρατηγό Τσερνιάγεφ, ενώ το 1867 ακολούθησε και η πτώση της Χουτζάντ.