Τριγλυκερίδια: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Tie teiath (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
[[Αρχείο:Φυτικα ελαια.png|Φυτικα ελαια]]<br />
{{χωρίς παραπομπές|6|05|2013}}
Με τον όρο «τριγλυκερίδια» εννοούνται οι εστέρες της [[γλυκερίνη|γλυκερόλης]] (γλυκερίνης) με λιπαρά οξέα. Η γλυκερόλη είναι αλκοόλη που περιέχει τρεις υδροξυλομάδες (ΟΗ-). Κάθε υδροξυλομάδα σχηματίζει εστέρα με ένα μόριο λιπαρού οξέος, που σημαίνει ότι τα τρία γλυκερίδια («τριγλυκερίδια»), αποτελούν τριεστέρες της γλυκερόλης.
 
Γραμμή 5:
==Κατηγορίες λιπαρών οξέων==
===Ανάλογα με τους διπλούς δεσμούς άνθρακα===
[[Αρχείο:Δομη τριγλυκεριδιου.png|Δομη τριγλυκεριδιου]]<br />
Υπάρχουν δύο σχετικές υποκατηγορίες:
Στη πρώτη υποκατηγορία ανήκουν τα λιπαρά οξέα που περιέχουν ένα διπλό δεσμό, όπως είναι το ελαϊκό οξύ και ονομάζονται μονοακόρεστα λιπαρά οξέα.
Γραμμή 13 ⟶ 14 :
Τα τριγλυκερίδια τα οποία προέρχονται από φυτικές πρώτες ύλες ονομάζονται έλαια και σε θερμοκρασία περιβάλλοντος είναι σε υγρή μορφή, ενώ αυτά που προέρχονται από ζωικούς οργανισμούς ονομάζονται λίπη και η μορφή τους είναι στερεά ή ημιστέρεα. Η αιτιολογία αυτής της διαφοροποίησης οφείλεται στη σύσταση των τριγλυκεριδίων. Τα φυτικά τριγλυκερίδια (έλαια) περιέχουν μεγάλες ποσότητες ακόρεστων λιπαρών οξέων. Τα ακόρεστα λιπαρά οξέα χαρακτηρίζονται από σημαντικά μικρότερα σημεία τήξεως, σε σύγκριση με αυτά των κορεσμένων, με αποτέλεσμα τα τριγλυκερίδια τους να έχουν μικρά σημεία τήξεως και σε θερμοκρασία περιβάλλοντος να βρίσκονται σε υγρή μορφή. Αντίθετα, τα ζωικά τριγλυκερίδια (λίπη) περιέχουν κατά κύριο λόγο κορεσμένα λιπαρά οξέα, τα οποία χαρακτηρίζονται από υψηλότερα σημεία τήξεως (1).
Τα τριγλυκερίδια είναι αδιάλυτα στο νερό, ελαφρότερα από αυτό, και κατά την διαδικασία της υδρόλυσης δίνουν γλυκερόλη και λιπαρά οξέα. Ειδικότερα, η υδρόλυση τους με αλκάλεα λέγεται σαπωνοποίηση και τα παραγόμενα προϊόντα, συνήθως τα άλατα καλίου ή νατρίου, λεγονται σάπωνες (2).
 
[[Αρχείο:Σαπωνες.png|Σαπωνες]]<br />
==Η λειτουργία των τριγλυκεριδίων==
Η βασική φυσιολογική λειτουργία των τριγλυκεριδίων του πλάσματος είναι η μεταφορά των λιπιδίων μεταξύ του ήπατος και των περιφερικών ιστών. Τα συστήματα μεταφοράς των λιπιδίων στο αίμα, διακρίνονται σε δυο κατηγορίες: στο εξωγενές και στο ενδογενές (3).
Γραμμή 25 ⟶ 28 :
Η πρόσληψη του μορίου της LDL μπορεί να γίνει από τους περιφερικούς ιστούς ή το ήπαρ. Εναλλακτικά, το μόριο αυτό μπορεί να μεταβληθεί περαιτέρω προς ένα μικρό, πυκνό μόριο LDL, το οποίο, ακολούθως, προσλαμβάνεται κατά προτίμηση από τους περιφερικούς ιστούς, και όχι τόσο έντονα από το ήπαρ. Ωστόσο, ο τρόπος ρύθμισης και των τριών διαδικασιών πρόσληψης είναι κοινός, και πραγματοποιείται από τους υποδοχείς της LDL. Ο ενδοκυτταρικός υποδοχέας LDL είναι υπεύθυνος για την πρόσληψη από τα κύτταρα τόσο των μορίων LDL, όσο και των VLDL (3).
Τα μόρια της LDL όταν εσωτερικοποιηθούν διασπώνται, ενώ η χοληστερόλη εναποθηκεύεται ενδοκυττάρια, συμπληρώνοντας την διαδικασία μεταφοράς των τριγλυκεριδίων - χοληστερόλης. Στην οδό αυτής της μεταφοράς συμμετέχουν πολλές εξεργασίες, και οποιαδήποτε βλάβη ενδέχεται να οδηγήσει σε δυσλιπιδαιμία, προάγοντας την στεφανιαία νόσο και την περιφερική αρτηριοπάθεια. O προσδιορισμός του επιπέδου της LDL παρέχει μια εκτίμηση του συνόλου των μορίων της LDL, και στην κατάσταση αυτή δεν έχουν διεξαχθεί ακόμη προσπάθειες προσδιορισμού της σύνθεσης του πληθυσμού των μορίων LDL, με βάση το μέγεθος των μορίων (3).
[[Αρχείο:Μηχανισμός μεταφοράς τριγλυκεριδίων στον οργανισμό.png|Μηχανισμός μεταφοράς τριγλυκεριδίων στον οργανισμό:Ο ρόλος των VLDL και LDL.]]
 
==Μέτρηση τριγλυκεριδίων==
Η ακριβέστερη και ορθότερη μέτρηση των τριγλυκεριδίων γίνεται μετά από δωδεκάωρη νηστεία.